Skrytka mała, kilka fatów na wymianę.
https://naszagminajelesnia.wordpress.com/stara-fotografia/
Kościół świętego Wojciecha w Jeleśni – barokowy kościół należący do parafii pod wezwaniem świętego Wojciecha w Jeleśni. Znajduje się w górnej części wsi, przy drodze głównej, prowadzącej na granicę polsko-słowacką w Korbielowie. Kościół o cechach pseudobazyliki: trzy nawy, nawa główna bez okien; orientowany. Budynek został wpisany do rejestru zabytków (wraz z plebanią z roku 1817) dnia 20 sierpnia 1986 roku. W zewnętrznej architekturze kościoła widoczne są wpływy słowackie (kopuła wieży zbliżona jest do kopuł kościołów w Liptovskich Matiasovcach i Rabčy). Kościół posiada wieżę kwadratową o dwóch kondygnacjach z uskokami i zaokrągleniami na narożnikach, zakończoną zwieńczeniem w postaci kopulastego hełmu. We wnęce (na zewnątrz) ustawionej w stronę drogi głównej (na wschód) znajduje się Pieta; dawniej umieszczony był krucyfiks. Kościół świętego Wojciecha w Jeleśni nie jest pierwszym kościołem w Jeleśni. Pierwszy został zbudowany w roku 1584 przez mieszkańców wsi na tak zwanej roli Witkowej. Należał on do fary kościoła żywieckiego Narodzenia NMP (obecna konkatedra diecezji bielsko-żywieckiej). W tym samym roku Jan Wayzer z Kubina wykonał do kościoła dzwon, na którym został wyryty napis: Vox mea, vox vitae, voco vos, ad sacra venite Anna 1584 (Głos mój, głos życia, woła was, do świętości przybywajcie, Roku 1584). W roku 1618 proboszczem kościoła żywieckiego został ks. Wojciech Gagatowski, który zbudował na miejscu drewnianego kościoła (spłonął z nieznanych przyczyn) nowy kościół ze składek parafian. Nazwał go swoim imieniem, obierając za patrona kościoła świętego Wojciecha. Dziesięć lat później kościół został erygowany przez komisarza biskupiego Jerzego Królikowskiego, a poświęcony przez księdza Tomasza Oborskiego w roku 1636. Po erekcji, kościół jeleśniański został odłączony od parafii żywieckiej i stał się odrębną parafią. W 1668 roku Benedykt Briot Lotaryńczyk odlał drugi dzwon z wizerunkiem Jana Chrzciciela i Matki Bożej z Dzieciątkiem oraz z krucyfiksem i kartuszem z małym dzwonem. W 1685 ks. Sebastian Chabowski sprowadził do kościoła nowy dzwon. Znajduje się na nim napis: Vox mea sonatin ansibus tuis. Anno 1685 (Głos mój rozbrzmiewa w uszach twoich. Rok 1685). Dwa lata później ks. Sebastian Chabowski zmarł i został pochowany w północnej części chóru kościelnego. Na jego grobie, wybudowanym w 1680, znajduje się epitafium koloru czarnego ze złoconymi słowami w języku łacińskim: Grób ten zbudowano w roku Pańskim 1680 dnia 3 czerwca. Dzisiaj mnie jutro tobie! Ktokolwiek wzwyż ku szczytom dążysz, chwały i przepychu pragniesz, przystań tu! Boć jutro może zamknie Parka drogę twego życia. Czcigodny ojciec Sebastian Chabowski, pleban jeleśniański (obecnie epitafium po renowacji znajduje się w południowej nawie, nad wejściem do kaplicy Matki Bożej Różańcowej. 9 lutego 1916 w Jeleśni zjawił się oddział żołnierzy austriackich z oficerem, który zawiadomił proboszcza, że ma oddać największy dzwon. Mimo licznych zabiegów nie udało się go uratować. Rok później zarekwirowano drugi dzwon kościelny, a w 1918 50 cynowych piszczałek z nowych organów. Ciekawostki W kościele znajdował się alabastrowy pierścień św. Józefa, lecz z niewiadomych przyczyn zniknął z sali zbiorów. Kilkakrotnie parafię odwiedził Karol Wojtyła: 1959 (zakończenie misji parafialnych), 1967, 1972, kwiecień 1978 (wizytacja kanoniczna). 22 września 1996 w parafii odbyły się pierwsze diecezjalne dożynki. W latach 2000-2001 kościół parafialny został wybrany kościołem Wielkiego Jubileuszu 2000 roku. 85% środków (756,5 tys. zł) na renowację elewacji kościoła zostało pozyskanych z projektu Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego województwa śląskiego. 16 maja 2010 w kościele odbył się koncert muzyki klasycznej z okazji 90. rocznicy urodzin Jana Pawła II. /wikipedia/. "