Veel oude waterstaatkundige elementen hebben tegenwoordig een functie voor natuur, toerisme en recreatie. Bijbehorende inrichtingsmaatregelen, zoals de aanleg van natuurvriendelijke oevers, aanlegplaatsen voor kano's of wandelpaden over dijken, kunnen ertoe bijdragen dat deze elementen beter beleefbaar worden in het landschap, maar kunnen ook tot schade leiden. Hier is een zorgvuldige afweging nodig. Het plan voor de Oosterzijpolder is een voorbeeld hoe een oude droogmakerij een nieuwe functie kan krijgen voor natte natuurontwikkeling en waterberging en de oude ringdijk als waterkering en als wandelpad wordt hersteld.
In de Oosterzijpolder ten zuiden van Alkmaar ligt de Kooimeer, één van de oudste droogmakerijen van Nederland, daterend uit 1566. Het is een drooggelegde kreekrestant in een oude strandvlakte. De Oosterzijpolder maakt deel uit van de Provinciale Ecologische Hoofdstructuur (PEHS) en is tevens aangewezen als zoekgebied voor waterberging.
Eigenaar Vereniging Natuurmonumenten heeft voor het gebied een inrichtingsplan laten maken. In het inrichtingsplan is gekozen voor het beter zichtbaar maken van de oude droogmakerij als een ruimtelijke eenheid met een eigen identiteit. De Kooimeer wordt omgevormd tot een moerasgebied met riet en open water. Het water wordt zoveel mogelijk in de droogmakerij vastgehouden door het toestaan van natuurlijke peilfluctuaties. Hierdoor wordt de waterkwaliteit verbeterd en worden afvoerpieken naar de omgeving 'afgetopt'. De slingerende ringdijk, die in de loop van de tijd is afgekalfd en nauwelijks zichtbaar is in het landschap, wordt op opnieuw op profiel gebracht en iets opgehoogd. Hierdoor wordt het mogelijk om in de droogmakerij het water op het maaiveld te krijgen. Op de dijk wordt een wandelpad aangelegd, zodat een fraaie rondwandeling mogelijk wordt. De Kooimeer wordt hierdoor een cultuurhistorische attractie en een robuuste ecologische stapsteen in de PEHS. Het beheer wordt verzorgd door Vereniging Natuurmonumenten.