Śluza Bartoszowice, to śluza wodna, komorowa, zlokalizowana na rzece Odra. Jest częścią Bartoszowicko-Opatowickiego węzła wodnego na przekopie Bartoszowicko-Szczytnickim wykonanym w latach 1531-1555 Śluza położona jest we Wrocławiu, osiedle Bartoszowice. Stanowi ona jeden z elementów stopnia wodnego nazywanego – Stopniem Wodnym Bartoszowice. Śluza została wybudowana w roku 1914, w ramach inwestycji z zakresu hydrotechniki polegającej na budowie nowej drogi wodnej przeprowadzonej przez miasto w ramach Wrocławskiego Węzła Wodnego, tzw. Wrocławskiego Szlaku Głównego (Północnego).
Śluza zlokalizowana jest na Kanale Żeglugowym. Lewy brzeg stanowi grobla rozdzielająca Kanał Żeglugowy od Kanału Powodziowego, na którym położony jest Jaz Bartoszowice, regulujący razem z Jazem Opatowice, poziom wody górnej dla śluzy. Na koronie tej grobli przebiega Ulica Folwarczna. Połączenie z Bartoszowicami zapewnia Most Bartoszowicki przerzucony nad Kanałem Powodziowym. Prawy brzeg natomiast to teren osiedla Swojczyce – Popiele. Poniżej śluzy, a przed Śluzą Zacisze przy kanale zlokalizowane są obiekty związane z żeglugą, m.in.: Przeładownia przy ulicy Betonowej, Port Przeładunkowy Paliw Płynnych, Wrocławska Stocznia Rzeczna.
Śluza ma wymiary: długość – 187,7 m, szerokość 9,6 m, głębokość na progu dolnym 3,0 m. Śluza spełnia wymagania Europejskiej klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych żeglownych, według EKG ONZ – 1992 r. dla III klasy dróg wodnych żeglownych, natomiast dla Polskiej klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych, spełnia wymagania stawiane IV klasie dróg wodnych. Poprzednia śluza na szklaku wodnym: Śluzy Janowice I i II, odległość 8,70 km; następna: Śluza Zacisze, odległość 4,50 km. Śluza wyposażona jest w zamknięcia w postaci wrót stalowych, dwuskrzydłowych, oraz w dodatkowe wrota przeciwpowodziowe (wybudowane w 2006 roku).
Obiektem towarzyszącym na śluzie jest odbudowany w 2004 roku zabytkowy most (kładka Ryczyńska), stalowy, nad głową dolną śluzy. Kładka powstała z rozbiórki śluzy w Lipkach na pograniczu województw dolnośląskiego i opolskiego. Poniemiecka kładka z Lipek po odnowieniu i konserwacji była jednak za krótka o 2,5m na kanał żeglugowy. Nie można było dosztukować brakującego odcinku do mostku ze względu na to, że zrobiona ona jest z nitowanej stali nienadającej się do spawania. RZGW zdecydował się więc na powiększenie żelbetowymi płytami przyczółków, na których się ona opiera.
Kesz: niewielki pojemnik, zmieścił w sobie: logbook, ołówek, 2 fanty na wymianę. Kesz z tych prostych.
Miejsce dosyć odległe, ale ruch spory. Proszę o odkładanie kesza tak jak go zastano. Nie spoilerujemy w komentarzach ani słowem ani zdjęciami.
Dla pierwszych trzech osób, które prześlą na adres email podany na logbooku zdjęcie je strony tytułowej, czekają certyfikaty elektroniczne.