Nazwa "Folwark Nowy Dwór" po raz pierwszy pojawia się w dokumentach w 1820 r. Pola na tym terenie były wykorzystywane przez właścicieli Leszczyn, ale folwark właściwie przez czterdzieści lat nie istniał. Pierwsze budynki (stodoła, spichlerz, obora, budynek mieszkalny) wzniósł dopiero Konrad Bartelt około 1867 r. W 1880 r. Bartelt rozbudował folwark o owczarnię i dwie kolejne stodoły ze spichlerzami. W 1904 r. właściciel majątku wybudował niewielką willę dla swej córki, Heleny Eiekl.
Budynek ten bywa określany jako dwór. W willi znajdowało się sześć pokoi, kuchnia, łazienka z ubikacją oraz duża oszklona weranda. Od południa do budynku przylegał ogród i sad. Po śmierci Konrada Bartelta w 1906 r. rodzina sprzedała dóbr Spółce Akcyjnej Huta Królewska i Laura. Transakcja obejmowała również folwark Nowy Dwór. Odtąd w willi Barteltów mieszkał zarządca majątku. Folwark wielokrotnie niszczony przez pożary, był odbudowywany i funkcjonował również w nowej rzeczywistości po drugiej wojnie światowej. Zagłada folwarku nastąpiła w ostatnich latach, dziś z Nowego Dworu pozostały dwa budynki mieszkalne, opuszczona willa oraz resztki murów budynków gospodarczych.
Dawna willa Barteltów to budynek murowany z cegły, otynkowany, podpiwniczony, dwukondygnacjowy. Do trzyosiowego korpusu nakrytego wysokim dachem z lukarnami dostawiona jest dwuosiowa dobudówka z płaskim zadaszeniem. W ścianie bocznej korpusu pozostał ślad po drugiej, zapewne podobnej dobudówce. W elewacjach fragmentarycznie przetrwały boniowania naroży, obramienia otworów okiennych oraz gzyms wieńczący. Wnętrza kompletnie zdewastowane. Willa należy do prywatnego właściciela, który nie tylko nie próbuje wyremontować budynku, ale nawet nie zabezpieczył go przed dalszą dewastacją. Jeżeli nic się nie zmieni już wkrótce po willi w Nowym Dworze pozostaną tylko wspomnienia.
