Owczarnia (kasz. Òwczarniô, niem. Schäferei) to małe osiedle na zachodnich obrzeżach Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, administracyjnie część Osowej. Obecnie ograniczona do obszaru po wschodniej części obwodnicy Trójmiasta, pierwotnie obejmowała trzykrotnie większy obszar, także z obecnym Nowym Światem. Od XIII w. była w posiadaniu cystersów oliwskich, a w pierwszej połowie XVIII w. jeden z ostatnich opatów Franciszek Mikołaj Zaleski wybudował tu dwór. Po sekularyzacji klasztoru, od 1799 r. dobra były wypuszczane w dzierżawę przez rząd pruski. Po utworzeniu Wolnego Miasta Gdańska, Owczarnia znalazła się po stronie polskiej - granica przebiegała niecały kilometr na wschód. Ziemie tutejszego folwarku rozparcelowano w 1925 r., choć do 1945 r. stał tu jeszcze mały dworek zamieszkały przez właścicieli resztki majątku. Po wojnie funkcjonowało tutaj Państwowe Gospodarstwo Rolne. Owczarnia została włączona do Gdańska (m. in. z Wysoką i Osową) w styczniu 1973 r. Obecnie jest tu kilka zabudowań mieszkalnych i stadnina (która funkcjonuje w dużej przedwojennej oborze przerobionej na stajnię), węzeł drogowy z obwodnicą i ogródki działkowe. Owczarnia jest też węzłem dróg rowerowych - tędy trzeba przejechać w drodze z Osowej do Oliwy (drogą Węglową, Doliną Ewy, Doliną Zgniłych Mostów, czy też nową, wybudowaną przez leśników drogą wzdłuż Spacerowej). Próbą nawiązania do nazwy osady był pomysł Towarzystwa Ziemskiego, dewelopera budującego domy na Osowej, nazwania osiedla domów przy ulicach Achillesa, Homera, Flory ... Owczary. Nazwa zupełnie się nie przyjęła.
Źródła: Eugeniusz Gołąbek, Dzieje okolic Gdańska i Gdyni; Encyklopedia Gdańska