GC36ZVM Regiment Infanterie Johan Willem Friso (Traditional Cache) in Overijssel, Netherlands created by Ridder Tiuri

This cache has been archived.

Ridder Tiuri: Dit is nu de 2e keer , ik ben er klaar mee [:(]

GC36ZVM ▼

A cache by Ridder Tiuri Message this owner

Hidden : 12/5/2011

Difficulty:

Terrain:

Size: Size: micro (micro)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:

Regiment Infanterie Johan Willem Friso

Het Regiment Infanterie Johan Willem Friso (RI JWF) is een Nederlands infanterie regiment en tevens het oudste infanterieregiment van het CLAS (Commando Landstrijdkrachten).
Het regiment is genoemd naar de Friese stadhouder en militair Johan Willem Friso van Nassau-Dietz (1687-1711).
Het regiment ontstond in de jaren '50 van vorige eeuw, bij de grote naoorlogse reorganisatie van de vroegere Koninklijke Landmacht.
Voor 1950 bestond de landmacht slechts uit genummerde regimenten; in 1950 werden die allemaal hernoemd in regimenten met een naam.
Het Regiment Infanterie Johan Willem Friso werd op 1 juli 1950 opgericht en was de voortzetting van het voormalige 1e (en hieruit ontstane 9e) Regiment Infanterie.
Het 1e en 9e RI waren voor de Tweede Wereldoorlog gelegerd in Assen en Leeuwarden; vandaar ook de vernoeming naar de stadhouder van Friesland, Groningen en Drenthe: Johan Willem Friso.
Het "Regiment Rennenberg", waarvan het Regiment Infanterie Johan Willem Friso afstamt, werd opgericht op 30 augustus 1577 door de toenmalige stadhouder van Friesland, Groningen, Drenthe en Overijssel, George van Lalaing.
De geschiedenis van het regiment is verder opgebouwd rond de regimenten en traditie voortzettingen van verschillende regimenten uit de tijd van de Tachtigjarige Oorlog en later.
Tijdens de Bataafse Republiek bestond het 1e RI dat een voortzetting was van de voorgaande onderdelen. Met het einde van de Bataafse Republiek in 1806 werd het regiment opgeheven.
Het onderdeel werd echter bij het ontstaan van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden opnieuw opgericht, de heroprichtingdatum van het toenmalige 1e Bataljon van het Hollands Legioen van Oranje was 28 oktober 1813. De eenheid werd gelegerd in het zuiden van de Nederlanden. In 1815 werd het genoemde bataljon samen met een aantal andere eenheden, samengevoegd tot 1e Afdeling Infanterie. Op 3 oktober 1820 kreeg de eenheid voor het eerst een eigen vaandel.
Belgische Revolutie

Als gevolg van de Belgische Revolutie liepen veel Zuid-Nederlandse dienstplichtigen weg en moesten eenheden samengevoegd worden om weer volledig inzetbare eenheden te krijgen. De 1e Afdeling Infanterie werd samengevoegd met de 12e Afdeling Infanterie. Deze eenheid nam deel aan de Tiendaagse Veldtocht en werd ingezet bij de veldslagen bij Beringen (5 augustus 1831) en Bautersem (11 augustus 1831). Ook namen bataljons van de 12e Afdeling Infanterie onder leiding van Generaal Chassé deel aan de strijd om de Citadel van Antwerpen. De inzet van de Nederlandse legers mocht niet baten, onder druk van inzet van Franse troepen werd België uiteindelijk in 1839 onafhankelijk.
In de daarop volgende jaren werd het Nederlandse leger gereorganiseerd; in 1841 ontstond het 1e Regiment Infanterie uit de eerder genoemde 12e Afdeling Infanterie. Bij latere reorganisaties kwam uit dit 1e Regiment Infanterie in 1903 ook het 9e Regiment Infanterie voort.
Voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog mobiliseerde Nederland de krijgsmacht, hiermee kwamen uit het 1e en het 9e Regiment Infanterie weer een aantal nieuwe regimenten voort (respectievelijk het 12e uit 1 RI en het 20 uit 9RI).
Tweede Wereldoorlog
Voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog moest Nederland weer mobiliseren en opnieuw kwamen uit het 1e en 9e Regiment Infanterie een aantal regimenten voort: uit 1 RI ontstonden 25 en 36 RI; uit 9 RI ontstonden 33 en 44 RI. Tevens leverden 1, 9, 12 en 20 RI elk een grensbataljon.
Tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 waren bataljons van de diverse regimenten (1, 9, 12, 20, 25, 33, 36 en 44 RI) in diverse delen van Nederland ingezet.
Een aantal bataljons nam deel aan hevige gevechten. 1RI en 9RI en een deel van 12 RI waren betrokken bij gevechten rond Den Haag. Een gedeelte van 20 RI was actief op de Slag om de Grebbeberg, een ander deel van 20 RI werd bij Den Haag ingezet. Een deel van 25 RI nam deel aan de strijd rond Rotterdam. Een sectie van het 1e Grensbataljon van 1 RI leverde strijd bij Coevorden, bij een brug over de Lutterhoofdwijk waar een Duitse colonne lange tijd werd tegengehouden. Voor deze daad werd de eenheid na de oorlog onderscheiden met het Bronzen Kruis en de Bronzen Leeuw. In totaal sneuvelden er in de meidagen van 1940 143 man van al deze eenheden. Na de overgave werden de troepen gedemobiliseerd en huiswaarts gezonden.
Politionele Acties
Na de Tweede Wereldoorlog werden 1 RI en 9 RI weer geactiveerd. Op 1 februari 1947 werden het 1e en het 12e Regiment Infanterie samengevoegd als 1e Regiment Infanterie en het 9e en het 20e Regiment Infanterie werden samengevoegd als 9e Regiment Infanterie. De andere regimenten die uit 1 RI en 9 RI waren voortgekomen (25, 33, 36 en 44 RI) werden opgeheven.
In 1946 werden bataljons oorlogsvrijwilligers ingedeeld bij 1 en 9 RI en uitgezonden naar Nederlands-Indië waar zij werden ingezet bij de Politionele acties.

De bataljons van deze regimenten waren actief bij acties op Java en Sumatra. Tijdens de Eerste politionele actie namen militairen van 1 RI deel aan acties rondom Batavia en Medan. Militairen van 9 RI waren o.a. actief bij Cheribon.
Tijdens de Tweede politionele actie waren eenheden van deze regimenten actief bij operaties bij Solo en Palembang (9 RI) en Pageram, Benkoelen en Padang (1 RI).
Uiteindelijk werd Indonesië, na zware internationale druk op Nederland, op 27 december 1949 onafhankelijk. In de periode tussen 1946 en 1950 zijn 174 militairen van 1 RI en 9 RI omgekomen.
In 1950 vond opnieuw een reorganisatie plaats van de vroegere Koninklijke Landmacht: op 1 juli 1950 werden 1 en 9 RI samengevoegd en hernoemd tot Regiment Infanterie Johan Willem Friso.
Op 8 oktober 1951 kreeg het regiment een nieuw vaandel alle krijgsverrichtingen van de voorgangers van het regiment tijdens de Belgische Opstand daarop vermeld. De verrichtingen tijdens de Politionele acties werden in 1977 met een aparte strook (cravate) met de tekst ""Java en Sumatra 1946-1949" aan het vaandel toegevoegd.
Libanon

De parate eenheid van het Regiment Infanterie Johan Willem Friso werd in 1950 gevormd door het 422e Bataljon Infanterie, gelegerd op de Adolf van Nassaukazerne in Zuidlaren. Op 18 juli 1957 werd dit bataljon hernoemd in 44e Bataljon Infanterie JWF en in 1960 werd de naam opnieuw veranderd in 44 Pantserinfanterie Bataljon JWF (44 Painfbat).
Vanaf midden jaren 60 van vorige eeuw stelde de Nederlandse regering troepen ter beschikking aan de Verenigde Naties.
44 Painfbat werd permanent als beschikbaar VN-bataljon aangewezen en stond ook onder die bijnaam bekend.
Vanaf januari 1966 moesten de bij 44 Painfbat ingedeelden binnen een maand gereed kunnen zijn voor een uitzending. Het duurde echter nog tot 1979 voor er daadwerkelijk een beroep werd gedaan op het VN-bataljon.
In december 1978 werd vanuit de VN aan de Nederlandse regering verzocht troepen beschikbaar te stellen voor een VN-Vredesmacht in Libanon: UNIFIL.

Op 12 januari 1979 ging de Nederlandse regering akkoord en vanaf 27 februari 1979 werden militairen van 44 Painfbat in Zuid-Libanon ingezet onder de naam Dutchbat.
De Nederlanders werden ingezet in infanteriecompagnieën opererend vanuit de plaatsen Haris, Yatar, Siddiqin en Majdal Zoun.
Dutchbat bemande versperringen roadblocks om verplaatsing van gewapende lieden en hun uitrusting onmogelijk te maken en Observation Posts van waaruit de verrichtingen van de voormalige- maar nog steeds strijdende - partijen (Het Libanese leger, het Israëlische leger, de milities van majoor Haddad en Palestijnse milities) werden bekeken.
Ook werd voor de Israëlische inval van 1982 gepatrouilleerd om infiltraties in het gedemilitariseerde Unifil gebied te onderscheppen en te ontwapenen.
In 1983 werd het 816 man sterke 44 Painfbat teruggetrokken als reactie op de Israëlische bezetting van het Unifilgebied. Voor de vorm bleef nog twee jaar een detachement achter ter sterkte van een infanteriecompagnie.
Dit detachement Dutchcoy kon zonder YP408 pantserwagens, zonder 120mm mortieren en TOW antitankraketten waarmee de oorspronkelijke compagnieën organiek waren uitgerust echter weinig doen.

Op 19 oktober 1985 kwam een eind aan de inzet van het regiment in Libanon.
Totaal kwamen tijdens de Unifil inzet 9 militairen van het bataljon om het leven.
Opheffing, heroprichting en uitzendingen
Als gevolg van het eind van de Koude Oorlog en de val van de Berlijnse Muur werd de landmacht in de jaren '90 van de 20e eeuw sterk verkleind en verbeterd. De dienstplicht werd opgeschort en veel eenheden werden opgeheven. Ook 44 Painfbat ontkwam er niet aan; 16 april 1991 werd 44 Painfbat JWF opgeheven en de Adolf van Nassaukazerne in Zuidlaren gesloten. De tradities van 44 Painbat werden overgenomen door 43 Painfbat in Assen dat kort daarop ook werd opgeheven.
Per Koninklijk Besluit van 29 juli 1994 werd het regiment formeel opgeheven; de tradities en het regimentsvaandel verdwenen naar het Infanteriemuseum in Harskamp.
Door de ontstane instabiliteit in de wereld en de uitgebroken kleinschalige conflicten, waaronder in voormalig Joegoslavië, besloot de Nederlandse regering actief aan vredesoperaties deel te nemen. Hierdoor werden steeds meer Nederlandse troepen naar het buitenland gezonden. Het parate deel van de landmacht werd daarom gereorganiseerd en uitgebreid.
In Havelte werd een gemechaniseerde brigade (43 MECHBRIG) opgericht, waarvan ook een pantserinfanteriebataljon deel zou uitmaken.
Dit nieuw op te richten bataljon nam de tradities van het Regiment Infanterie Johan Willem Friso over.
In december 1997 werd het bataljon heropgericht en op 1 juli 1999 werd 44 Pantserinfanterie bataljon (44 PAINFBAT) dat de tradities van het Regiment Infanterie Johan Willem Friso kreeg toegewezen, formeel heropgericht en toegevoegd aan de toenmalige Koninklijke Landmacht.
De commandant van 44 Painfbat is tegelijkertijd ook de regimentscommandant van het Regiment Infanterie Johan Willem Friso.
Ook 18 PAINFBAT, een reserve eenheid, maakte deel uit van het regiment; 18 PAINFBAT werd in 2004 echter opgeheven vanwege bezuinigingen.
Van november 2000 tot mei 2001 maakte 44 Painfbat deel uit van de Stabilization Force (SFOR) in Bosnië en Herzegovina.
Van mei 2002 tot november 2002 maakten militairen van 44 Painfbat opnieuw deel uit van SFOR.
Uruzgan

Van maart 2006 tot december 2006 maakten militairen van 44 Painfbat deel uit van de Deployment Task Force Afghanistan. In oktober 2007 vertrok bijna het gehele bataljon naar Afghanistan als 1(NLD)BG 44 RI JWF - ROTATIE BG-5.
Alleen de Bravo-Compagnie die in 2006 wel van de partij was bleef achter. Het bataljon werd echter compleet gemaakt met een Luchtmobiel Infanterie compagnie van de Luchtmobiele Brigade Dit betrof de Delta-Falcon compagnie. Een eenheid die was samen gesteld met specialisten uit heel de Luchtmobiele brigade.

Eind april 2008 waren alle eenheden van het 44e bataljon weer terug.
Eenheden
Momenteel behoren de volgende eenheden tot het Regiment Infanterie Johan Willem Friso: 44 Pantserinfanteriebataljon
Uitgerust met haar nieuwe paradepaardje de CV9035NL

De staf en stafcompagnie van de 43e Gemechaniseerde brigade en de Koninklijke Militaire Kapel "Johan Willem Friso" Deze eenheden vallen alle onder 43 MECHBRIG en zijn gelegerd op de Johannes Postkazerne in Havelte.
Tradities en gebruiken
Band met Libanonveteranen
Zoals beschreven maken de uitzendingen van personeel van het 44e Pantserinfanteriebataljon naar Libanon een belangrijk deel uit van de recente geschiedenis van het regiment. Ter herinnering aan de periode is op de Johannes Postkazerne in Havelte een Libanon-monument geplaatst, waar de namen van de tijdens deze missie omgekomen militairen staan.
Jaarlijks op de dodenherdenking vindt bij dit monument een speciale herdenking plaats voor deze omgekomen militairen.
Om de band met de Libanonveteranen op het uniform terug te laten komen, dragen militairen van 44 Painfbat sinds 14 maart 2003 een blauw koord aan het uniform; het "Libanonkoord".
Alle militairen die worden ingedeeld bij 44 Painfbat krijgen dit koord bij een speciale gelegenheid uitgereikt.
Bataljonspaard

In 1964 schonk de gemeente Zuidlaren, als teken van goede verstandhouding tussen 44 Painfbat en de gemeente, een Fries veulen aan het bataljon. Dit veulen werd door het bataljon verzorgd en na een jaar weer verkocht, waarna met de opbrengst weer een nieuw veulen werd aangekocht.
In 1991 werd het laatste bataljonspaard verkocht en de opbrengst werd aan de gemeente Zuidlaren geschonken.
Met de heroprichting van het bataljon is ook de traditie van het bataljonspaard in ere hersteld.
Bij speciale gelegenheden is het paard, in een speciale regimentsuitmonstering, aanwezig.

DE CACHE
U bevindt zich hier in het oude oefendorp wat gebruikt werd als "compound" in de training voor buitenlandse missies, de containers worden nog gebruikt als schuilplaatsen, wees dus bedacht op militaire activiteiten. SUCCES

DE CACHE MAG ALLEEN GEDAAN WORDEN TUSSEN ZONSOPGANG EN ZONSONDERGANG

Additional Hints (Decrypt)

Avrg tenira....zntargvfpu

Decryption Key

A|B|C|D|E|F|G|H|I|J|K|L|M
-------------------------
N|O|P|Q|R|S|T|U|V|W|X|Y|Z

(letter above equals below, and vice versa)