Nieistniejąca wieża widokowa o wysokości 32 metrów, wybudowana z cegły, na wzgórzu Skórcza Góra (72 m.n.p.m), między ulicami Letniskową (Bergstraße) i Kopalnianą (Katharinenweg). Tuż przed nią znajdowała się restauracja Finkenwalder Höhe (tzw. Leśna restauracja), powstała pod koniec XIX wieku. Uroczyste otwarcie wieży nastąpiło latem 1903 roku. Jej fundatorem był Johannes Baresel – mieszkaniec Zdrojów, wieloletni działacz i urzędnik gminny, uczestnik wojny francusko – pruskiej z 1870 roku (w bitwie pod Mars la Tour został ciężko ranny). Współtwórcą projektu był F. Seefeldt, ówczesny Przewodniczący Gminy. Teren wokół wieży obsadzono drzewami, które po 40 latach zaczęły ją przysłaniać tak, iż jej szczyt był ledwo widoczny. Wejście na wieżę kosztowało 5 pfg (fenigów), co było symboliczną opłatą przeznaczoną na konserwację budowli. Wewnątrz było stosunkowo ciasno, dlatego wchodzono i schodzono grupami po 5 osób. J. Baresel pozostał właścicielem wieży do swojej śmierci w 1926 roku, zaś jej zarządcami była w tym czasie rodzina Liebrenz. Na mocy umowy, po śmierci fundatora, wieża przeszła w ręce gminy.
Podczas II wojny światowej wieża została wykorzystana do celów militarnych. Znajdował się tu punkt obserwacyjny, którym dowodził nauczyciel Lettow. W 1945 roku obok wieży stacjonowała bateria przeciwlotnicza, a żołnierze mieszkali w domu zarządcy. W marcu 1945 roku wieża została wysadzona przez wycofujący się Wehrmacht, aby nie stanowiła idealnego punktu obserwacyjnego dla Sowietów.
Dziś, w jej miejscu możemy zobaczyć zwałowisko z cegieł.