RONDJE SCHERPHEUVEL-ZICHEM 23: DE KEIBERG
In het noorden van de provincie Vlaams-Brabant
ligt de fusiegemeente Scherpenheuvel-Zichem. Sinds kort moet je
zelfs stad zeggen. Ze grenst aan de provincies Antwerpen en
Limburg. Haar landelijk karakter en het ontbreken van zware
industrie charmeert heel wat toeristen.. Fietsers, wandelaars en
natuurliefhebbers voelen zich aangetrokken door de talrijke bossen
en ongeschonden natuurgebieden zoals de Kloosterbeemden en het
Vierkensbroek. De alombekende basiliek van Scherpenheuvel, de
Maagdentoren in Zichem en de Abdij van Averbode zijn namen die heel
wat bezoekers lokken. Het heuvelachtig landschap zorgt voor mooie
vergezichten en om uit te rusten met een hapje en een tapje is er
keuze te over. Een bezoek aan de geboortstreek van schrijver Ernest
Claes die "de Witte" van Zichem tot leven riep, is beslist de
moeite waard.
Maak dank zij een hele reeks traditionals (of een korte multi)
kennis met al het moois dat er in Scherpenheuvel-Zichem te
bewonderen valt.
De volgorde van de reeks is totaal willekeurig gekozen: het is aan
jou om je tocht uit te stippelen. Vergeet niet de code die je vindt
te noteren voor de finale cache. Er zijn enkele caches die geen
code bevatten.
Het gehucht Keiberg
Keiberg is, zoals Okselaar, een gehucht van Zichem. De naam
'Coubergh' is reeds vermeld op de kaart van Brabant van Jacob Van
Deventer uit 1536. Op de Ferrariskaart uit 1778 is te zien dat de
gronden van Keiberg en Messelbroek voor het grootste deel
landbouwgronden en bosgebied waren.
Er zijn slechts een twintigtal woningen aangegeven op de kaart van
Ferraris.
Het gebied tussen Zichem en Scherpenheuvel was volledig in gebruik
door landbouwers. Keiberg is tot op de dag van vandaag een
landelijke leef- en woongemeenschap gebleven.
Keiberg is rijk aan bronnen. De plaatsen waar de
bron aanwezig is, kan men goed herkennen. In de omgeving van deze
bronnen ziet men water zijn weg zoeken om te ontsnappen. Er is een
bron in de Ijsbergstraat (waar je trouwens passeert op weg naar de
cache). Vroeger was daar de weg altijd nat van weglopend water. Nu
komt het in afvoerbuizen van de weg. Mensen zochten een woonplaats
in de omgeving van deze bronnen, en waar er geen
overstromingsgevaar bestond. Water was een noodzaak om te
overleven. Zo was er aan elke woning een uitgegraven kuil, van
water voorzien, dat vooral werd gebruikt als drinkwater voor het
vee
Wanneer je richting cache rijdt of stapt, zal je
trouwens ook merken dat de omgeving hier nogal heuvelachtig
is.
Veel plezier en succes!