Skrzynka umieszczona na wzniesieniu w bliskim otoczeniu kapliczki stojącej przy drodze na granicy rezerwatu stepowego Murawy Dobromierskie i w pobliżu rezerwatu leśnego Bukowa Góra.
Oba te miejsca miały niegdyś wspólną historię przyrodniczą. Cały obszar porastał las bukowy z domieszką innych gatunków drzew, charakterystycznych dla siedlisk z dużym udziałem skały wapiennej i tworzącej się na niej rędzinie. Obecne różnice pomiędzy rezerwatami wynikają ze skrajnie odmiennego potraktowania obu obszarów przez swoich dawniejszych właścicieli.
Tereny obecnego rezerwatu Bukowa Góra należały do rodziny Grabowskich z Rączek. Rósł na nim i do dziś rośnie las bukowy pochodzenia naturalnego. Jak mawiał dziedzic Grabowski: „Tego lasu nie sadził mój ojciec ani dziad, więc i ja go ścinał nie będę”. Podczas II Wojny Światowej okupant planował wycięcie drzew. Na szczęście zły stan dróg dojazdowych udaremnił ten zamiar. Obecnie terenem tym władają Lasy Państwowe.
Obszar dzisiejszego rezerwatu Murawy Dobromierskie należał do wspólnoty wiejskiej wsi Dobromierz. Rosły na nim pojedyncze drzewa pochodzenia naturalnego. Z uwagi na wspólnotowy charakter własności, toczyły się spory wśród mieszkańców Dobromierza, o to do kogo należy konkretne drzewo. Chcąc rozwiązać odwieczne kłótnie, postanowiono wyciąć wszystkie drzewa, a uzyskane pieniądze ze sprzedaży drewna, podzielono pomiędzy wszystkich właścicieli. Tereny płaskie i połogie stoki użytkowano jako pola orne, a kamieniste wzgórza i głębokie wąwozy służyły za wiejskie pastwisko. Ogołocony z drzew teren i porzucane tereny rolnicze, w wyniku naturalnej sukcesji zaczęły porastać roślinami zielnymi. Na odkrytych i nasłonecznionych stokach wzniesień utworzyła się nawapienna murawa kserotermiczna, złożona z wielu roślin, a wśród nich także roślin rzadkich, podlegających ochronie prawnej. Proces ten był dodatkowo stymulowany przez prowadzenie na tych terenach ekstensywnej gospodarki pasterskiej. Dziś owiec na Murawach Dobromierskich już nikt nie zobaczy i aby zachować przedmiot ochrony (murawę kserotermiczną) trzeba stosować metody ochrony czynnej polegające na okresowym wycinaniu podrostów drzew i krzewów. Rezerwat położony jest do dziś na gruntach wspólnoty wsi Dobromierz.
Miejsce ukrycia skrzynki ma wybitne walory widokowe. Rozciąga się stąd panorama na Nieckę Włoszczowską z Doliną Pilicy i Czarnej Włoszczowskiej. Całość wieńczy zarys wzniesień Jury Krakowsko – Częstochowskiej widoczny na linii widnokręgu.