Skrzyżowanie ulic Juliusza Słowackiego i ks. Piotra Skargi. Duży, obleczony gęstą roślinnością budynek. I co, zapytacie? Już tłumaczę. Znajduje się tutaj wieloletnia pracownia ślusarstwa artystycznego - niegdyś warsztat tarnowskiego Hefajstosa - Ryszarda Jachny.
Ryszard Jachna (1935-2002), z urodzenia przemyślanin, przez lata żył w Tarnowie. I to tutaj tworzył rzeczy, które zapewniły mu międzynarodową renomę. Jakie? Otóż, pan Jachna był... płatnerzem. I to płatnerzem o karierze filmowej. Twórcy filmów historycznych zamawiali w jego pracowni wiele rekwizytów - jego broń biała jak miecze czy szable, kopie broni palnej czy fragmenty zbroi rycerskich "wystąpiły" w ponad dwudziestu produkcjach. Repliki te były wykorzystywane m.in. w takich filmach jak Potop, Pan Wołodyjowski, Noce i dnie czy serii pt. Czarne chmury. Ciekawostką jest, że Ryszard Jachna zrezygnował ze współpracy z twórcami adaptacji Ogniem i mieczem, gdyż uznał, że wyznaczone terminy są zbyt krótkie. A nie znosił fuszerki.
"Interesuje go tylko broń: szable i rapiery. Mógłby świetnie zarobić, proponują mu, żeby robił dziecinne wózki, ale cóż, on woli białą broń. Wie nie tylko o tym, że damascenka ma piękny kształt, ale zna także jej barwę, „czuje” powierzchnię, fakturę tej stali, co raz mieni się jak mora, brylant, a to znów jak oksyd czy srebro. Tu wyklepie, tam przetrze glaspapierem, innym razem zanurzy w jakimś chemicznym roztworze, którego ingrediencje jemu są tylko znane. A ja później odbieram od mego alchemika z Tarnowa broń, za którą ponoć wytrawni kolekcjonerzy gotowi byli płacić spore sumy, bo nawet oni przekonani byli, że to autentyk. Wierzę, że to prawda, bo ja sam przestałem już odróżniać kopie od oryginałów (...)"
- Jerzy Szeski, scenograf
Ryszard Jachna był mistrzem wykonań nie tylko broni białej, ale również kandelabrów i aplik. Jego świeczniki zdobią zrekonstruowany Zamek Królewski w Warszawie. Natomiast tarnowianie często mijają ostatnią wykonaną przez niego pracę - odlew popiersia Jana Szczepanika wg projektu Michała Poręby.