GC3J5K0 Het verhaal van Ramonja (Unknown Cache) in Drenthe, Netherlands created by JoJo

This cache has been archived.

Sus Antigoon: Je cache is door mij gearchiveerd in verband met het te lang op disabled staan en/of het uitblijven van onderhoud.

Mocht de cache, of onderhoud van de cache, aan je aandacht ontsnapt zijn, en je de cache alsnog weer nieuw leven wilt inblazen, dan graag even een berichtje via email.
Als de cache binnen afzienbare tijd hersteld of herplaatst is, wil ik de cache wel terughalen uit het archief, mits deze aan de dan geldende voorwaarden voldoet.

Met vriendelijke groet,
Sus Antigoon
Groundspeak Volunteer Geocache Reviewer

GC3J5K0 ▼

A cache by JoJo Message this owner

Hidden : 5/15/2012

Difficulty:

Terrain:

Size: Size: micro (micro)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:

Het verhaal van Ramonja
De coordinaten boven aan de pagina zijn fictief!

Ze rende zo hard als ze kon. Ze moest haar belagers voor zien te blijven, ze mochten haar niet vangen. Ze zouden haar doden en ze wist niet eens echt waarom.
Mensen in haar dorp hadden haar nagewezen, uitgescholden, vernederd, bespot en beschuldigd. Beschuldigd van praktijken waar ze het bestaan niet eens van af wist. Mensen hadden zich omgedraaid als ze in het dorp verscheen en deden de ramen en de deuren voor haar ogen dicht. Nergens was ze welkom.
Voor al deze ellende begon, had Ramonja een vredig en simpel bestaan aan de rand van een klein dorp in het Germaanse Rijk. Na het overlijden van haar moeder, die vroedvrouw was geweest en vele dorpskinderen op de wereld had geholpen, was ze alleen in het kleine huis blijven wonen. Ze had een goed en vrij leven en genoot met volle teugen van de mooie natuur om haar heen. Ze kon zichzelf prima redden van al hetgeen wat ze verbouwde en teelde rondom haar kleine huis. Veel contact zocht ze niet met de dorpsbewoners, ze vond het prima zo alleen. Ze leefde van alles wat de natuur haar te bieden had en als ze ziek was kon ze zichzelf helpen door hetgeen ze verbouwde. Op deze manier hielp ze ook af en toe de dorpsbewoners. Nu leek het wel of ze haar dit kwalijk namen.
Ze rende verder en viel menig maal over stronken en takken die ze in het donker niet kon onderscheiden van de zwarte ondergrond. Ze raakte buiten adem en begon steeds langzamer te lopen. Ze moest volhouden, ze kon niet stoppen.
Ze had de verhalen wel gehoord over haar “soort”, zoals de mensen haar vernederend hadden genoemd. Velen zo als zij hadden het niet overleefd en waren op brute wijze vermoord. Maar nooit had ze kunnen bedenken dat de mensen uit haar dorp met haar hetzelfde van plan waren. De tijden waren donker en armoedig en daar moest iemand voor boeten. Vaak werden bepaalde groepen mensen met eenzelfde identiteit de dupe van slechte economische tijden en kregen de schuld van alle ellende. In zulke zware tijden was er altijd wel een bevolkingsgroep die de klappen moest opvangen van angstige, onwetende en gehersenspoelde tijdsgenoten. Ze wist zelf best dat ze anders leefde als haar dorpsgenoten, dat ze zich onderscheidde van het algemene volk, maar dat het de reden voor vervolging kon zijn, had ze zich nooit kunnen bedenken. Maar het was nu toch de realiteit.
Ramonja klom over een dikke omgevallen boom en kroop in een daar onder gelegen kuil. Hier zou ze voor de nacht veilig zijn, hier zouden ze haar niet vinden. Haar voeten en benen deden pijn. Ze was vast door bramenstruiken gerend zonder dat ze dat in de gaten had gehad. Ze streek over haar benen en voelde hoe dun ze waren. Ze was de laatste tijd behoorlijk afgevallen. Haar kleine bescheiden oogst was niet rijkelijk geweest door het slechte weer van de afgelopen zomer. Het eten was schaars. In het dorp kreeg ze geen enkele kans om aan wat voedsel te komen omdat de mensen daar zelf niets te eten hadden. En ook al zouden ze wat hebben, dan wilden ze dat zeker niet met Ramonja delen. Haar ribben kon je zonder aanraken tellen en haar wangen waren ingevallen. Door haar lengte leek haar lichaam nog magerder als dat het eigenlijk was. Haar lange donkere haren maakten haar gezicht nog bleker en dunner.
Ramonja dook ineen met de benen dicht tegen haar lichaam gedrukt. Een paar meter van haar af hoorde ze hoe haar achtervolgers luidruchtig verder trokken. Ze slaakte een zucht van verlichting, voorlopig was ze veilig.
Hoe was het mogelijk dat één man, die zo kerkelijk gezind en godvrezend was, deze ellende voor haar en duizenden anderen kon veroorzaken. Wat hadden zij hem aangedaan? Ze moest het antwoord schuldig blijven…………

De Cache:
Beantwoord onderstaande vragen voor het vinden van de cache:

Hoe werd deze groep minderheden genoemd?
Het aantal letters is B.
Hoe heet het symbool dat hieronder is afgebeeld en gerelateerd is aan deze groep minderheden?
De letterwaarde van de 3e letter is A.
Hoe heette de man die het sein gaf tot deze grootscheepse vervolging?
Aantal letters 2e naam - Aantal letters 1e naam = X
In welk jaar gebeurde dit?
Het 1e getal + 2e getal van dit jaartal is Y.
Hoe heet het document waarin de opdracht stond tot vernietiging van deze minderheden?
Het aantal letters van de naam dit document = Z.
Wat was de naam van het boek dat verscheen na aanleiding van deze gebeurtenis?
De titel bestaat uit 2 woorden. Trek het aantal letters van het 1e woord af van het 2e woord.
Antwoord is C.

De cache is dan te vinden op:
N53°00.ABC - E006°38.XYZ

LET OP:

Indien je op 2 of meer cijfers uitkomt met de antwoorden dien je te stapeltellen tot 1 cijfer;
De cache alleen bezoeken tussen zonsopkomst en zonsondergang;
Parkeren kan NIET bij de cache. Ga ook niet over de zandweg met de auto. Zet de auto aan de kant bij de verharde weg.
Enkele cache-onderdelen zijn NIET "hufterproof". Behandel de cache met liefde.
Spitten, graven en wroeten is NIET nodig.

Additional Hints (No hints available.)