Kościół zbudowany został z drewna modrzewiowego przez cieślę Walentego w 1699 roku, posiada prezbiterium zwrócone na wschód. Od zachodu posiada kruchtę, węższą i niższą od nawy głównej. Naprzeciw kruchty znajduje się prezbiterium zakończone trójboczną absydą. Prezbiterium, w przeciwieństwie do kruchty, które posiada osobny dach, pokrywa wspólny z nawą główną, zaokrąglony nad absydą, gontowy dach, nie tworząc od wschodu szczytu. Kościół posiada konstrukcję zrębowo-słupową. Najważniejszym elementem wyposażenia prezbiterium jest główny ołtarz późnobarokowy, będący ozdobną kompozycją architektoniczno-rzeźbiarską z centralnie usytuowaną figurą patrona kościoła p. w. św. Leonarda. wokół kościoła rozpościera się stary, nieczynny cmentarz otoczony kamiennym murem. Na cmentarzu zachowało się kilka różnych typów nagrobków w formie krzyży (kamiennych i żeliwnych), pełnowymiarowych figur (Chrystus Nazareński, Matka Boska) oraz kolumna kamienna, opleciona wicią roślinną z przełomu XVII/XVIII w. Obok apsydy kościoła znajduje się kwatera z grobem Rzewuskich z oryginalną tablicą umieszczoną na klasycystycznej steli (jeden z Rzewuskich, Feliks, był założycielem buskiego kurortu).
Pobrane z:
http://www.busko.pl/pl/dla-turysty-pl/zabytki-pl/2192-obiekty-zabytkowe-nieruchome-o-najwyszym-znaczeniu-dla-gminy-busko-zdroj.html
O keszu:
Kesz to mały pojemnik w środku logbook, ołowek i kilka niespodzianek dla pierwszych poszukiwaczy
