De caches van de Bob Evers serie hebben tot oktober 2008 in Kampen gelegen, gemaakt door team "de Billabong"
Met toestemming van team "de Billabong" heb ik de serie overgenomen. Een deel van de originele teksten, puzzels en plaatjes van team Billabong is in deze serie verwerkt, en de locaties zijn verplaatst.
Deze serie caches is gebaseerd op de boeken van de Bob Evers serie. Deze reeks boeken bestaat uit 50 delen waarvan de eerste uitgegeven is in 1949, en de laatste in 2003. Tot deel 33 is het geschreven door Willy van der Heide, en vanaf de voltooing van deel 33 tot en met deel 50 zijn de boeken geschreven door Peter de Zwaan.
Sinds kort is Peter de Zwaan bezig met het schrijven van drie nieuwe Bob Evers boeken. Zie bobevers.nl en www.peterdezwaan.nl
In 1943 is door Willy van der Heide "3 jongens in de stille zuidzee" uitgegeven met in de hoofdrol Rob Evers. In 1949 heeft hij dit verhaal gebruikt als uitgangspunt voor de serie Bob Evers. Toen is de naam veranderd van Rob naar Bob Evers.
De boeken beschrijven de wereldwijde avonturen van Jan Prins, Arie Roos en Bob Evers. Uitgegeven als jongensboek, maar door de spanning en de vele humor hierin zijn de boeken ook een zeer geliefd leesmateriaal voor de ouderen.
Meer informatie over de boeken is te lezen op internet: www.bobevers.nl
In elke cache van deze serie zit een code. Die heb je nodig om de laatste cache te vinden.
Merkwaardigheden op de Meent
Op het Agoraplein was net een marktkoopman bezig om zijn kraam neer te zetten, gevuld met verse vis. Hij werd gadegeslagen door Jan Prins, die samen met zijn vrienden Bob Evers en Arie Roos het tafereel gade sloeg vanachter de ramen van het hotel.
‘Moet je zien, die man die kan volgens mij heel Lelystad van vis voorzien. Die kraam puilt bijna uit!’
De drie vrienden waren net aangeschoven voor hun ontbijt, daarbij de ober ontsteld richting de keuken gestuurd, nadat hij de order van met name Arie had gekregen.
‘Dikkerd,’ zei Bob, ‘hoe krijg je het voor elkaar om dat allemaal te kunnen verstouwen? Als ik er alleen al aan denk dan raak ik al vol!’
‘Dat valt toch best mee?’ Zei de dikkerd. ‘Ik was in ieder geval van plan om als achterafje nog een paar stuks fruit te gaan eten. Je weet nooit wat er allemaal gaat gebeuren en dan is het altijd goed om genoeg gegeten te hebben.’
‘Ik ben in ieder geval blij dat het inclusief is,’ zei Jan. ‘Als wij hier zijn uitgecheckt zullen ze wel direct de prijzen aanpassen, anders halen ze de schade nooit meer in.’
Jan, Bob en Arie waren de dag ervoor teruggekeerd uit een parkje in de wijk "Kustrif" in Lelystad, waar ze na een zoektocht een cache hadden gevonden. Ze hadden ook een aanwijzing gevonden, maar wisten verder niet wat ze er mee moesten.
‘Kijk, we hebben nu één aanwijzing’, probeerde Bob het probleem weer te geven, ‘Ik heb het idee dat er in dat kistje meer te vinden is.’
‘Ik snap wat je bedoelt’, zei Jan, ‘Volgens mij kunnen we maar één ding doen, en dat is terug naar de plek waar we de opdracht kregen. Terug naar dat bedrijf dus.’
En zo kon het gebeuren dat Jan, Bob en Arie voor de tweede keer in zeer korte tijd de Meent in Lelystad op kwamen lopen. Ondanks dat ze net hadden ontbeten, keek Arie al weer verlekkerd naar de snackbar die zich op het pleintje bevond. Bob keek echter naar de plaatselijke juwelier, aangezien hij nog steeds van plan was om een cadeautje naar zijn moeder op te sturen, in de hoop dat hij daardoor wat langer in Nederland kon blijven.
Maar aan Jan waren deze dingen niet besteedt. Hij zorgde ervoor dat ze met z’n drieën weer bij de vriend van Arie’s vader aankwamen.
Nadat ze toestemming hadden gekregen om het kistje nog eens te onderzoeken, om te zoeken naar een eventuele tweede aanwijzing, begonnen de jongens het kistje systematisch te doorzoeken. Ondanks dat ze echt alles hadden nagezocht, was er geen spoor van een nieuwe opdracht te vinden. Teleurgesteld zaten ze bij elkaar, totdat Bob nog eens goed naar het kistje keek, die nu op het aanrecht stond.
‘We hebben bij dat kistje iets over het hoofd gezien!’
‘Nou, dat kistje was anders zo leeg als de schappen van een supermarkt rond sluitingstijd.’
Bob had het kistje alweer te pakken en zag binnenin inderdaad niets. Maar toch had hij het idee dat er iets niet klopte. ‘Jongens, iets klopt er niet met dat kistje, maar ik zie echt niet wat!’
Jan liep naar hem toe en keek in het kistje. Bob zag ineens dat Jan zijn ogen samenkneep en aandachtig tuurde. ‘Zie je iets, Jan?’ informeerde hij.
‘Nou, als ik het goed zie, dan zijn een aantal van die stiksels die het satijn vasthouden, van een andere kleur. Het lijkt net of die stiksels zijn losgehaald en later met nieuw draad weer zijn vastgezet of zo.’
Hij haalde zijn zakmes tevoorschijn en peuterde de stiksels los. Bob en Arie, die inmiddels nieuwsgierig dichterbij was gekomen, keken gespannen toe hoe Jan alle stiksels lossneed en het satijn iets weg kon drukken. Toen voelde hij met zijn vingers achter de bekleding, en kwam hij tevoorschijn met een opgevouwen papiertje!
‘Nou moe’, zei Arie. ‘Dat we dat de vorige keer niet hebben gezien. Zou dat inderdaad weer een nieuwe opdracht zijn?’
Jan vouwde het papiertje open, legde het op het aanrecht en samen keken de jongens wat er op het papiertje stond:
De vraag is natuurlijk weer, of jullie Bob, Jan en Arie ook kunnen helpen om deze tweede opdracht op te lossen, om hen op die manier weer een stapje dichter bij de oplossing te brengen!
Je kunt de antwoorden van de puzzel controleren op Geochecker.com.
De volgende cache in deze speurtocht vind je in "Heibel in een hotel"
In deze cache vind je een code voor Bob Evers 6.