Wielka Niedźwiedzica (łac. Ursa Maior, dop. Ursae Maioris, skrót UMa) – gwiazdozbiór okołobiegunowy nieba północnego, a zarazem trzecia co do wielkości konstelacja nieba. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem: około 125. W Polsce jest widoczna przez cały rok. Siedem najjaśniejszych gwiazd, często niesłusznie utożsamianych z Wielką Niedźwiedzicą, a stanowiących tylko część gwiazdozbioru, tworzy charakterystyczny i łatwy do odszukania na niebie układ Wielkiego Wozu (zwanego w niektórych krajach „Wielką Chochlą” lub „Wielkim Rondlem”), którego „dyszel” jest jednocześnie „ogonem” niedźwiedzicy. Oś tylnych kół, łatwego do odnalezienia przez cały rok i o każdej porze nocy Wielkiego Wozu, wskazuje na położoną tuż obok bieguna niebieskiego Gwiazdę Polarną , pełniącą nie tylko w przeszłości ważną rolę w orientacji na niebie. Wielki Wóz jest w Polsce układem okołobiegunowym. Najjaśniejszą gwiazdą w tym gwiazdozbiorze jest ε UMa (Alioth ), o jasności zmiennej od 1,68 do 1,78m. Inne jasne gwiazdy:
• α UMa (Duphe) jasność 1,8m
• β UMa (Merak), jasność 2,4m
• γ UMa (Phekida), jasność 2,4m
• δ UMa (Megrez), jasność 3,3m
• η UMa (Benatnash), jasność 1,85m
• ζ UMa, gwiazda wielokrotna, układ składający się z sześciu gwiazd, w tym Mizara (2,3m), będącego gwiazdą poczwórną, i powiązanego z nim grawitacyjnie Alkora (4m), będącego gwiazdą podwójną, którego dostrzeżenie gołym okiem bywa trudne, choć jest możliwe dla osób o dobrym wzroku. Podwójność tej gwiazdy była wykorzystywana do testowania wzroku żołnierzy przyjmowanych do armii napoleońskiej.
