Good uut kiek'n in Hengel Multi-cache

De wandeling begint op N 52° 15.730 E 006° 47.652

Hengel (Nederlaands: Hengelo) is ne gemeente in Tweante in de Nederlaandse proveensie Oaveriessel. De stad lig noordwestelik van Eanske. De gemeente Hengel hef ne öppervlakte van 61,78 veerkaante kilometer en har op n eerstn januari 2006 81.340 inwonners. Dat gef ne bevölkingsdichtheid van 1332 inwonners per veerkaante kilometer. Nöast de stad Hengel zölf heurn ok de döarpe Beckum en Eul töt de gemeente, as ok de boerschop Woolde. Hengel is volgns de begrippn van rechtervoort ne stad te neumn, mer hef van vrogger oet nooit stadsrechtn kreagn.

Hengeler Weend :

De leu oet Hengel hebt van oaldsher n naamn det ze onmeundig köant bloazn. Ze bint greuts op Hengel, en det wilt ze geern verteln. In Tweante wördt dan ok de oetdrukking Hengeler weend broekt as ene onmeundig an t pochn is.

Stationsplein.

In de 2e helft van de 19e eeuw komt de verbinding met het Duitse spoorwegnet tot stand. Iets dat industriële ondernemers motiveerde om zich juist in Hengelo te vestigen. In die periode stond er nog een eenvoudig station. Daarna kwam er een fraai stationsgebouw, dat in 1944 helaas voor een groot gedeelte werd verwoest door bommen uit geallieerde bommenwerpers. Gelukkig blijft de indrukwekkende perronoverkapping wel overeind. Tijdens de Wederopbouw, in 1951, wordt het huidige pand met het opvallende, overstekende dak gebouwd. Het plein wordt begrensd door enkele panden van de Delftse School; een belangrijke stroming in de architectuur tijdens de Wederopbouw.

We gaan naar N 52° 15.773 E 006° 47.760

Sinds 1923 was het concertgebouw ook in gebruik als bioscoop. In de Tweede Wereldoorlog werd het Concertgebouw zwaar beschadigd door bombardementen. Na de bevrijding werden enkele aanpassingen gedaan en werd het gebouw weer in gebruik genomen. De werkelijk noodzakelijke restauratie bleef echter uit, en terwijl de wederopbouw in de binnenstad vorderde bleef het Concertgebouw gehavend staan. Uiteindelijk ging men in 1953-1954 toch tot actie over. Het gebouw werd volledig verbouwd, gemoderniseerd en behoorlijk uitgebreid. Het kreeg een nieuw aanzien, doordat de voorgevel geheel vernieuwd werd. In 1955 werd het Concertgebouw feestelijk heropend met een uitvoering van Het Nederlands Ballet. Uiteindelijk is het gebouw afgebroken in verband met de bouw van een nieuwe schouwburg

We vervolgend onze weg naar N 52° 15.728 E 006° 47.810 

Het prinsbernhard plantsoen.

Aan de rand van het centrum vind je het Prins Bernhardplantsoen. Een heerlijk plekje om te genieten tussen de rozentuin, vijver, gazons en boompartijen.

Een aantal bomen is monumentaal, zoals enkele paardekastanjes, een grote iep en twee bruine beuken, waarvan er één geplant is ter gelegenheid van het huwelijk van (toen) prinses Juliana en prins Bernhard in 1936 (herplant in 1972) toen het park zijn huidige naam kreeg. In het park staat een klassieke muziekkoepel (1921), Paviljoen de Ontmoeting (oorspr. 1930) en een molenromp. Picknicken aan het water, met vrienden een hapje of drankje doen in het paviljoen of de kinderen lekker laten spelen in de modder. Het kan allemaal in het Prins Bernhardplantsoen.

Jaarlijks wordt hier in Mei het BAM festival gehouden. Dit festival is zeker een bezoekje waard.

Architectuur op N 52° 15.813 E 006° 47.907 

Groot verschil

Hier, op de Enschedesestraat, is het contrast tussen de verschillende panden groot. Op nr. 70 staat bijvoorbeeld nog een opvallende Jugendstil villa, gebouwd rond 1900, met de bijzondere naam Drachenfels. Waarschijnlijk vernoemd naar een voormalige Duitse burcht, die op een dode vulkaan (de drakenrots) stond. Het toont de welvaart van Hengelo in die periode.

Op de plaats van het park – het Bataafse kamp - stond de villa van fabriekseigenaar Stork die tijdens de oorlog werd verwoest. Op de nrs. 47 (De Kaemer) en 45 (de Rotterdamschebank), staan typische wederopbouwpanden.

Wederopbouw-architectuur

De toegepaste architectuur van deze gebouwen grijpt veelal terug op de traditionele vormentaal van de Delftse School, maar ook moderne opvattingen zijn zichtbaar. Voor een goed beeld van de kwaliteit van deze panden moet naar boven gekeken worden. De gemeente is, samen met de eigenaren van de panden, de onderpuien aan het herstellen. De wederopbouw van na de oorlog is van grote betekenis voor de geschiedenis van Hengelo. Het stadsbeeld heeft toen een ware metamorfose ondergaan en zo is Hengelo getransformeerd van dorp naar stad.

Typische wederopbouw
Na WOII moest de stad opnieuw opgebouwd worden. Hengelo diende als één van de eerste steden in Nederland het plan in. Er was natuurlijk te weinig geld, maar dat wilde men niet laten zien. Dit resulteerde in grote, relatief strakke en functionele gebouwen met typische wederopbouw-elementen. Hengelo wordt nu gezien als een goed voorbeeld van een wederopbouwstad. Het naoorlogse stadshart wordt gevormd door nieuwe straten en ruime pleinen. In die nieuwe stedenbouwkundige opzet zijn ruim 200 typische wederopbouwpanden gebouwd.

BRAND !! N 52° 15.875 E 006° 47.725

Deze plek is in de jaren erg veranderd. Na een brand in 2006 wordt een groot deel van de panden op deze plek herbouwd.

Molenstraat N 52° 15.807 E 006° 47.617

Na het bombardemeng tijdens de 2e wereldoorlog is deze straat volledig verwoest.

Zoek hier naar de volgende foto.

Markt op N 52° 15.836 E 006° 47.544 

Bij een Markt denk je al gauw aan een historisch plein met pittoreske gevels. Dit alles ontbreekt in Hengelo vanwege de bombardementen door de geallieerden in oktober ’44. Statige panden en dorpsboerderijen; ze zijn grotendeels verwoest! Eén grote ravage was het: in totaal werden maar liefst 485 panden vernietigd, 373 zwaar beschadigd en ruim 3000 licht beschadigd. Direct na de oorlog werd gestart met het Wederopbouwplan. Er moest structuur komen in de rommelige bebouwing van het snel groeiende Hengelo. Er kwam een nieuw stratenplan en de Markt kreeg een nieuwe locatie én ruimte voor de jaarlijkse taptoe.

Veel militaire regimenten hadden na de oorlog een eigen muziekkorps. Regelmatig bonden zij de strijd met elkaar aan tijdens een taptoe: wie kan het mooiste spelen en tegelijkertijd het beste paraderen. Tijdens de wederopbouw bood Hengelo de jaarlijkse taptoe ruimte op het marktplein. De vakken op het oorspronkelijke plein waren daarbij handige afbakeningen. Maar de muziekkorpsen verdwenen en zo ook de taptoe... Nu zit Hengelo met een te groot plein, maar wel één met een verhaal.

Oald Hengel N 52° 15.856 E 006° 47.500 

Het Historisch Museum Hengelo is sinds 1973 gevestigd in een herenhuis uit de negentiende eeuw. In het museum zijn onder andere schilderijen, prenten, textilia, archeologische vondsten en bouwfragmenten van het voormalige Huys Hengelo. Maquettes tonen het dorp van ruim een eeuw geleden. Naast de permanente presentatie organiseert het museum tijdelijke exposities in de moderne Tuinzaal. Historische tentoonstellingen worden hier afgewisseld met kunsttentoonstellingen van kunstenaars die in Hengelo hebben gewerkt of presentaties van bijzondere collecties van verzamelaars.

't Neutje N 52° 15.947 E 006° 47.415

Dit gebouw dat uit 1652 stamt en daarmee het oudste gebouw van Hengelo is, fungeert al vanaf het ontstaan als café (vroeger ook slijterij).

Waterstaatskerk N 52° 15.976 E 006° 47.358 

Waterstaatskerk is de benaming voor Nederlandse kerkgebouwen die tussen 1824 en 1875[1] met financiële steun van de landelijke overheid werden gebouwd. Het ontwerp en de bouw van dergelijke kerken was onderhevig aan de goedkeuring en controle door ingenieurs van het ministerie van Waterstaat. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is het begrip Waterstaatskerk niet verbonden aan een bepaalde bouwstijl.

Voorheen was hier de Nederlands Hervormde Kerk gevestigd. Tegenwoordig de Muziekschool.

Gemeentehuis N 52° 15.962 E 006° 47.541 

Het stadhuis is gebouwd tussen 1958 en 1963 naar een ontwerp van de architecten J.F. Berghoef en J.F. Hondius. Beeldende kunstenaars J. van Eyl, J. Goeting en F. Jacobs hebben een bijdrage geleverd aan het bouwwerk. Het stadhuis staat aan het Burgemeester Jansenplein 1 en vooral de de markante toren valt op. Er zitten Scandinavische en Italiaanse stijlkenmerken, vermengd met Saksische bouwwijzen, in het gebouw.

Lambertus Basiliek N 52° 15.951 E 006° 47.631 

De oude kerk

Vermoedelijk in de eerste helft van de 14e eeuw verrees in Hengelo een kapel bij de latere havezate Huis Hengelo, toen nog Hof te Hengelo geheten. Deze kapel was gewijd aan de heilige Lambertus van Maastricht. De kapel werd vermoedelijk rond 1500 vervangen door een stenen kerk, die begin 17e eeuw overging in protestantse handen. De katholieken gingen vanaf dat moment naar de schuurkerk bij erve Roesink bij Delden en de schuurkerk bij het erve Hermelink in Woolde.

De kerk van 1786

In 1775 werd de bouw van een nieuwe schuurkerk wat dichter bij Hengelo toegestaan. Na enige vertraging kwam de kerk in 1786 gereed. De kerk werd tweemaal uitgebreid; in 1832-35 en 1849-50. Door de komst van de industrie nam de bevolking van het dorp toe [1], zodat men in 1887 besloot tot de bouw van een nieuwe kerk.

Bij de bombardementen op Hengelo tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef de Lambertuskerk grotendeels gespaard, terwijl de binnenstad grotendeels door de geallieerde bommen werd vernield.[2] De restauratie van het kerkgebouw duurde van 1948 tot 1951.

In 1997 werd de Stichting Restauratie Sint Lambertuskerk opgericht en in februari 2015 vond weer een restauratie plaatsː de verankering van de spits werd verstevigd, de toren kreeg nieuwe muurankers en de gehele voorgevel werd opnieuw gevoegd. Van 12 t/m 20 september 2015 werd het 125-jarig jubileum van de Lambertus gevierd.

Zo, genoeg informatie nu naar de opdracht :

N52 . (A+I+B) . (C*K) (J+L) (I+G) E006 (D-B)(E-L) . (F+L) (H-G) (I)

N52 __ __ . __ __ __ E006 __ __ . __ __ __

 Iets met een BANNER !! " "