Serię „ Ochotnicze Straże Pożarne ” chciałbym zadedykować wszystkim druhnom i druhom strażakom za wkład i zaangażowanie w ochronę przeciwpożarową jak również za ratowanie życia i mienia niekiedy narażając własne.
„ Bogu na chwałę, ludziom na pożytek”
Historia
Początki działalności przeciwpożarowej w Opatówku
Początki Ochotniczej Straży Pożarnej sięgają lat (końca XIX w.) gdyż to właśnie wtedy jak podają źródła powstała pierwsza straż ogniowa. Dnia 15 czerwca 1819 r. namiestnik Józef Zajączek wydał, na wniosek Komisji Spraw Wewnętrznych i Policji, przepisy szczegółowe dotyczące zabezpieczeń przeciwpożarowych nakładające na miasta obowiązek utrzymania kominiarza, przygotowania składów na narzędzia pożarnicze i pokrywaniu kosztów naprawy tych narzędzi, a także konieczność utrzymania odpowiedniej ilości studzien. Przepisy zobowiązywały mieszkańców miast do czynnego udziału w gaszeniu pożarów. Nie przewidywał jednak organizacji straży ogniowej.
Powstanie Ochotniczej Straży Ogniowej w Opatówku
Dokładna data powstania Ochotniczej Straży Ogniowej w Opatówku jest trudna do określenia, a to głównie z powodu braku (dokładnych) dokumentacji oraz informacji na ten temat. Nie mniej jednak za datę rozpoczęcia działalności OSO w Opatówku jest rok 1882. Lucjan Sawicki autor monografii kaliskiej straży podaje, iż w 1882r. towarzystwo ogniowe w Opatówku liczyło 37członków czynnych, 71 wspierających i 4 honorowych. Tymczasem Tadeusz Olejnik w swej pracy pt. Towarzystwa Ochotniczych Straży Ogniowych w Królestwie Polskim podaje dwie daty powstania straży ogniowej w Opatówku. Pierwszą z nich, a więc rok 1882 podaje jako pierwszą rejestrację, natomiast drugą - 1905 jako ponowną rejestrację poprzedzoną przerwą w działalności straży. Jak podają źródła w roku 1904 grupa mieszkańców Opatówka podjęła działania w celu powołania straży ogniowej ochotniczej miejskiej. Dzięki ofiarności ówczesnego właściciela majątku Opatówek – Karola Schlössera i właściciela fabryki sukna – Ferdynanda Nitschego zdołano kupić (zakupiono) kilka nowoczesnych sikawek i inny niezbędnych sprzęt strażacki. 27 marca 1905 r. została powołana Straż Ogniowa miejska i jak podają źródła wówczas składała się z kilkudziesięciu ochotników, którzy wielokrotnie brali udział w gaszeniu ognia. Istotną datą w historii OSO był 23 lipca 1905r. gdyż to właśnie wówczas odbyła się pierwsza majówka straży w opatóweckim lesie, na której tłumnie uczestniczyli mieszkańcy Opatówka, delegaci straży kaliskiej i fabrycznej z Opatówka. Oprócz wyżej wymienionych dat powstania ochotniczej straży ogniowej w Opatówku (1882 i 1905) pojawia się nieudokumentowana data 1903 r., zaznaczona obchodami jubileuszu 25-lecia w 1928r. i 0-lecia OSP w Opatówku w 1978r. W tej sytuacji wydaje się uzasadnione przyjęcie pierwszej wymienionej przez historyków daty powstania straży ochotniczej – rok 1882. Latem 1906 r. rozpoczęto budowę remizy strażackiej, głównie dzięki ofiarności mieszkańców, która zakończyła się w lipcu następnego roku. Niestety budynek nie przetrwał do czasów dzisiejszych, który znajdowałby się wówczas w centrum Opatówka, na środku drogi łączącej Kalisz z Łodzią.
Straż Pożarna w Opatówku w latach międzywojennych
Po zakończeniu wojny przystąpiono do odbudowy organizacji strażackiej. Konieczny był zakup sprzętu gaśniczego, który w czasie wielkiego (powojennego) zniszczenia i ogólno panującej biedy był ciężki do zdobycia. W okresie międzywojennym Ochotnicza Straż Pożarna w Opatówku była jedną z najaktywniejszych organizacji, nie tylko gasząc pożary, ale również pomagając przy wielu pracach na terenie Opatówka. Ciekawostką jest fakt, iż na sygnał alarmu o pożarze grany na trąbce przez Stefana Stępniewskiego wybiegały ze stajni konie Jana Jaskuły mieszkającego obok remizy i same ustawiały się przy beczkowozie czekając na swego właściciela. W roku 1934 straż ogniowa w Opatówku, dzięki pomocy finansowej Zarządu Gminy zakupiła stary samochód strażacki z ręczną sikawką, którym do pożaru mogło udać się 8 strażaków. Samochód był mocno zużyty i nieraz kierowca miał trudności z jego uruchomieniem. Aktywna była także orkiestra strażacka, która swoją grą uświetniała uroczystości i umilała życie mieszkańcom Opatówka i tworzyła specyficzną, niepowtarzalną atmosferę miasteczka. W latach 1922-1931 w każde niedzielne popołudnie maja i czerwca orkiestra strażacka wypływała łódkami na kępę na stawie i koncertowała. Muzykę słychać było nie tylko w Opatówku, ale także w okolicznych wsiach. 29 czerwca 1939 r. na patriotycznym wiecu przed remizą strażacką odbył się ostatni przed wojną występ orkiestry OSP. Tuż przed wybuchem wojny zostały oddane do naprawy i miały już nigdy nie wrócić do opatóweckiej straży. Przestarzały i zużyty samochód strażacki, który obsługiwał przed wojną 3 gminy, bardzo utrudniał akcje gaśnicze. Dlatego też pod koniec 1937 r. zorganizowano „Wielką Loterię Fantową” której dochód miał być przeznaczony na kupno nowego samochodu. Loterię wsparli między innymi właściciele majątku w Opatówku i okolicznych majątków, właściciele fabryk, księża, organizacje strażackie, inne organizacje społeczno-kulturalne, a także sami opatowianie. Dzięki zorganizowanej loterii i ofiarności wszystkich dobroczyńców, latem 1938 r. został zakupiony nowy samochód strażacki marki „Opel” wraz z motopompą. Było to nie lada (wielkie) wydarzenie, w którym uczestniczyli mieszkańcy Opatówka. Odbyła się nawet uroczystość poświęcenia nowego samochodu strażackiego, który otrzymał imię „Stefek".
Okres II wojny światowej (1939-1945)
Gdy 4 września 1939 r. Niemcy wkroczyli do Opatówka, rozpoczęły się masowe ucieczki mieszkańców na wschód. Do tego celu wykorzystano także „Stefka”, który z braku benzyny zatrzymał się w Sieradzu na brzegu Warty, skąd po pewnym czasie zabrali go Niemcy. Okupanci przystąpili do niszczenia polskich symboli narodowych, między innymi sztandarów. Sztandar strażacki z 1918 r. podzielił losy innych, których nie udało się uratować. Niemcy zarekwirowali także instrumenty orkiestry strażackiej i zdeponowali je w budynku Urzędu Gminy. Jeden z członków orkiestry strażackiej – Idzi Wojdziak, przy pomocy Franciszka Stachowskiego i Józefa Żarneckiego z narażeniem życia wykradł je i schował w komórce pod drewnem u Albina Rogozińskiego. Dzięki tej odważnej akcji opisanej przez Jana Pogorzelca, kilkanaście instrumentów dawnej orkiestry strzeleckiej pozostało w Opatówku. W 1941 r. okupanci przystąpili w Opatówku do prostowania drogi z Łodzi do Kalisza przez rynek w Opatówku. To przedsięwzięcie oznaczało konieczność rozebrania remizy strażackiej stojącej na środku rynku.
Lata 1945-1960
Po wojnie do odbudowy organizacji strażackiej przystąpili przedwojenni działacze strażaccy. Czasy były bardzo trudne: wojenne straty w ludziach, zniszczenia, bieda, brak remizy strażackiej i sprzętu. Pierwszym prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Opatówku został Kazimierz Kowalkiewicz, komendantem – Jan Keller, gospodarzem Antoni Olejnik. Wkrótce po zakończeniu wojny spotkali się członkowie przedwojennej orkiestry strażackiej. Kolejno zgłaszali się powracający z niewoli i robót przymusowych kolejni muzycy. Dzięki 14 uratowanym instrumentom należącym przed wojną do „Strzelca” orkiestra rozpoczęła działalność. W kwietniu 1951 r. Zarząd OSP w Opatówku zwracał się ponownie do władz lokalnych z prośbą o przyznanie zniszczonego budynku przy ul. Łódzkiej w celu urządzenia w nim remizy strażackiej oraz do sołtysa Gminy w Opatówku z prośbą o przeznaczenie kwoty ze sprzedaży brzezinki koło cmentarza na cele remizy. Pomimo protestów mieszkańców Opatówka strażacy uzyskali taką zgodę i w kwietniu 1952 r. rozpoczęła się sprzedaż drewna. Komendant gminny bez powodzenia podejmował próby zorganizowania świetlicy strażackiej na II piętrze budynku dawnej fabryki sukna. W 1960 r. OSP w Opatówku brała udział w gaszeniu 7 pożarów, w tym 4 dużych. Przeprowadziła też kontrole w 232 obiektach na 272 podlegające kontroli przeciwpożarowej, ale GRN nie dała swojego pracownika do pomocy i nie miał kto egzekwować zleceń pokontrolnych. Strażacy wykonali zbiornik wodny między stodołami a przetwórnią owocowo-warzywną. Urządzono świetlicę strażacką, w której stanęło pianino i instrumenty orkiestry dętej, a na ścianach umieszczono portrety zasłużonych członków przedwojennej straży. W bibliotece nie było jednak książek i fachowej prasy strażackiej.
Źródło: www.osp.opatowek.pl
Kesz jest to micro pojemnik ukryty na kordach (+/-5m). W środku logbook i ołówek. Proszę o konspirację przy podejmowaniu kesza.
UWAGA: PROSZĘ O SPISANIE LICZBY Z LOGBOOKA, MOŻE SIĘ PÓŹNIEJ PRZYDAĆ DO SKRZYNECZKI BONUSOWEJ.
Miłej zabawy……..