W roku 1623 roku Stanisław Żeleński herbu Ciołek zakupił Grodkowice, Brzezie oraz inne pobliskie wsie. Grodkowice podarował swojemu synowi.Marcjanowi. Marcjan Żeleński postanowił przenieść się z rodzinnych Łuczanowic (wówczas zwanych Łucjanowicami) do Grodkowic. Około 1670 roku wybudował w Grodkowicach dwór będący dokładnym odzwierciedleniem dawnej siedziby rodowej z Łucjanowic. Marcjan był niewidomy. Identyczny układ pomieszczeń miał ułatwić mu poruszanie się po domu. Drewniany dwór służył Żeleńskim przez całe pokolenia. Był świadkiem przejścia pierwotnie kalwińskiej rodziny na katolicyzm w 1828 roku, narodzin wybitnego kompozytora, Władysława Żeleńskiego, a także tragicznej śmierci jego ojca, Marcjana Władysława Żeleńskiego w roku 1846 (do dziś w ogrodzie pałacowym zachował się krzyż wzniesiony przez Kamilę Żeleńską w miejscu śmierci męża). Wysłużony, ponad dwustuletni dwór został rozebrany dopiero w 1901 roku, gdy z powodu starości nie nadawał się już praktycznie do zamieszkiwania. W miejscu dworu wzniesiono wówczas piękny, nowoczesny i wygodny pałacyk. Jego projektantem był sam Teodor Talowski, jeden z najwybitniejszych polskich architektów przełomu XIX i XX wieku. Zamieszkał w nim Stanisław Żeleński, brat kompozytora Władysława Żeleńskiego, syn Kamili i zabitego przez chłopów rabacyjnych Marcjana. Eklektyczny, piętrowy budynek z czerwonej cegły i kamienia stanowi istny konglomerat stylów. Znajdziemy tu ślady architektury romantycznej, neorenesansowej, niemieckiego modernizmu i pewnie czegoś jeszcze. żródło:Wikimapa/parki.org.pl