Barnegrava Traditional Cache
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(regular)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
En fin tur langs Storevatnet. Det er en trokket rås til stedet. Noen myrpartier og noen stenpartier i ura, men ikke verre enn at vi får jaget inn 10-15 kuer dit hvert år.
Hvis du er så heldig at du har tilgang på en båt, kan du komme deg helt frem med denne.
Bomveg opp til Gjengedalsstøylen: 40 kroner.
Cachen er en vanntett matboks.
Innhold:
-Sukkerbitklype
-Poseklemme
-Hårklype
-Plaster
-Håndløkke til kamera, mobiltelefon etc.
-6 mynter
Husk å bytte oppover, og å legge cachen tilbake på samme måte som du fant den.
I Urabakkane ikke langt fra Byrkjeneset står det en barnegrav formentlig fra 1600-talet. Ingen vet hvem sitt barn som er gravlagt der, eller om barnet kom fra Byrkjeneset eller Vasslia (Dalen). Knut Gjengedal forteller:
"Det ligg ei barnegrav inne i fjellmarkene her, ein tolv-tretten års gut har sove under torva i to-tre hundre år. Vinden susar i småbjørkene som står kring den vesle tuva. Og bølgjene frå Storevatn skvalpar og sullar i strandsteinane tett ved, ein byssam-lull-tone på vidda.
Vi gjetargutane hadde stor vørdnad og age for barnegrava i fjellet. Men vi grua oss for å fara fremom der i mørket. Det var plent som noko usynleg klønte og kneip etter oss, tykte vi.
Vi laga gjerde kring grava, hogg staurar og sette i jorda, så skar vi rognestenger, berkte av dei og batt dei på staurane med bjørkevidjer. Det var ikkje meining i at hest og ku trakka på grava til jamaldringen vår, tykte vi.
Vi tala om å få tak i vigd jord og jordfesta guten, for det var så leitt at han skulle liggja her i fjellet som ram hedning, for det var han, ottast vi for. Fekk vi kasta kyrkjemold på grava hans, vart det visseleg tryggare å fara framom der i halvdimme septemverkveldar. Attåt gjorde vi ei god gjerning, meinte vi:
-Guten kunne få fred.
Så fann vi ein skinpose og bad ein av konfimantene ta nokre nevar med vigh jord i posen når han var nedom og las for presten. Men konfirmanten lo åt oss og fortalde til dei vaksne kva vi gutungane fann på. Så vart vi nekta vigd jord. Vi måtte skjemmast, sa dei.
Men vi jodfeste guten på vår vis, tok feit mold frå seterkvea. Vi gjorde gjerninga med age og stor høgtid, stod med luene i hendene medan vi song og las. Etterpå reiste vi ein trekross på grava og skreiv store bokstavar inni med knivane våre:
HVIL I FRED HELLIGT ER DIT MINDE
ANO 1680
No er gjerdet og trekrossen borte, for det hed på å verta lenge sidan vi stelte grava i villmarka.
Framande skilauparar legg gjerne løypa over gravtuva, gjer eit lite hopp og veit ikkje at dei susar over ein død.
Kilde: "Frå skog og villmarke" av Knut Gjengedal
Additional Hints
(Decrypt)
[no]: Yvttre vaagvy rg ger. Abra zrgre sen xbefrg.
[en]: Pybfr gb n gerr, fbzr zrgref sebz gur pebff.