Kareol shortly after it was built
Kareol kort nadat het gebouwd is
Those who grew up in Aerdenhout might remember Het Kareol, which stood on the Van Lennepweg until 1979. Built in 1908 by a young Swedish architect named Anders Lundberg, this early Art Deco and Jugendstil style mansion was created for Dutch banker Julius Carl Bunge. The estate included a park with a large pond, some smaller structures including a temple, a greenhouse, and a small orchard. A miniature train brought refreshments to guests when they sat outside in the gardens. Kareol's most prominent feature was a 32 meter high tower that doubled as a water tower. It was visible from the Aerdenhout train station, and supposedly Zandvoort and the North Sea could be see from the balconies at the top. No expenses were spared in the building of the estate, which cost 2,5 million guilders in a time when most houses cost only a few thousand guilders to build.
Diegenen die in Aerdenhout opgegroeid zijn kunnen zich misschien Het Kareol herinneren, dat tot 1979 op de Van Lennepweg stond. Dit Art Deco/Jugendstil huis werd gebouwd in 1908 voor Julius Carl Bunge door de jonge Zweedse architect Anders Lundberg. Het oorspronkelijke landgoed bevatte een park met een grote vijver, wat kleinere structuren, en een treintje dat drankjes naar gasten bracht. Een van de meest interessante elementen van het huis was de 32 meter hoge watertoren die zichtbaar was vanaf station Heemstede/Aerdenhout, en van waaruit je de kust kon zien. Het huis kostte 2,5 miljoen in een tijd waarin de meeste huizen slechts een paar duizend gulden kostten.
---
Julius Carl Bunge was the son of a wealthy banker who founded the Richard Wagner Society. Like his father, Bunge was obsessed with Wagner's operas, especially Tristan and Isolde which became the main inspiration for Kareol, which was named for Tristan's castle. The house was decorated on the inside with tiles that portrayed scenes from the opera, while the tower was meant to be reminiscent of Tristan looking out from his tower over the sea, waiting for his love Isolde to return to him.
Julius Carl Bunge was de zoon van een rijke bankier die de Richard Wagner societeit oprichtte. Zoals zijn vader, was hij geobsedeerd met Wagner's operas, in het bijzonder Tristan en Isolde, die later de inspiratie vormde voor Kareol, wat ook vernoemd is naar de burcht uit de opera. De toren doet denken aan Tristan die uitkeek over de zee, wachtend op zijn geliefde Isolde.
Julius Carl Bunge (1865-1934)
Unfortunately the history of the house reads like a Wagnerian tragedy too. Bunge's penchant for hiring only Germans made him the object of suspicions. During World War 1 local villagers spread rumors that his tower was used to transmit secrets to the Germans, while his basement was supposed to have held a German cannon named Big Bertha. Bunge proved these rumors wrong by inviting the Dutch army, the police chief, and four journalists into his home for an inspection. After Bunge's wife died in 1919 from the 'Spanish Influenza', which killed millions around the world, Bunge lived at Kareol with a female companion by the name of Hilde Rusag, whom he adopted before his death. She inherited the estate, but died early as well, in 1941. Her German heirs robbed the house of all of its treasures, taking them to Wuppertal in Germany where they were all destroyed in an Allied bombing during World War II.
Helaas leest de geschiedenis van het huis ook als een Wagneriaanse tragedie. Bunge's beslissing om bijna uitsluitend Duitsers aan te nemen leidde in WOI tot geruchten dat zijn watertoren als zendmast voor Duitse spionnen gebruikt zou worden, en dat hij een Duits kanon genaamd Dikke Bertha in zijn kelder zou hebben. Dit gerucht heeft hij ontkracht door vertegenwoordigers van het Nederlandse leger, de politie, en vier journalisten zijn huis te laten inspecteren. Nadat Bunge's vrouw overleed in 1919 aan de Spaanse Griep bleef Bunge op Kareol wonen met een vriendin van de familie genaamd Hilde Rusag, die hij uiteindelijk adopteerde. Zij erfde Kareol, maar overleed ook vroeg, in 1941. Haar Duitse erfgenamen haalden het huis leeg na haar dood, namen alles mee naar Wuppertal, en daar werd het het uiteindelijk allemaal verwoest tijdens een bombardement van de geallieerden.
---
During the Second World War, Kareol was used by the German Red Cross as a sanitorium for wounded soldiers. After the war ended, the property was seized by the Dutch government who briefly used it as a sanitorium as well, and then sold it to private owners. Since the estate was too large to live in and maintain, it rapidly began to fall into disrepair. Towards the end, the roofs were caving in, all of the glass was broken, and the house was damaged beyond saving.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Kareol gebruikt door het Dutise Rode Kruis als sanatorium voor gewonde soldaten. Na de oorlog werd het huis door de overheid in beslag genomen, die het tevens kost als sanatorium voor soldaten gebruikten, voor het verder te verkopen aan een prive eigenaar. Aangezien het huis te duur was om te onderhouden begon het als snel in verval te raken. Tegen het einde waren de daken langzaam aan het instorten, alle ramen waren gebroken, en het huis was niet meer te redden.
Dilapidated Kareol shortly before it was demolished
Vervallen Kareol voordat het afgebroken werd.
In 1978, after becoming a State Monument, the Kareol Foundation decided to convert the home into a center for Dutch verterans of war. They agreed to finance everything, on the condition that the property developers who owned Kareol would sell it to them. They refused, and Kareol, in increasingly worse condition, was taken off the Monument list in 1979. A few months later the building was demolished, despite angry protests from the community. After this it took nearly two decades to decide what was to be done with the estate. Eventually a committee decided that they would allow luxury apartments to be built on the site, in an architectural style that echoed some of the features of the original house.
In 1978, nadat het een Staatsmonument werd, besloot de Stichting Kareol het huis om te bouwen in een centrum voor oorlogsveteranen. Zij waren bereidt alles te financieren, zolang de eigenaren het aan hen zouden verkopen. Deze weigerden, en het steeds verder vervallende Kareol werd in 1979 van de monumentenlijst geschrapt. Een paar maanden later werd het, onder boos protest, afgebroken. Daarna duurde het bijna 20 jaar voordat een nieuw plan ontwikkeld werd. Uiteindelijk besloot het Kareol committee dat er luxe appartementen gebouwd mochten worden, in een stijl die deed denken aan het oorspronkelijke huis.
---
The new Kareol stands on the exact footprint of the old Kareol, so if you go check it out (see waypoint, it's around the corner from the cache) you will get an idea of the size of the original estate. The gardens are private so you can't walk through them unless you know someone who lives there, but they still contain the original pond, some of the original structures, and a small temple that has one of the original tile-scenes from Tristan and Isolde. You can also wave at my grandparents who live in the apartment in the middle, on the top floor!
Het nieuwe Kareol staat op precies hetzelfde stuk land, zelfde grootte, als het oude Kareol, dus als je gaat kijken (bij het waypoint, om de hoek van de cache), kan je een idee krijgen van hoe groot het Kareol was. Je kunt niet door de tuin lopen tenzij je iemand kent, het is prive, maar de tuin bevat nog steeds de oorspronkelijke vijver, enige andere bouwstukje, en een tempeltje met de oorspronkelijke tegels die een scene uit Tristan und Isolde uitbeelden. Je kunt ook even zwaaien naar mijn opa en oma die in het midden, bovenste appartement wonen.
Present Day Kareol
Het huidige Kareol
If you would like to learn more about Kareol, I recommend watching this documentary or this beautiful short video. Also check out the work of painter Fred Blei who grew up near Kareol and used to play on the abandoned estate as a child. Kareol is the subject of many of his paintings. And a fun fact: In 1968 Dutch singer Boudewijn de Groot used Kareol for the cover of his album "Nacht en Ontij". The launch party for the record was held on the estate, which by then had been empty for some time.
Als je meer wilt weten over Kareol kan je deze documentaire bekijken, of ook deze korte video. Kijk ook eens naar het werk van schilder Fred Blei die opgroeide in de buurt van Kareol en daar als kind speelde. Kareol is het onderwerp van veel van zijn schilderijen. De zanger Boudewijn de Groot gebruikte Kareol ook voor de voorkant van zijn plaat "Nacht en Ontij", en hield daar in het leegstaande huis zijn launch feestje in 1968.
