Budynek przy ulicy Dębogórskiej 31-33, znany dziś w Szczecinie jako „Stara Olejarnia”, był początkowo młynem przemysłowo-handlowym. Zakład ten powstał w 1837 r., a założycielem był kupiec Paul Gutkie. Zbudowany przez Spółkę Młynów Walcowych według projektu inżyniera J. Schulzbergara, młyn dorównywał największym zakładom na wschodnich terenach Rzeszy
Dwukrotnie pochłonął go ogień. Po odbudowie, od 1850 r. mieściła się tutaj olejarnia (produkująca olej rzepakowy). Przez jakiś czas działała tam także fabryka szczotek, a ostatnio - do połowy lat 90 - odlewnia metali kolorowych. Od 2009 roku zajęła się nim jedna ze szczecińskich fundacji, która miała w tym miejscu uruchomić szkołę baletową, hotel, internat i rehabilitację. Był też pomysł na otworzenie w tym miejscu Domu Sztuki. Poczyniono już pewne prace, ale zostały one przerwane, z uwagi (jak to zwykle bywa) na niewystarczające fundusze.
