De naam Spakenburg komt voor het eerst voor in de 15e eeuw. Het vissersdorp lag aan de Zuiderzee en heeft vele overstromingen moeten doorstaan. Om die reden bouwde men aanvankelijk de huizen hoog tegen de dijk. De havens van Spakenburg zijn onlosmakelijk verbonden met de ontwikkeling van het dorp. Hier lagen de botters waarmee de vissers hun brood verdienden. Het dorp telde rond 1892 ongeveer 200 vissersschepen. Door de groei van de vissersvloot moest in 1886 een tweede haven worden aangelegd (de Nieuwe Haven). Door de komst van de bruggen over de randmeren verloor de botterwerf haar klandizie. Ter compensatie is een derde jachthaven aangelegd: Jachthaven Nieuwboer.
Oude haven:
Nieuwe haven:
Jachthaven Nieuwboer
Na de afsluiting van de Zuiderzee in 1932 en de inpoldering na de Tweede Wereldoorlog ging het met de vissersvloot bergafwaarts. Tegenwoordig zijn er nog 30 botters, die in de Oude Haven liggen. Vergeleken met vroeger is dit weinig, toch is dit ongeveer de helft van de huidige Nederlandse bottervloot. De botters worden alleen nog gebruikt voor de pleziervaart, want de oude vissersschepen werden ook door de vissers vervangen door moderne kotters. Van de visserij is weinig overgebleven; zomer 2008 is de laatste beroepsvisser van Spakenburg gestopt. Het dorp leeft nog steeds grotendeels van de vishandel of brood en koek.
Botter:
Eind jaren tachtig heeft scheepswerf Nieuwboer voor het laatst een botter gebouwd, voor de Gemeente Bunschoten (waaronder Spakenburg valt). Op verzoek is het nog mogelijk om een nieuwe botter te laten bouwen. Deze scheepswerf, wiens omgeving is nagebootst in het Holland Village-park in Japan, is in 1986 gekocht door de gemeente Bunschoten. In de jaren negentig van de twintigste eeuw is de werf gerenoveerd en doet sinds die tijd dienst als restauratiewerf voor bestaande botters en andere historische schepen.
Scheepswerf Nieuwboer:
Voor de komst van de Afsluitdijk lag Spakenburg aan de woeste Zuiderzee en vormden overstromingen een bedreiging voor de vissersbevolking. De laatste watersnoodramp was in januari 1916. Tijdens deze ramp werd op de zolder van de familie Vedder een meisje geboren, Wilhelmina Aartje. Een paar dagen later bezocht koningin Wilhelmina Spakenburg. Daarbij nam zij Wilhelmina Aartje aan als petekind. Sindsdien bezocht zij Spakenburg regelmatig, samen met dochter Juliana. Aan de kop van de Nieuwe Haven staat ter herdenking van de stormvloed van 1916 een standbeeld van de koningin. Wilhelmina Aartje Vedder stierf in 2006 op 90-jarige leeftijd.
Standbeeld Wilhelmina:
Als er iets mis is met de cache, zoals een vol of nat logboek, een kapotte behuizing of als het overduidelijk is dat de cache mist, plaats dan a.u.b. een Need Maintenance log. Deze worden sneller gelezen, zodat we z.s.m. de cache kunnen controleren.