Wołów, stolica powiatu, a wcześniej księstwa, łączy bogate dzieje z urokiem małych dolnośląskich miasteczek. Otoczony lasami zauroczy zachowanym klasycznym stylem urbanistycznym, wieloma jak na, bądź co bądź, małe miasteczko zabytkami i sielską atmosferą leniwie płynącego życia. Jego historia sięga początków XII w., kiedy to Władysław II Wygnaniec nakazał budowę drewnianego zamku nad rzeką Juszką – protoplasty późniejszego Zamku Piastowskiego. Miasto otrzymało prawa miejskie ok. 1285r. Według podania herb i nazwę zawdzięczamy… ucieczce stada wołów podczas drzemki pastuszka. Odnalazł je na łące o najbujniejszej i najbardziej soczystej trawie w całej okolicy. Urzeczony jej widokiem, pastuszek postanowił osiedlić się tu – później dołączyli inni i z czasem powstało miasto nazwane Wołowem na cześć zwierząt, które je odkryły.
Zamek Piastowski, jeden z najstarszych obiektów miasta i całego powiatu, to dziś trzykondygnacyjny budynek z ok. 15-metrową wieżą. Drewniany, dwunastowieczny gród z biegiem czasu zmieniał swoją formę. We wnętrzach zachowały się renesansowe sklepienia, a także oryginalny, piaskowy portal z piastowskim orłem i płaskorzeźbami aniołów (wcześniej w zamku znajdowała się katolicka kaplica). Nad bramą w murze południowym podziwiać można herbowy kartusz.
Warto również zwrócić uwagę na barokową figurę maryjną z XVII w. zdobiącą zamkowy Plac Piastowski. Maria z aureolą była uznawana za jedną z najpiękniejszych figur na Śląsku.
Wołowski zamek, w którym dziś mieści się Starostwo Powiatowe, jest jednym z nielicznych zamków piastowskich zachowanych w tak dobrym stanie. Zazwyczaj, w godzinach pracy urzędu, możliwe jest wejście na wieżę, by podziwiać piękną panoramę miasta i okolic. Przy dobrej pogodzie widoczny jest nawet masyw Ślęży!
Niedaleko zamku znajduje się rynek z historycznym ratuszem. W centrum na uwagę zasługuje charakterystyczny dla średniowiecza układ urbanistyczny (w niewielu miejscowościach jest on tak dobrze zachowany) oraz barokowe i klasycystyczne kamieniczki (warto zajrzeć na ulicę Wrocławską). Jedna z najciekawszych, z pięknym portalem i zegarem słonecznym, znajduje się na południowo-wschodnim rogu rynku. Tu wyróżnia się jednak przede wszystkim piękny budynek ratusza. Szczególnie atrakcyjna jest południowa fasada z barokowymi dwubiegunowymi schodami i portalem z kartuszem, figurą św. Jana Nepomucena oraz kamiennymi średniowiecznymi znakami cechowymi. Częścią ratusza był też kiedyś budynek Wagi Miejskiej – od XVIII w. znajdowała się tu dwuramienna waga (obecnie przechowywana w Sali Ślubów). Charakterystyczną cechą wołowskiego rynku jest także duża szachownica z kilkudziesięciocentymetrowymi figurami – partyjka szachów w sercu miasta, rozgrywana zarówno przez młodszych jak i starszych amatorów tej gry, jest już od wielu lat nieodzownym elementem letnich popołudni i wieczorów. W Wołowie nie może zabraknąć oczywiście pomnika wołowskich wołów – „wieńczy” on udanie fragmenty średniowiecznych murów obronnych.
Z dwóch historycznych kościołów górujących nad miastem, młodszy – p.w. św. Karola Boromeusza – został wybudowany w l. 1712-1722. Świątynia była miejscem, gdzie Karmelici zgromadzili wiele cennych ksiąg – na przełomie XVIII i XIX w. biblioteka liczyła ponad 1500 tomów. Obecnie można podziwiać w niej wiele oryginalnych barokowych elementów, np. rokokowy ołtarz główny z obrazem Wniebowzięcie św. Karola Boromeusza autorstwa Bernarda Krausego, zwanego „małym Willmannem” czy rzeźbioną ambonę z figurą Boga Ojca w zwieńczeniu. Historia starszego z kościołów sięga XIV w. Patronem świątyni jest św. Wawrzyniec, a została ona ufundowana przez Henryka III Głogowskiego. Kościół wielokrotnie był niszczony przez pożary i wojny. Przebudowany w l. 1471-1483 uzyskał charakter późnogotycki. Był wtedy najbardziej okazałą budowlą i ozdobą Wołowa. Dziś warto zwrócić uwagę na renesansowe i barokowe epitafia mieszczan wołowskich znajdujące się zarówno wewnątrz jak na murach kościoła. Największym skarbem Wawrzyńca są jednak unikatowe organy autorstwa jednego z najwybitniejszych budowniczych śląskich, Adama Horatio Caspariniego. Ich budowa datowana jest na 1715-1717 r. Zachował się bogato zdobiony prospekt, wiele oryginalnych piszczałek oraz elementów wewnątrz organów. Od 2001r. w kościele organizowany jest Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej Cantus Organi.
Přeložil danielos99.
Keš je trochu větší mikro, je ideální pro putovní předměty. Uvnitř se nachází logbook, tužka a pár dalších věcí na výměnu. Nachází se na veřejném místě, které je dostupné 24 hodin denně u trochu zapomenuté uvítací cedule ze 70. let 20. století. Prosím o opatrný odlov keše.
Wołów je hlavním městem okresu, dříve knížectví. Otočený lesy potěší zachovaným klasickým urbanistickým stylem a jak na malé městečko velkým množstvím památek a selskou atmosférou. Jeho historie sahá na začátek 12. století, kdy Władysław II Wygnaniec přikázal stavbu dřevěného hradu nad řekou Juszkou – později to byl hrad Piastowski. Městečko obdrželo městské práva kolem roku 1285. Za erb a název může útěk stáda volů spícímu pastevci. Později je našel na louce s nejbujnější a nejšťavnatější travou v okolí. Očarovaný pohledem na tuto louku se zde rozhodl usídlit. Později se k němu přidali i další a během času zde vzniklo město zvané Wołowem na počest zvířat, které toto místo objevily.
Zamek Piastowski, jeden z nejstarších objektů města a celého okresu, má dnes 15 metrovou věž. Během času měnil svůj vzhled. Uvnitř se zachovaly renesanční sklepení a taky originální pískový portál s piastowským orlem a řežbami andělů (dříve se v hradě nacházela křesťanská kaple). Nad bránou v jižní zdi můžeme obdivovat erbovou kartuš.
Je dobré si všimnout taky barokní sochy ze 17. století, která zdobí hradní náměstí. Maria z aureolą byla uznaná jako jedna z nejkrásnějších soch na Slezsku.
Wołowski hrad, ve kterém se dnes nachází radnice, je jedním z mála zachovaných piastowských hradů v dobrém stavu. Obvykle je během pracovní doby úřadu možné vejít na věž a obdivovat nádherný výhled na město a okolí. Za dobrého počasí je vidět dokonce masiv Ślęży!
Nedaleko hradu se nachází náměstí s historickou radnicí. V centru se nachází taky urbanistické rozpoložení charakteristické pro středověk (pouze v některých obcích je tak dobře zachované) a taky barokní a klasicistické kamenice (vyplatí se podívat na ulici Wrocławskou). Jedna z nejzajímavějších, s nádherným portálem a slunečními hodinami, se nachází v jihovýchodním rohu náměstí. Ale tady vyniká hlavně nádherná budova radnice. Nejhezčí je jižní fasáda s barokními schody a portálem s kartuší a sochou sv. Jana Nepomucena. Součástí radnice byla kdysi i budova městské váhy - od 18. století se zde nacházela dvouramenná váha. Charakteristická je taky velká šachovnice se soškami o velikosti několika desítek cm. V Wołowie samozřejmě nemůže chybět ani pomník wołowskich wołów – ten se nachází na obranné zdi.
Že dvou historických kostelů nad městem, mladší – sv. Karola Boromeusza – byl postaven v letech 1712-1722. Svatyně byla místem, kde bylo shromážděno mnoho cenných knih. Na přelomu 18. a 19. století zde bylo více než 1500 knih. Nyní zde můžeme obdivovat mnoho originálních barokních předmětů. Historie staršího kostela sahá do 14. století. Patronem svatyně je sv. Wawrzyniec a byla financována přes Henryka III Głogowskiego. Kostel byl mnohokrát zničen požáry a válkami. V letech 1471-1483 byl přestavěn a získal pozdněgotický charakter. Tehdy byl nejhezčí budovou Wołowa. Největším pokladem jsou unikátní orgány, jejichž autorem je Adam Horatio Casparini. Jejich stavba pravděpodobně proběhla v letech 1715-1717. Zachovalo se taky mnoho originálních píšťal a jiných součástek. Od roku 2001 je v kostele organizován Mezinárodní Festival Orgánové Hudby Cantus Organi.