EN: Temple of Athena
The temple crowning the acropolis of Assos is the only Archaic temple in the Doric Order known so far in Asia Minor. According to an inscription on a capital, the temple was dedicated to the goddess Athena. Erected betwen 540 and 530 BC, the building wqs in use into the Hellenistic Age.The dimensions of the temple are 30.31 by 14.30 meters; the long sides have 13 columns each, the short sides 6 columns each. Except for the roof, the entrie building was constructed from local andesite. A unique feature of the temple of Athena at Assos is its architrave frieze decorated with figures, since none of the temples in the Doric Order found in Greece and Italy are decorated in this place. The friezes consist of 5 blocks and show mythological scenes of gods, heroes, and animal battles. Their fragments are now in museums at Çanakkale, İstanbul, Boston and Louvre in Paris. The sanctuary, the cella, wich was considered to be the residence of the goddes, was only accessible topriests and priestesses. The cella contained the statue of the goddess; gifts donated to her where also kept here. Festivals in honour of the goddess were celebrated outside, the area in front of the temple entrance in the east served as festival grounds.
The acropolis during the Byzantine Age
In the late Byzantine phase, the acropolis was expanded to function as a fortified refuge. For this purpose, the still existing antique ring wall was strengthened and received four round and four rectangular towers. The interior of the complex was enhanced with several cisterns and living quarters and storage buildings were constructed, part of wich are still visible today. The construction material consisted of blocks from the temple of Athena, wich was dismantled for this purpose.
TR: Akropolis Athena Tapınağı
Akropolisin doğusundaki Athena tapınağı Anadolu’daki Arkaik Çağ tapınakları için çok özel bir yere sahiptir. M.Ö. 540-530 tarihleri arasında inşa edilen tapınak, bir sütün başlığı üzerindeki yazıta göre tanrıça Athena’ya adanmıştır. Cella içindeki mozaik döşeme tapınağın Hellenistik Çağ’a kadar kullanıldığını ortaya koymaktadır. 14,30X30,31 metre ölçülerindeki tapınağın uzun kenarlarında 13, kısa kenarlarında ise 6 adet sütün yer almaktadır Tapınağın çatısı dışında tamamı andezit taştan yapılmıştır. Mitolojik konular ve hayvan mücadelelerı ıle süslenmiş olan friz ve metoplar bu gün Çanakkale, İstanbul, Louvre ve Boston müzelerinde sergilenmektedir. Tanrıçanın evı olarak kabul edilen kutusal odaya (Cella) sadece görevli tapınak görevlileri girebilirdi. Cella’da tapınağa ait heykel ve tanrıçaya sunulan hediyeler saklanırdı. Tanrıça için yapılan törenlerin tamamı o çağ inançlarına göre açık havada ayakta ve eller havaya kaldırılarak yapılmaktaydı. T0ren alanı olarak tapınakların giriş kapısının bulunduğu doğu yönü seçilmekteydi. Bir sunak üzerinde yanan ateş içine tanrıçaya sunulan adaklar atılmaktaydı. Katiller sarhoşlar ve doğuştan kusurlu olanların tapınak alanına girmeleri yasaktı.
Bizans Çağı Kalıntıları
Geç Bizans Çağı’nda akropolis sığınma yerı olarak kullanılır. Bu amaç doğrultusunda akropolis, yuvarlak ve kare planlı kulelere sahip, bir sur ile çevrilerek kaleye dönüştürülmüştür. Kale içinde sarnıçlar, tahıl depoları ve konutlar bulunmaktadır. Söz konusu yapıların inşasında Athena tapınağının taşları kullanılmıştır.
HU: Athena Temploma
Az assosi akropolis az egyetlen ismert archaikus koronázó templom Kis-Ázsiában. Egy felirat szerint Athena istennőnek szentelték. Időszámításunk előtt 540-530 között épült a Hellenisztikus időkben. Méretei 30,31 x 14,30 méter, a hosszabb oldalán 13, a rövidebben 6 oszloppal. A tető kivételével az egész épület a helyi andezitből épült. A templom különlegessége a frízekkel díszített párkány gerenda, amely ezen kívül csak Olaszországban és Görögországban látható. A frízek 5 blokkból állnak, és mitológiai jeleneteket, isteneket, állatokat és csatákat ábrázolnak. Darabjait különböző múzeumokba hordták szét: Çanakkaléba, Istanbulba, Bostonba és a párizsi Louvre-ba. A szentély és a cellák az istennő és a papnők lakhelye lehetett. Fesztiválok alkalmával az istennőt a templom előtt ünnepelték.
Fellegvár a bizánci időben
A késő bizánci időben az akropoliszt kibővítették, erőddé alakították. Ezért az antik falakat megerősítették, és négy kerek és négy szögletes tornyot építettek hozzá. A belső tér ciszternákkal, lakó egységekkel és raktárakkal bővült.