Huis te Boekhorst
Voor het begin van ons verhaal over het Huis te Boekhorst moeten we terug naar de tweede helft van de dertiende eeuw. In die tijd leefde er ene Boudewijn van Noordwijk, broer van Hugo, de heer van Noordwijk. Boudewijn trouwde met Alijd van Holland, bastaarddochter van Otto van Holland, bisschop van Utrecht en broer van graaf Floris IV van Holland. Mogelijk heeft Boudewijn van Noordwijk het even ten noorden van Noordwijkerhout gelegen kasteel Huis te Boekhorst laten bouwen. In ieder geval werd hij in 1273 door graaf Floris V van Holland met dit kasteel beleend. Zijn nakomelingen namen vervolgens de geslachtsnaam 'Van der Boekhorst' aan. Deze naam houdt overigens verband met de aanwezigheid van een beukenbos op de plek waar het kasteel werd gebouwd (boekhorst=beukenhorst)
Op 30 mei 1464 worden de bezittingen van het kasteel als volgt omschreven: "dat Huis, Hofstede, boomgaarden, met al zijn toebehooren, van den Bouckhorst, met 4 stukken lands daaraan gelegen, met nog een Ambagt, gelegen in die Cage, geheten die Lage Bouckhorst, met den landen en andere alle zijnen toebehooren, voorts een Thiendeken [een tiende=belasting] in den Ambagte van Soetermeer en de Wintmoelen, staande in die Noortoostzijde van den dorpe van Noortich [=Noordwijk]". De Lage Boekhorst was een ambachtsheerlijkheid bij Oud-Ade. Aanvankelijk mochten de schout en schepenen zich hier alleen bezighouden met de lage rechtspraak, maar later kregen de ambachtsheren ook het recht om halsmisdrijven te bestraffen. Sindsdien stond de heerlijkheid bekend als de Vrije en Lage Boekhorst. De bovengenoemde tiende in het ambacht Zoetermeer was al in 1270 door graaf Floris V als huwelijksgoed geschonken aan Boudewijn van Noordwijk.
Het Huis te Boekhorst bleef tot 1491 in het bezit van de familie Van der Boekhorst. Toen vererfde het op de familie Van Woerden van Vliet. Via Anna van Woerden van Vliet kwam het Huis te Boekhorst in 1624 in het bezit van Willem van Bronkhorst, die getrouwd was met Maria van Warfusé. Het kasteel vererfde daarna op hun dochter Maria Anna van Bronkhorst, gravin douairière van Wakken, vrouwe van Assendelft, Vliet, Voorhout en de Vrije en Lage Boekhorst (haar echtgenoot Karel van Bourgondië, graaf van Wakken, was toen al overleden) Het Huis te Boekhorst bleef vervolgens enige tijd eigendom van de familie Van Bourgondië (afstammelingen van een bastaardzoon van hertog Filips de Goede, graaf van Holland), om daarna over te gaan in handen van de prinsen en prinsessen van Rubempré. In beide gevallen ging het om zeer aanzienlijke Zuid-Nederlandse adellijke geslachten. Eén van de laatste adellijke eigenaars was Maximiliaan Leopold Joseph van Merode, prins van Rubempré en Everberg, heer van Vliet en de Vrije en Lage Boekhorst. Zijn dochter Katharina Josépha van Merode droeg de ruïne van het Huis te Boekhorst in 1783 over aan Nikolaas Cornelis de Stoppelaar, waarna de restanten op 23 april 1785 op de Burcht te Leiden werden verkocht. Volgens de destijds opgestelde verkoopakte zou er al in 732 op de plek van het latere Huis te Boekhorst een jachthuis zijn gebouwd door een lokale machthebber. Tot op heden is dit echter niet door andere bronnen bevestigd.
Het uit twee verdiepingen bestaande Huis te Boekhorst was gebouwd op een rechthoekige plattegrond. Op basis daarvan kan het kasteel worden gerekend tot de zogenoemde 'zaaltorenkastelen'. De bovenste verdieping was voorzien van een weergang met kantelen. Het omgrachte kasteel was toegankelijk via een dubbele ophaalbrug. In later tijd is het Huis te Boekhorst verschillende malen vergroot. In de nabijheid van het Huis te Boekhorst stonden in de middeleeuwen een kruiskerk en diverse boerenwoningen. De Boekhorstkerk verdween al in de zeventiende eeuw onder het duinzand. Het kasteel bleef iets langer behouden. In 1739 was het nog in redelijk goede staat, maar in 1743 werd het Huis te Boekhorst gesloopt. Er werd geen nieuwe woning gebouwd, aangezien de toenmalige eigenaars in de Zuidelijke Nederlanden woonden (zij hadden daardoor geen behoefte aan een luxe buitenplaats in Noordwijkerhout)
Omstreeks 1800 werd er tegen de poort van de ruïne van het Huis te Boekhorst een huisje gebouwd, dat vóór 1810 dienst deed als schapenstal en herdershuisje, maar later werd ingericht als schulperswoning (d.w.z. de woning van een schelpenvisser) In 1897 werd dit gebouw gesloopt om plaats te maken voor de boerderij van Jacob Pennings. Tegenwoordig bevinden zich op een deel van het voormalige kasteelterrein de gebouwen van de psychiatrische instelling St. Bavo.
De naam De Boekhorst is nu nog terug te vinden in Noordwijkerhout. Zo is er een wijkvereniging De Boekhorst, een sportpark De Boekhorst en een Rijvereniging, genaamd de Boekhorstruiters.