|
Beschrijving
aangepast op: 07 maart 2009.
|
| |
| Neem altijd
de recentste uitdraai mee !!!!! |
| |
| Deze cacheroute is ongeveer
3.5 km lang en voert over verharde paden. Deze is dus ook goed te
doen met kinderwagen of rolstoel, alleen het laatste stukje naar de
cache is van het verharde pad af en dus moeilijk te doen met
rolstoel of kinderwagen. Deze cache is kindvriendelijk. Er
zijn genoeg momenten onderweg waar de kinderen zich kunnen
vermaken. De cache loopt door de wijken van Hoogvliet daarom is het
zeer raadzaam de cache enkel in periode van het licht te
lopen. |
| |
| Wat moet je
meenemen? |
- een spiegeltje
- een gps
- je geocache verstand: denk en acteer als een geocacher dan kun je
alle punten vinden zonder argwaan te wekken.
- een goede blik, want de waypoints dienen zorgvuldig bekeken te
worden. |
| |
| Door goed te lezen kun je 10
waypoints vinden met belangrijke informatie die zal leiden naar de
cache. Wees voorzichtig met het openen van de cache en verniel svp
niks. Verstop de cache ook goed en zorg svp dat kinderen je niet
kunnen zien tijdens het loggen. |
| |
|
Spoilers van de
locatie en vermeldingen in de log over de locatie
of de cache worden niet gewaardeerd. Je log kan dan verwijderd
worden.
|
| Er zit een
kleine stempel met stempelkussen in de cache, deze moeten in
de cache blijven!!!! Ook hebben we stickers in de cache
gedaan, hier mag je er eentje van meenemen. Stempelen in het
logboekje is geen vereiste maar wordt wel op prijs
gesteld. |
| |
|
============================================================================= |
|
 CacheQuiche
|
| |
| Het was een regenachtige
dag. Marjolein verveelde zich, ze kon met dit slechte weer niet
naar buiten en haar moeder had even geen tijd om iets leuks met
haar doen, ze moest namelijk nog boodschappen doen voor het
avondeten van vanavond. Ze wilde namelijk een nieuwe recept
uitproberen dat ze enige tijd geleden in een of ander boek had
gelezen. Waar het boek gebleven is, weet ze niet meer, maar
gelukkig heeft ze nog wel de ingrediënten opgeschreven.
Marjolein kan ze echter niet bij het boodschappen doen gebruiken,
dus komt ze met het volgende idee: “Weet je Marjolein, als
jij nou boven de zolder op ruimt, gaan wij morgen gezellig met zijn
tweeën winkelen.” Daar had Marjolein niet echt zin in, maar
met nieuwe kleren in het vooruitzicht en iets om handen klom ze al
zuchtend de zoldertrap op. |
| |
|
Pfff wat was het hier een puinhoop. Waar moest
ze nu beginnen? Tja, eerst maar alle speelgoed uitsorteren. Ow
kijk, daar was haar oude speelgoedbeer, en kijk daar haar
barbiehuis. Voor deze zaken was ze nu veel te groot, dus die konden
wel in de vuilniszak. Nadat het speelgoed uitgesorteerd was,
waren de kleren en de boeken aan de beurt. Na een dikke twee uur
was ze bijna klaar, alleen de oude fotoalbums moesten nog. Deze
kunnen wel in die kist, dacht Marjolein en dus trok ze de oude
zware dekenkist open en legde ze de stapel boeken erin. Op
het moment dat ze de deksel weer wilde laten zakken viel haar oog
op een zwart boek dat in de bovenkant van de kist zat geklemd.
Nieuwsgierig pakte Marjolein het muffe boek, sloeg het open en
begon te lezen:
|
| |
……………
Na het voltooien van haar witte heksencursus was het nu tijd
om de geleerde zaken in praktijk te brengen, maar doorvoor moest
Jolijn eerst nog een aantal spullen en het recept
ophalen…. 
Jolijn dat
lijkt wel een beetje op mijn eigen naam dacht Marjolein. De zolder
is nu opgeruimd en ik heb toch niets beters te doen. Laat ik maar
verder lezen, misschien kan ik zelf ook wel zo’n recept maken
door goed te lezen.
Jolijn stapt
in haar
auto en
rijd naar N 51.52.291 E 004.20.637 waar ze haar stalen ros
parkeert en aan haar wandeling begint. Ze moet een aantal
benodigdheden ophalen om een CacheQuiche te kunnen
maken.
Als eerste loopt ze
in noordnoordoostelijk richting, waar ze na 125 heksenpassen
rechtsaf slaat en het pad oploopt.
|
| Schuin voor zich
ziet ze het rood-witte toegangshek van het landgoed van Graaf
Digna. Die gebruikt zoveel knoflook dat ze daar echt niet wilt
komen. Dus slaat ze bij de eerst volgende mogelijkheid rechts af.
Na zo'n 195 heksenpassen komt ze in de buurt van een object waar ze
haar eerste benodigdheid voor de CacheQuiche kan
vinden. |
| |
| Nadat ze dit in
haar tas heeft gedaan loopt ze een klein stukje verder de laan naar
het huis van Woutertje Pieterse in. Woutertje Pieterse is de
buurman van Graaf Digna en wel een aardig maar raar persoon. Hij
woont op de hoek vlakbij de bomen aan de waterkant. Bij Woutertje
aangekomen ziet ze dat hij niet thuis is en besluit Jolijn het
ingrediënt zelf te zoeken. Daarvoor loopt ze iets terug naar de
boom met de bobbel dichtbij de waterkant. Daar vindt ze wat ze
zoekt. |
| |
|
Hierna loopt ze
verder, totdat ze een grote groene doos ziet. Bij de cursus heeft
ze geleerd dat daar altijd iets bruikbaars te vinden is. Dus
besluit ze hier ook een kijkje te gaan nemen.
|
| Opeens komt er een
fikse wind opzetten. Een noorden wind drijft haar de
“Venkel” voorbij. Ze moet echter hier zijn, dus grijpt
ze de eerste mogelijkheid aan om zich aan een boom aan de
linkerkant bij het wandelpad vast te klemmen. Ze besluit beschut te
blijven lopen en loopt het pad in waarbij ze de stalen voorwerpen
aan de linkerkant houdt. Ze is immers vlakbij waar ze moet wezen.
Bij staal nummer 6 stopt ze , omdat ze daar heel dichtbij moet
wezen voor het inslaan van haar volgende boodschap. |
| |
| Na deze
boodschap ook in haar tas te hebben gestopt ziet ze in de
verte een hele grote miereneter staan. Hij is zo groot dat
deze niet te missen valt. Ze besluit in die richting te
lopen. Iets zuidelijk van de enorme miereneter vindt ze haar
volgend bestanddeel dat ook niet in haar recept mag
ontbreken. |
| |
| Nadat ook dit
ingrediënt van haar boodschappenlijstje is afgestreept, loopt
ze verder in de richting van de “Regenboog”. Aangekomen
bij de T-splitsing neemt ze die weg zodat ze de
“Regenboog” aan de rechterkant blijft
houden. |
| |
| Bij de volgende
splitsing gaat Jolijn richting het westen. “De
Saffraan” heeft ze niet nodig, dus laat ze deze rechts liggen
en vervolgt ze haar weg richting het westen. Ze wordt een
beetje moe van al die boodschapjes en besluit even uit te rusten
bij de zitgelegenheid achter "De Saffraan" waar ze ook een
ingrediënt kan ophalen. |
| |
| Na een korte
rustpauze is ze weer fris en fruitig en dus vervolgt ze haar weg
met 260 graden en 110 heksenpassen. Daar aangekomen ziet ze een
grote boom staan. En daar moet ze wezen om haar volgende aankoop op
te halen. |
| |
| Na ook dit voorwerp
in haar inmiddels aardig zware tas te hebben gestoken, vervolgt ze
haar weg in westelijke richting. Onderweg ziet ze een zilver
beeld staan. Dat kan ik misschien wel gebruiken als
versiering van de CacheQuiche. Dus besluit ze ook daar een kijkje
te gaan nemen. |
| |
| Onderweg naar het
zilveren beeld passeert ze een unieke “Paraplu”. Dus na
het bezoek aan het beeld, besluit ze ook daar even te kijken of
daar toevallig die unieke paddenstoel groeide die ze
zocht. |
| |
| Ze kijkt om zich
heen, ze is bijna bij haar auto, want kijk daar staat een bord van
een parkeerplaats. Ze loopt dan ook die richting op. Bijna
aangekomen bij het bord ziet ze dat ze zich heeft vergist. Toch
maar eens langs gaan bij de opticien voor een brilletje binnenkort.
Vlakbij het parkeerbord ziet ze het verharde pad dat achter de
grote schuine boom ligt. Daar aangekomen loopt ze enkele passen het
pad op. |
| |
| Hmm, misschien niet
zo handig. Ze wil graag rechtdoor maar er staan nogal wat obstakels
in de weg, dus besluit ze er maar omheen te lopen, maar volgt wel
de koers 175 heksenpassen richting het westen. Daar aangekomen ziet
ze 5 groene paaltjes staan. Ook hier is iets te
vinden. |
| |
 Zo alle
benodigdheden voor de CacheQuiche zijn zo goed als bij elkaar. Nu
alleen het recept nog ophalen bij Grijsje. Dus loopt ze richting
het rode pad en slaat ze op het rode pad rechtsaf tot aan de
kruising.
Daar aangekomen
ziet ze achter zich bij het nr 4 dat Grijsje niet thuis is.
Verdorie, hij had haar het recept beloofd. Nu kan ze nog niet
verder....Oh ja, wat had Grijsje ook alweer gezegd: ‘Als ik
niet thuis ben, laat ik het recept achter bij de scheve boom vlak
achter de kruising. Schrijf het svp over en laat het originele
recept liggen’. Dus besluit ze op zoek te gaan naar dit
recept.
Na het recept
overgeschreven te hebben, is ze klaar om het recept te maken. Met
het gevonden recept kan ze uitrekenen waar ze de CacheQuiche het
beste kan bereiden. Dit doet ze dan ook. Nadat ze de locatie heeft
berekend, gaat ze hiernaar toe op weg. Ter plekke aangekomen gaat
ze op zoek naar de plek van bereiden.
|
| |
| ‘Marjolein, kom je
eten’, roept haar moeder ineens. Ze legt het boek weg en
loopt naar beneden. De rest van het gezin zit al aan tafel.
Moeder zet het eten op tafel. Wat eten we vraagt Marjolein.
CacheQuiche is het antwoord van haar moeder. Dat is mijn nieuwe
recept. Glimlachend schept Marjolein op. Ze heeft van het verhaal
genoten en haar moeder hopelijk van de
wandeling. |
| |