Główna bohaterka, A, postać najprawdopodobniej fikcyjna, była córką wezyra. Ze względu na wysoką pozycję swego ojca znała i przyjaźniła się z synem sułtana, księciem Szachrijarem. Uważała go za chłopca dobrego i sympatycznego. Jednak wkrótce potem wyjechała i nie widziała swojego przyjaciela przez wiele lat.
Po kilkunastu latach A była już dorosłą i piękną kobietą. Powróciła do Bagdadu, swojego rodzinnego państwa. Jednak zastała zupełnie inny świat. Od ojca dowiedziała się, że zdradzony przez żonę i brata, sułtan Szachrijar, wówczas dorosły mężczyzna, postanowił po nocy poślubnej, o wschodzie słońca zabijać swoje kolejne małżonki. Kiedy zaczęło brakować kobiet w haremie, A zdecydowała się zostać kolejną żoną sułtana, wiedząc, że zabije on ją następnego dnia. Odbył się ślub i wczesnym wieczorem nastała noc poślubna.
A zaczęła opowiadać baśń, której Szachrijar początkowo nie chciał słuchać. Później jednak zafascynował się opowieściami swej małżonki. Sułtanka, zauważając wschodzące słońce, przerwała opowieść w najciekawszym momencie, przed samym końcem. Sułtan chciał zabić A, ale obawiał się, że pozbawiając ją życia, nigdy nie dowie się zakończenia opowieści. Darował jej więc życie na następną noc, aby skończyła baśń. A skończyła pierwszą opowieść i zaczęła kolejną, a przed samym jej końcem przerwała. W ten sposób sułtan darował jej życie na kolejną noc – i kolejną, i kolejną, i kolejną itd.
Tak A opowiadała sułtanowi baśnie przez 1001 nocy. Po tym czasie sułtan postanowił jej nie zabijać i pozostawić przy życiu. Poza tym zakochał się w swej żonie i wiedział, że nie mógłby jej zabić. Tak więc dzięki A sułtan Szachrijar stał się normalnym człowiekiem, kochającym mężem i ojcem oraz wspaniałym sułtanem i wodzem.
Współrzędne kesza:
N 51° 32.A-432 E 015° 38.A-109;
A miała na imię:
555 - Horpyna
666 - Przeheraza
777 - Szeherezada
