OSTRÓW WIELKOPOLSKI
Herb miasta Ostrów Wielkopolski.
Ostrów Wielkopolski - Ostrów Wlkp. (dawniej Ostrowo, w latach 1919–1920 Ostrów, łac. Ostrovia, niem. Ostrowo) – miasto w województwie wielkopolskim, na Wysoczyznie Kaliskiej, nad Olobokiem, siedziba powiatu ostrowskiego i gminy wiejskiej Ostrów Wielkopolski.
W roku 2014 miasto obchodziło 300 rocznicę od momentu swej ponownej lokacji. Zniszczenia jakich doznał Ostrów w roku 1711 w wyniku działań wojennych spowodowały, że na krótko zniknął on z wykazu miast. Na szczęście trzy lata później w roku 1714 za sprawą Jana Jerzego Przebendowskiego, którego własnością był Ostrów, król August II Mocny nadał miastu ponownie przywilej lokacyjny. Wybudowanie praktycznie nowego miasta, którego centrum stał się rynek z centralnie położonym, drewnianym wtedy ratuszem oraz odchodzącymi od niego w czterech kierunkach ulicami: Kaliską, Raszkowską, Wrocławską i Kościelną dało także impuls do zafunkcjonowania nad Ołobokiem zupełnie nowej i innej od dotychczasowej struktury narodowościowo – wyznaniowej. Jan Jerzy Przebendowski oraz jego następca Franciszek Bieliński zasiedlili miasto nie tylko pochodzącymi z okolicy Polakami, ale także sprowadzili tutaj pierwszych osadników niemieckich i żydowskich. Niemcy przybyli wtedy głównie z Dolnego Śląska, natomiast Żydzi zarówno z ziem polskich jaki i z terenu Niemiec.
Według danych dostępnych na dzień publikacji jest miastem z liczbą mieszkańców wynoszącą 72 644, z czego 52,2% stanowią kobiety, a 47,8% męźczyźni. W latach 2002-2015 liczba mieszkańców zmalała o 1,1%. Średni wiek mieszkańców wynosi 41,1 lat i jest nieznacznie większy od średniego wieku mieszkańców województwa wielkopolskiego oraz porównywalny do średniego wieku mieszkańców całej Polski.