Pierwotny kościół w Trzebnicach wzniesiono na przełomie XII/XIII wieku w stylu romańskim. Była to duża parafia, która od początku swego istnienia obejmowała kilka sąsiednich wsi. Być może kościół był pierwotnie inkastelowany (przystosowany do obrony). Świadczyć o tym mogą dwie cylindryczne wieżyczki we wschodniej części budowli oraz istniejące niegdyś podziemne przejście, biegnące w kierunku folwarku Nikischhof. Przed rokiem 1545 świątynię przejęli ewangelicy. W dniu 27 maja 1792 roku. średniowieczny kościół i pastorówka doszczętnie spłonęły w pożarze, który strawił także wiele sąsiednich budynków i dwa hrabiowskie folwarki.
Odbudowę świątyni ukończono w 1799 roku, co potwierdza dokument odnaleziony w gałce wieży podczas remontu dachu w 2000 roku. Rezultatem przebudowy z końca XVIII wieku jest obecny wygląd kościoła, z charakterystyczną masywną bryłą i wysoką wieżą. Wyposażanie wnętrza odbywało się stopniowo. W 1810 roku powstał ołtarz ambonowy (typowy dla świątyń protestanckich), a rok później ustawiono prospekt organowy, pochodzący z upaństwowionego klasztoru franciszkanów w Głogowie. Dla pomieszczenia jak największej liczby wiernych zbudowano empory. Większość środków finansowych na odbudowę kościoła wyłożyła jego ówczesna patronka Friederike Charlotte Amalie hr. zu Dohna, pani na Chocianowie i Małomicach. W 1847 roku kościół został częściowo przebudowany. W 1912 roku dokonano gruntownej renowacji świątyni, która objęła: oczyszczenie filarów i ścian wewnętrznych, wymianę pokrycia dachowego, odnowienie elewacji wieży i naprawę jej hełmu, którego wierzchołek obito blachą cynkową. Koszty remontu i tym razem pokrył jej patron oraz właściciel okolicznych folwarków – hr. Hermann zu Dohna z Chocianowa.
Obecna parafia pw. M.B. Różańcowej została erygowana w 1972 roku z podziału parafii Brunów. Do roku 1945 świątynia była użytkowana przez protestantów. W 1974 roku przeprowadzono remont pokrycia dachowego oraz elewacji zewnętrznych.
Skrytka to mały pojemnik klipsowy, a w nim logbook i ołówek.
