<p>Spośród około 40 polskich uzdrowisk Wapienne jest najmniejsze. Status uzdrowiska otrzymało mocą uchwały nowosądeckiej WRN 8 kwietnia 1986 roku.
Jednak jako miejscowość uzdrowiskowa zaczyna się rozwijać już w XIX wieku. W 1848 roku tutejszy zakład zdrojowy posiadał trzy wille i łazienki o 50 wannach, które rozmieszczone były w 36 kabinach. Niestety zostały zniszczone przez pożary w 1878 i 1894 roku. Kabiny i wanny spłonęły. Łazienki odbudowano w latach 1904 - 1906. Z końcem XIX wieku zakład znajdował się w prywatnych rękach rodziny Wityków, a od 1901 roku rodziny Bubniaków. Został wkrótce i ponownie zniszczony podczas I wojny światowej. Prawdopodobnie miało to miejsce w 1915 roku podczas Operacji Gorlickiej i toczonych tu walk m.in. o wzgórza i góry Ferdel i Kornuty, gdzie znajdowała się druga linia rosyjskich umocnień.
Ponownie zakład zostaje odbudowany po I wojnie w latach 1920 - 1924. Kąpiele brało wówczas po około 100 osób dziennie. Rozpoczął się powolny lecz stopniowy rozwój kurortu. Wyjątkowość uzdrowiska Wapienne w okresie międzywojennym polegała też na tym, że było ono w rękach chłopskich i leczyli się w nim chłopi oraz mieszkańcy okolicznych miasteczek. Było zdrojowiskiem skromnie urządzonym, tanim, lecz w przeciwieństwie np. do Krynicy dostępnym dla szerokich warstw społecznych. II wojna światowa przyniosła zniszczenie zakładu. Szkody zostają początkowo naprawione tylko częściowo. Jednak zakład, chociaż w niewielkim zakresie zostaje uruchomiony już w 1948 roku.
Dopiero w 1955 roku tereny uzdrowiska zostały przejęte, dostosowane i przeznaczone na ośrodek kolonijno-wypoczynkowy. Od 1958 roku służą jako Ośrodek Wczasów Pracowniczych pracownikom Zrzeszenia Przedsiębiorstw Gospodarki Komunalnej w Rzeszowie.
W 1958 roku odbudowano budynek łazienek. W latach 60-tych, decyzją ówczesnej Powiatowej Rady Narodowej w Gorlicach, wybudowano tu zakład leczniczy. Uzdrowisko dysponowało ośmioma kabinami do kąpieli mineralnych oraz trzema do kąpieli borowinowych.
Także w latach 60-tych odbudowano dawny pensjonat, zbudowano stołówkę, pawilony i około 50 domków kempingowych. W 1973 roku zostaje zbudowany basen kąpielowy o wymiarach 20 m x 15 m i maksymalnej głębokości wody 3,5 m. Wokoło powstały tereny rekreacyjno - sportowe. W następnych latach wybudowano kilka domków góralskich o wysokim standardzie. Od 1979 roku organizowano tu całoroczne 24-dniowe stacjonarne turnusy sanatoryjne. W sezonie letnim wczasowicze i kuracjusze odpoczywają na wczasach rodzinnych. Organizowane są kolonie dla dzieci i młodzieży.</p>
Skrytka znajduje się przy uzdrowisku za zgodą właściciela, mimo to proszę o konspirację przy podejmowaniu skrytki. Skrytka zawiera logbook, ołówek i kilka rzeczy na wymianę.