Witajcie,
Jest to moja pierwsza skrytka. Zapraszam w moje strony.
Słów kilka o miejscowości w której zlokalizowana jest kesz:
"Skórowo (kaszb. Skòrzewò lub Skórowò, niem. Schurow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Potęgowo. We wsi znajduje się kościół, zbudowany w stylu gotyckim. Znajdują się w nim zabytkowe organy. Dawniej w Skórowie znajdowała się poczta, karczma, kowal. Obecnie znajduje się Szkoła Podstawowa im. Lucjana Kowalskiego, a także zabytkowy pałac oraz park leżący nieopodal. Wieś przez mieszkańców nazywana jest Stare Skórowo dla odróżnienia od Nowego Skórowa, które znajduje się 1 km od Skórowa". żródło: wikipedia
Zapraszam w najciekawsze miejsce w Skórowie.
Stary grobowiec von Puttkamerów.
"Na początku wsi Skórowo, na zakręcie drogi głównej, po prawej stronie, jadąc od Potęgowa, znajduje się, wypiętrzony nieco ponad okoliczny krajobraz, mały pagórek. Rosną na nim symetrycznie posadzone cztery lipy, które przez Niemców były uznane za pomnik przyrody. W starym dokumencie parafi skórowskiej znalazł się akt obdarowania z 6 lipca 1797 roku, w którym kapitan von Puttkamer zapisał w testamencie kościołowi w Skórowie 300 talarów królewskich, z czego odsetki od 200 talarów miały trafć dla samego kościoła, natomiast odsetki od 100 talarów miały przypaść kaznodziei. W zamian za to, kościół parafalny miał zająć się utrzymaniem miejsca pochówku. Dokument obdarowania zaczyna się słowami: „Naszym zgodnym małżeńskim życzeniem jest być pochowanymi na skórowskiej posiadłości, za podwórkiem, na pagórku, gdzie rosną cztery lipy w kwadracie i aby miejsce to otoczyć całkowicie sztachetowym płotem, abyśmy zabezpieczeni przed zwierzyną, mogli spoczywać w spokoju. Prosiliśmy także o wypełnienie tego naszego życzenia obecnego posiadacza majątku Skórowo w słupskim powiecie Pana George Leopold Zitzewitz i w wyniku tego ustaliliśmy, że to wyżej wymienione miejsce na pochówek udostępni małżonkom i przekaże na wsze czasy, zabezpieczając nas również po naszej śmierci, otaczając je drewnianym płotem….”. Karl Friedrich Wilhelm von Puttkamer, dziedzic Wicka, właściciel majątku Skórowo i kapitan Prus Królewskich zmarł w Lęborku 26 kwietnia 1799 roku i wedle życzenia został pochowany na wybranym przez siebie miejscu w Skórowie. 5 października 1815 roku zmarła jego małżonka Charlotta Eleonora Henrietta z domu von Zitzewitz, którą pochowano obok męża. Co ciekawe od początku powstania grobu brak było nagrobka czy jakiejkolwiek informacji o znaczeniu tego miejsca. Do dziś cztery lipy, strzegą spokoju pochowanych tu małżonków, pochowanych w miejscu, które pod koniec swojego życia utworzył dla siebie dawny właściciel posiadłości Skórowo. Przez lata wokół „pagórka” narosło wiele legend, a grobowiec został zapomniany." żródło: Ziemia Słupska, gazeta bezpłatna nr 5(15), 19-05-2017
Uwagi: nie bać się tubylców.
Miłego keszowania ;-)