Przeglądając plany miast polskich nietrudno zauważyć, że Kalisz jest w gronie tych, które w swoich granicach administracyjnych posiadają najprawdziwsze tereny leśne. Zielone płuca grodu nad Prosną zwane Lasem Winiarskim znajdują się we wschodniej jego części, a obszar ich sięga blisko 220 ha. Może wielkość lasku nie jest zbyt imponująca ale trzeba uczciwie przyznać, że jest on dla aktywnych mieszkańców Kalisza rzeczą trudną do przecenienia.
Las Winiarski został włączony w granice administracyjne miasta w roku 1976, podczas poszerzania miejskiej zony. W tym samym roku rozpoczęto na południowym krańcu lasu, na przepływającej nieopodal Pokrzywnicy, budowę sztucznego zbiornika zwanego szumnie Jeziorem Pokrzywnickim. Prace te trwały około trzech lat, a Kalisz oprócz zabezpieczenia przed zagrożeniem powodziowym, zyskał kolejne miejsce do rekreacji, uprawiania sportów wodnych i nie tylko. Około 200 metrów od brzegu zalewu wzniesiono otoczoną lasem stanicę harcerską. Położona w doskonałym punkcie, wyposażona we wszystko co potrzebne do zorganizowania udanego biwaku, służy kaliskiemu hufcowi do dnia dzisiejszego.
Kesz ukryty w miejscu, które od najmłodszych lat mnie fascynowało. Jest to punkt w lesie, od którego odchylają się na zewnątrz konary wszystkich okolicznych drzew. Być może powodują to jakieś „złe moce” dlatego nazwałem to miejsce uroczyskiem …
Źródło: „Las Winiarski” Andrzej Drewicz