Grób kpt. Wladyslawa Raginisa k. Góry Strekowej - Grave of Commander
PL
Wladyslaw Raginis (ur. 27 czerwca 1908 w Dzwinsku, (ob. Daugavpils na Lotwie), zm. 10 wrzesnia 1939) – kapitan Korpusu Ochrony Pogranicza, heroiczny dowódca obrony Wizny.
Po ukonczeniu Gimnazjum w Wilnie, w 1927 wstapil do Szkoly Podchorazych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej. Po jej ukonczeniu, kontynuowal edukacje wojskowa w Oficerskiej Szkole Piechoty, która ukonczyl w stopniu podporucznika ze starszenstwem od 15 sierpnia 1930. Nastepnie pelnil sluzbe w 76 Pulku Piechoty w Grodnie jako dowódca plutonu. W polowie lat 30. pelnil równiez funkcje instruktora-wykladowcy w Szkole Podchorazych Piechoty, której byl absolwentem. W 1939, jako wyróznienie, otrzymal przydzial do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 3 kompanii batalionu ciezkich karabinów maszynowych "Sarny" pod komenda pplk. Nikodema Sulika.
27 sierpnia 1939 obsadzil wraz ze swoja kompania schrony bojowe twierdzy Osowiec. 2 wrzesnia 1939 mjr Jakub Fober, opuszczajac ze swym batalionem "Wizne", przekazal kpt. Raginisowi dowództwo nad caloscia obrony odcinka "Wizna" tj. pasa o szerokosci 9 km, który byl fragmentem linii obronnej Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew” gen. Czeslawa Mlot-Fijalkowskiego na rzekach Narwi i Biebrzy, oslaniajacej prawe skrzydlo polskiego ugrupowania. „Wizna” zamykala wazna arterie komunikacyjna, szose Lomza – Bialystok i droge Zambrów – Osowiec. Dowodzac 720 zolnierzami (w tym 20 oficerów) bronil powierzonego mu odcinka przed nacierajacym XIX Korpusem Armijnym pod komenda gen. Heinza Guderiana liczacym 42 200 zolnierzy, w tym 1200 oficerów. Podczas obrony Wizny, zwanej równiez polskimi Termopilami, kpt. Wladyslaw Raginis oraz por. Stanislaw Brykalski zlozyli przysiege, ze zywi nie oddadza bronionych pozycji. W polskiej historiografii istnieje niepotwierdzony przekaz, iz po trzech dniach niemieckiego natarcia, gen. Heinz Guderian zagrozil, ze jesli polscy zolnierze sie nie poddadza, rozstrzela jenców wojennych. Pomimo grozby, obrona ostatniego punktu oporu – bunkra dowodzenia na Górze Strekowej – trwala nadal, az do wyczerpania sie zapasów amunicji. Wówczas Raginis, okolo godziny 12 w poludnie 10 wrzesnia, rozkazal swoim zolnierzom zlozyc bron i oddac sie do niewoli. Nastepnie, ciezko ranny, dopelnil slów zlozonej przysiegi – pozostal na stanowisku dowodzenia i popelnil samobójstwo rozrywajac sie granatem.
W Wiznie po wojnie umieszczono tablice z napisem: Przechodniu, powiedz Ojczyznie, zesmy walczyli do konca, spelniajac swój obowiazek.
Rodzina kpt. Raginisa zostala oficjalnie powiadomiona o jego smierci pod Wizna dopiero po 3 latach – w 1943 Maria Morawska, siostra kapitana, otrzymala zawiadomienie poprzez PCK z okresleniem, ze Wladyslaw Raginis sluzyl w Korpusie Ochrony Pogranicza.
13 maja 1970 kapitan zostal przez Rade Panstwa posmiertnie odznaczony Krzyzem Zlotym Orderu Wojennego Virtuti Militari, zas 28 sierpnia 2009 - Krzyzem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
EN
Wladyslaw Raginis (June 27, 1908 – September 10, 1939) was a Polish military commander during the Polish Defensive War of 1939. He commanded the defence of Polish fortified positions in the Battle of Wizna.
Raginis was born in Dzwinsk, Russia, now Daugavpils in Latvia. Soon after graduating from a gymnasium he joined the Infantry NCO School and then Infantry Officers School. After graduating on July 15, 1930, he was assigned to the 76th Infantry Regiment stationed in Grodno, where he was a platoon commander. He was advanced to lieutenant and then to captain, and assigned to the elite Border Defence Corps (KOP) Regiment "Sarny", where he commanded a machine gun company.
In anticipation of the outbreak of the Second World War in 1939, his unit was moved to the Wizna Fortified Area where he took command over all Polish forces in the region as of September 2. On September 7 his forces (numbering 720 men) were attacked by more than 42,000 German soldiers. To keep the morale of his men high, Captain Raginis pledged that he would not leave his post alive.
The defence of Wizna against overwhelming odds lasted for three days. On September 10, 1939, the bunker commanded by Raginis was the last remaining pocket of resistance. Although heavily wounded, Raginis was still commanding his troops. At noon, the German commander, Heinz Guderian, threatened that all Polish POWs would be shot if the defence of the bunker did not cease. Raginis decided to end the resistance and committed suicide by throwing himself on a grenade.
His symbolic grave is located next to the ruins of the bunker he died in. The local primary school is named after him, as well as several streets in Poland. On May 13, 1970, Raginis was posthumously awarded with the Virtuti Militari medal.
Powodzenia - Good luck
== CONGRATS TO t_e_d ON THE FTF!!!! ==