Polderpioniers | v2 Multi-Cache

Polderpioniers | v2

Over de dijk raast een ijskoude wind, de golven van het Markermeer bonken tegen de waterwering. Het lijkt een oer-Hollands landschap, maar nog geen veertig jaar geleden was hier niets dan water. Op deze plek, net buiten Lelystad, is het Nieuw Land Erfgoedcentrum gevestigd. Dit hypermoderne poldermuseum vertelt over Flevoland, de grootste polder ter wereld. Zes veelal interactieve presentaties laten zien hoe uit de woeste Zuiderzee de twaalfde Nederlands provincie oprees. Een verhaal van technisch vernuft, noeste arbeid maar vooral een verhaal van de polderpioniers die dit nieuwe land tot hun nieuwe thuis wisten te maken.

Beeldje voor de pioniers In 1977 werd een actie gehouden 'om de aanschaf van een standbeeld voor de polderpioniers mogelijk te maken'. De werkcommissie, die zich bezig hield met 'het oprichten van dit standbeeld, als eerbetoon aan de werkers van het eerste uur aan de polder', maakte bekend dat de actie zou worden gevoerd in alle drie de woonkernen alsook op de buitenwegen. Een en ander geschiedde in nauwe samenwerking met de drie verenigingen voor dorpsbelangen. De commissie had een beeld van een manspersoon voor ogen. Kees Jansen, die de opdracht kreeg een model voor het standbeeld te maken, stelde echter voor te kiezen voor een man en een vrouw 'omdat de pioniers veelal met hun vrouw naar het nieuwe land kwamen en veel steun hadden aan elkaar'.  De commissie was het met Jansen eens en koos voor een in brons gegoten beeld, ongeveer 1.60 m hoog. Met de aanschaf was een bedrag van f 27.000,= gemoeid. Op 10 december 1977 werd het beeld 'de polderpioniers' door de voorzitter van het werkcomite Willem Blink overgedragen aan burgemeester Eppo van Veldhuizen. Het kreeg een plaats nabij het dierenparkje. 

Strand bij Amersfoort Ingenieur Cornelis Lely (1854-1929), de grote man achter de inpoldering van de Zuiderzee, mijmeren over zijn droom: het winnen van de strijd tegen het water. "Want anders kunnen we zo direct bij Amersfoort naar het strand". Het is 1916, Europa is in oorlog. "Wij halen ons land uit zee, veel vreedzamer vindt u niet?", refereert Lely aan de ons omringende strijdende landen. Lely dient een wet in om de Zuiderzee af te sluiten. De dreiging van lokale watersnoden en de afkalving van bestaand land zou daarmee definitief tot het verleden behoren. Bovendien kan uit het ontstane zoetwatermeer veel bruikbare landbouwgrond worden gewonnen. Het publiek wordt in de filmpresentatie met donder, bliksem en zelfs met heuse waterspetters deelgenoot gemaakt van Lely's visionaire landwinningsproject.

Tot leven komen Ingenieur Lely zet in de filmpresentatie de toon voor alle andere presentaties: de mensen van het nieuwe land zijn 'avonturiers met het hart op de juiste plek en met de blik op de toekomst gericht'. De presentaties beschrijven de strijd tegen het water vanuit menselijk perspectief en maken de inpoldering van het gebied inzichtelijk door de betrokken pioniers zelf aan het woord te laten. Die van nu, maar ook uit een ver verleden.

In de theatrale historische presentatie 'Leven op de grens van land en water' wordt de toeschouwer langs negen personages geleid die zich de afgelopen zesduizend jaar een plekje in dit gebied wisten te veroveren. Van de vroegste mens uit dit gebied, de 'Swifterbantman' (circa 4300 voor Christus) is aan de hand van opgravingen een levensechte reconstructie gemaakt. In de begeleidende audiovisuele rondleiding geeft een archeoloog uitleg over deze jager/verzamelaar en in een hoorspel komt de Swifterbantman ook zélf tot leven. Hij vertelt over zijn spannende strijd om in de moerassen van destijds te overleven, hoe hij ossen opdrijft en otters verjaagt.

Blubber Een bekend gezegde luidde: 'God schiep de wereld, met uitzondering van Flevoland'. Op de tekentafels van het ministerie van Verkeer en Waterstaat werden straten aangelegd, land- en tuinbouwbedrijven gesticht, dorpen en steden gebouwd en natuurgebieden gecreëerd. We volgen hoe met de afsluiting van de Zuiderzee in 1932 de polders in het IJsselmeer, zoals de Zuiderzee was gaan heten, droogvielen: de Noordoostpolder in 1942, Oostelijk Flevoland in 1957 en Zuidelijk Flevoland in 1968.

Voor de ontginning en tijdelijke exploitatie van de jonge poldergronden werden duizenden arbeidskrachten aangetrokken. 8-Millimeter filmimpressies van Piet Stevens, de zoon van een dijkingenieur, laten zien hoe in 1954 het dagelijks leven op een werkeiland bij Lelystad eruitzag. "Een jongensparadijs," herinnert Stevens zich in een begeleidend interview. "Ravotten rond de baggermolen, altijd blubber aan je laarzen."

Alledaagse geschiedenis Aanvankelijk vooral voor de landbouw bestemd, kregen de IJsselmeerpolders in de jaren zestig de functie van overloopgebied voor de bevolking uit de Randstad. Voor dit doel werden twee steden gepland: Lelystad en Almere. Vijftig van deze 'overlopers' die zich in het begin van de jaren zeventig in deze woongebieden vestigden, hebben voor de wisseltentoonstelling 'Opnieuw beginnen' attributen beschikbaar gesteld.

Simpele voorwerpen die in al hun dagelijksheid een compleet verhaal vertellen. Een melkbus die werd ingegraven om als provisorische koelkast te fungeren, later gebruikt als contragewicht voor de tracktor. Een picknicktas waarmee er met het hele gezin opuit werd getrokken 'om van het prachtige polderlandschap te genieten'. Maar ook de platencollectie van een puberjongen die zijn dagen sleet met naar muziek luisteren om 'maar niet aan die rotverhuizing te hoeven denken'.
 

Deze cache kunt u vinden door het beeldje van de Polderpioniers goed te bekijken en de volgende vragen te beantwoorden;

Het beeldje kunt u vinden op het coördinaat wat boven aan de pagina staat. (Er zijn in de buurt voldoende parkeermogelijkheden te vinden)

1. Hoevaak staat de volgende letter E op de plaquette? Dit is A
2. Welk jaartal staat er op de plaquette? Dit is BCDE

De cache kunt u vinden op (B+C)*(B+C)*2+A graden en in die richting loopt u voor D+B+C+E+D meter en u heeft de cache gevonden

Houd u er rekening mee

• Dat er op de cache lokatie veel brannetels kunnen staan
• Dat u als in veel Nederlandse natuurgebieden gebeten kunt worden door teken. Ongeveer 10- 15% van de teken in Nederland is besmet met bacteriën waardoor u de ziekte van Lyme kunt oplopen. Na besmetting vormt zich binnen enkele dagen een rode ring of vlek rond de plaats waar de teek zat. Later kunt u zich grieperig voelen. Om teken te beletten zich in u vast te bijten, is het raadzaam om in bos en heide afsluitende kleding te dragen. Thuisgekomen is het verstandig na te gaan of zich teken op uw lichaam bevinden.

Zou u zo vriendelijk willen zijn om geen spoilers in u log te vermelden.