Het Esenkasteel Traditional Cache
HartenDame:
Deze geocache wordt gearchiveerd wegens te lang op inactief staan.
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(micro)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
Beschrijving
Beschrijving Locatie
Gelegen langs de Woumenweg, de baan van Diksmuide naar Ieper, op de rechterkant. Omgeven door een grote tuin. In vlak gebied, temidden van bebouwing.
Beschrijving Relict
Landhuis in neo-classicistische, Franse stijl in gele baksteen met een symmetrische ordening van een voorgevel bestaande uit een middenpartij van 5 traveeën. De hoofdgevel wordt bekroond door een driehoekfronton met oculus. Het dak is bezet met dakkapellen. Het hoofdgebouw wordt links en rechts ingesloten door annexen van 1 bouwlaag en een borstwering van balusters.
Historische Achtergrond
Eind 18de eeuw bezat een apotheker De Ruysscher langs de Woumenweg een jachtpaviljoen, dat in de jaren 1860 vervangen werd door een kasteel in Victoriaanse stijl, uitgevoerd in rode baksteen. Vandaar de naam 'de Ruysschers kasteel' en zelfs vervormd tot ''t Russisch kasteel'. Door huwelijk kwam het in handen van de Ieperse adellijke familie Hynderick-de Ghelcke. Begin 20ste eeuw werd het kasteel met een witstenen toren uitgebreid, vandaar de naam 'Chateau de la tour blanche' of 'De witte torre'. Tijdens de gevechten om Diksmuide, eind oktober – begin november 1914, zou het kasteel totaal vernield geraken. Reeds op 16 oktober 1914, toen de Slag om de Ijzer nog moest losbarsten, bezette de 6de Duitse legerdivisie (behorende tot het 6de Duitse legercorps van von Beseler) het kasteel van Esen, om van daaruit een aanval op Diksmuide in te zetten. Deze aanval werd door de Franse Fusiliers Marins vanuit hun stellingen op het kerkhof van Diksmuide (dat zich toen aan de overzijde van de Woumenweg bevond) neergeschoten. Een eerste Duitse aanval op de stad Diksmuide was afgeslagen. De Duitsers, die eigenlijk geen bevel gekregen hadden om Diksmuide aan te vallen, trokken zich in allerijl achteruit. De volgende dagen ondernamen de Duitsers nog verschillende pogingen om Diksmuide via de Woumenweg te naderen, maar de Franse en Belgische verdedigers konden deze aanvallen telkens met mitrailleursvuur afslaan. De 29ste oktober zagen de Franse Fusiliers Marins zich echter gedwongen zich terug te trekken uit het kasteel en kasteelpark. De Fusiliers Marins ondernamen begin november enkele heel bloedige pogingen om het kasteel te heroveren (o.l.v. generaal Grossetti), zonder resultaat. Het domein zou tot het Eindoffensief (September 1918) in Duitse handen blijven. Nadat Diksmuide op 10 november 1914 door de Duitsers veroverd werd, werd het kasteel en park uitgebouwd tot een haast oninneembare vesting, met loopgraven, prikkeldraadversperringen, betonnen bunkers en schuilplaatsen, … Eind oktober – begin november 1917 waagde de Belgische legerleiding 3 nachtelijke aanvallen op de oostelijke Ijzeroever, met de bedoeling de vijandelijke stellingen te verkennen en een eventuele aanval op Diksmuide voor te bereiden. Alle drie raids mislukten grotendeels. Tijdens de nacht van 28 op 29 oktober werden ook de stellingen rond het kasteel van Esen, “Abschnitt Schloss” genoemd, geviseerd. Toeval of niet, die nacht werd het R.I.R. (Reserve Infanterie Regiment) 384 afgelost door het R.I.R. 246. Ongeveer 300 man, afkomstig van het 7de en 17de Linieregiment en genietroepen, namen deel aan de raid. Ze slaagden erin de “Kasteelloopgraaf” binnen te dringen en Duitse krijgsgevangenen te maken, maar verder geraakten ze niet. Pas tijdens het eindoffensief zouden de stellingen rond het kasteel van Esen heroverd kunnen worden. In 1925 werd het kasteel in neo-classicistische, Franse stijl heropgebouwd door architect Lauwers. Nu werd gele baksteen gebruikt. Tijdens WOII werd het kasteel niet beschadigd, maar was het lange tijd bezet door de Duitsers. Eind 1944 verbleef o.m. de Britse veldmaarschalk Montgommery in het Esenkasteel. Suzanne Hynderick de Ghelcke verliet het domein en verkocht het in 1983 aan de stad Diksmuide, die er niet meteen een bestemming voor had. In de tweede helft van de jaren '80 werd het een tijdje een oorlogsmuseum. Omstreeks 1996 werd het landhuis gekocht door de Provincie West-Vlaanderen. Sindsdien is de provinciale streekwerking voor de Westhoek hier gezeteld.
Additional Hints
(Decrypt)
RRA CNNE ZRGRE NPUGRE URG IREYVRSQRAONAXWR