Na terenie Pomorza Zachodniego na początku XX wieku istniała sieć kolei wąskotorowych użytku publicznego o łącznej długości 740 km torów i była jedną z największych tego typu w Europie. W latach 20. i 30. XX wieku niektóre z nich przebudowano na rozstaw toru 1435 mm tak, że w roku 1939 istniało jeszcze około 640 km linii wąskotorowych. Dążąc do centralizacji zarządzania już w 1937 r. utworzono LBD (Landesbahndirektion) z siedzibą w Szczecinie z której w roku 1940 powstała PLB (Pommersche Landesbahnen). W wyniku tego poszczególne koleje utraciły możliwość zarządzania, a PLB przejęła ich majątek i własność prawną. W 1945 r. koleje te przejęły PKP, jednak ze względu na duże zniszczenia wojenne oraz kradzież infrastruktury niektóre odcinki nie zostały już odbudowane. Na początku lat 50. czynnych było jeszcze około 580 km linii o ujednoliconym rozstawie 1000 mm. Obecnie - tylko w sezonie letnim - eksploatowane są dwie linie: z Gryfic Wąskotorowych do Pogorzelicy Gryfickiej (o długości około 40 km ) i z Koszalina Wąskotorowego do Manowa (o długości około 12 km).