Dawno, dawno temu nad Wisłą, piękne miasto było,
panował tu król Krak, poddanym dostatnio się żyło.
Pewnego razu zagrzmiało, zaszumiało, zapadł mrok,
to na wzgórze wawelskie przyleciał ogromny smok.
Był wiecznie głodny, polował w okolicy na pożywienie,
Szczególnie smakowały mu zołzy, rzezimieszki i lenie.
Połykał ich z ogromnym apetytem, nie zostawiał kości.
zażywał ranigast, bo od tych smakołyków miał mdłości.
Gdy w okolicy zabrakło nikczemników i wybór był mały,
zabrał się za mieszkańców, bo mu kiszki marsza grały.
Król dał anons w prasie i ogłosił na stronie w internecie,
że dostanie nagrodę ten śmiałek, który smoka zmiecie.
Zgłosiło się wielu śmiałków, lecz nie mogli pokonać smoka ,
ale znalazł się młodzieniec, który miał sposób na tego żarłoka.
Szewczyk Dratewka, bo o nim mowa, wziął owczą skórę,
napchał w nią siarki, dokładnie zaszył i położył pod murem.
I tu się bajka urywa, bez odpowiedzi zostaje pytanie,
Czy okrutny smok wawelski spożyje owcę na śniadanie?
Keszerze, jak smok śniadania nie zechce skosztować,
uważaj, bo może ciebie z apetytem spałaszować.
