Wśród zmarłych w lazarecie byli też żołnierze obcych armii, których również pochowano na tym cmentarzu. Ogółem spoczęło tu: 258 Niemców, 75 Rosjan, 2 Francuzów i 1 Rumun.
W sierpniu 1918 r. została wydana instrukcja dotycząca urzadzania cmentarzy wojennych na terenie Prus Wschodnich, w której kładziono nacisk na ścisłe zharmonizowanie cmentarzy z najbliższym otoczeniem. Instrukcja zalecała, aby groby poległych przeciwników traktować na równi z grobami żołnierzy armii niemieckiej i jednakowo o nie dbać.
Pierwszy plan urządzenia cmentarza wojennego wykonany został 19 października 1920 r. Cmentarz otoczony został drzewami, alejkami podzielono go na 4 kwatery z rzędami mogił ziemnych. Z tego założenia do dziś przetrwały pylony (kamienne kolumny przy głównym wejściu).
Kilka lat później nowy projekt cmentarza wykonał architekt z Bremy Heinz Stoffregen. Miejsce spoczynku żołnierzy nabrało charakteru parkowego, uzupełnione zostały nasadzenia drzew, uporządkowano kwatery, na mogiłach ułożono krzyże ze sztucznego kamienia. Z pobliskich składek i kwest zbudowano kamienną rotundę o wysokości 11 m i średnicy 12 m, która nadała temu cmentarzowi monumentalny charakter. Salut armatni i nabożeństwo ekumeniczne towarzyszyło uroczystemu otwarciu cmentarza 2 maja 1926 r.
W tym miejscu chowano również poległych w czasie II wojny światowej żołnierzy niemieckich i radzieckich.
Od 1945 r. następowała powolna dewastacja cmentarza. Została rozebrana rotunda, groby zrównały się z ziemią, a cały teren cmentarza porósł trawą i krzakami.
W 2003 roku Towarzystwo Miłośników Ziemi Kętrzyńskiej im. Zofii Licharewej wystąpiło z inicjatywą uporządkowania terenu cmentarza. Rok później rozpoczęły się prace porządkowe: wycięto zbędne drzewa i krzewy, wykonano nowe nasadzenia, ustawiono znaki i tablice informacyjne. Wytyczone zostały alejki, oznakowano kręgiem kamiennym miejsce po rotundzie.
Podczas prac ziemnych odnaleziono granitową stelę nagrobną poległego żołnierza niemieckiego. Ustawiono ją wraz z kamieniem upamiętniającym żołnierzy poległych w Afryce Południowo - Zachodniej w latach 1904 - 1906. Prace wykonywali członkowie Towarzystwa Miłośników Ziemi Kętrzyńskiej im. Zofii Licharewej i służby miejskie pod nadzorem pracowników Urzędu Miasta w Kętrzynie.
