Skrzynka nie jest ukryta na ani w ruinach ani w ich bezpośrednim sąsiedztwie.
Pierwsza wzmianka o Lembargu dotyczy roku 1222, kiedy to książę Konrad Mazowiecki oddał część grodów i wsi ziemi chełmińskiej biskupowi pruskiemu Christianowi. Funkcjonował tu wtedy gród wczesnośredniowieczny o charakterze ośrodka strażnickiego nad Lutryną. Dziś zachowany w postaci pierścieniowatego wału wys. 8 – 10m na obszarze 80x70m z wewnętrznym nieckowatym majdanem. Odkryto ślady dookolnej wewnętrznej zabudowy oraz relikty drewniano-ziemnych umocnień wałów wzmocnionych kamieniem.
Po sprowadzeniu Krzyżaków do Polski wieś znalazła się w obszarze Państwa Zakonnego. Do Polski powróciła dopiero po II pokoju toruńskim (1466r.) i wchodziła w skład starostwa brodnickiego.
Okres polskiego panowania przerwały czasy zaborów. Lembarg powrócił w posiadanie odradzającego się państwa polskiego po 1920 roku. W 1647 roku powstała tu szkoła dla młodzieży wyznania ewangelickiego, która od roku 1894 funkcjonowała jako szkoła symultanna (dla młodzieży różnych wyznań).
W okresie okupacji hitlerowskiej wieś dotknęły prześladowania i wysiedlenia między innymi do obozu pracy w Potulicach. Świadczą o tym tablice pamiątkowe a zarazem miejsca pamięci. Pierwsza usytuowana na cmentarzu kościoła zawiera nazwiska 31 mieszkańców - ofiar okupacji hitlerowskiej. Druga umieszczona na budynku na skrzyżowaniu drogi w kierunku Kruszyn Dużych zawiera napis: "W hołdzie pomordowanym przez hitlerowców w latach 1939 - 1945, mieszkańcy Lembarga."
EN
Burnt water mill