Dawny Klasztor Karmelitów na Placu Żwirki i Wigury Traditional Cache
Dawny Klasztor Karmelitów na Placu Żwirki i Wigury
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(micro)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
W dziejach średniowiecznego Jasła oprócz kościoła i szkoły parafialnej ważną rolę odegrał klasztor karmelitów starej reguły zakonnej zwany trzewiczkowymi. Był to Zakon Braci NMP z Góry Karmel. Mieli oni przybyć do Jasła z Węgier z końcem XIV w. lub najpóźniej w 1401 r. i zaczęli tu wznosić klasztor i kościół. Fundatorem była zapewne rada miejska, która sprawowała opiekę nad klasztorem. Karmelici otrzymali pełne uposażenie w ziemi, której część sprzedali dla uzyskania funduszy na budowę. Od początku zaczęli legaty i zapisy w nieruchomości od mieszczan i szlachty. Wśród szlacheckich dobroczyńców klasztoru znalazł się ,,dzielny rycerz Zygmunt z Cichawy'', który w roku 1419 zapisał karmelitom pół łanu ziemi w Jaśle z obowiązkiem odprawiania mszy św. na intencje ofiarodawcy. Z założeniem jasielskiego klasztoru karmelitów łączy się również legenda o św. Wojciechu i jego pobycie w Jaśle. Jest to podanie o cudownym źródle, którego wodą św. Wojciech chrzcił pogan. W tym miejscu miała powstać drewniana kapliczka św. Wojciecha, przy której osiedlili się karmelici po przybyciu do Jasła. Wznieśli tu swój klasztor i kościół (w rejonie dzisiejszego Placu Żwirki i Wigury). Kościół karmelitów od początku swego istnienia zasłynął figurą Matki Bożej, przyniesioną do Jasła prawdopodobnie z sąsiednich Węgier. W historii zakonu karmelitów pod rokiem 1437 jest obszerna wzmianka, że do cudownego wizerunku Matki Bożej schodziło się z Polski i Węgier ,,tyle ludu w niektóre święta, że mieszczanie zaledwo żywności potrzebnej dostarczyć mogli ''. Karmelici mieli znaczny folwark w Jaśle. Posiadłości ich obejmowały pas ziemi ciągnący się od Rynku, aż do granic Żółkowa. Prócz tego byli właścicielami licznych domów w mieście. W XVIII w. karmelicki kościół i klasztor odrestaurował Stanisław Łętowski. Wzniósł też nową wieżę kościelną. Wspaniale prezentował się wówczas kościół karmelicki a łaskami słynąca figura umieszczona była w wielkim ołtarzu. Na ścianach, obok ołtarza znajdowały się obrazy malowane na płótnie, na których przedstawione były niektóre cuda zdziałane za przyczyną wezwanej tu Matki Bożej. 29 kwietnia 1785 r. gwałtowny pożar zniszczył znaczną cześć Jasła. Pożodze uległ również kościół karmelicki. Straty wywołane pożarem w kościele były znaczne, natomiast klasztor w zasadzie przetrwał. Karmelici pośpiesznie uporządkowali kościół i ustawili w nim wyniesioną w czasie pożaru figurę NMP. Wieść o pożarze kościoła karmelickiego dotarła do urzędu cyrkularnego w Dukli. Starosta dukielski zażądał od ks. Walentego Karwowskiego, dziekana jasielskiego i proboszcza w Tarnowcu, aby zabezpieczył figurę Matki Bożej i inne cenniejsze przedmioty z kościoła jasielskich karmelitów. Figurę umieszczono w kościele parafialnym w Jaśle, gdzie na prośbę wiernych została wystawiona w wielkim ołtarzu. Kościół OO. Karmelitów w Jaśle nie został już odbudowany. Były to lata, w których ówczesny cesarz Józef II gorliwy zwolennik reform światłego absolutyzmu, likwidował zakony kontemplacyjne w dziedzicznych krajach austriackich. Rząd zniósł klasztor, a majątek zakonu i zabudowania klasztorne zabrano na skarb i własność funduszu religijnego. Kościół grożący upadkiem kazano rozebrać, a ostatni trzej jasielscy karmelici musieli sie przenieść do innych klasztorów. Figurę Matki Bożej zakupioną przez hr. Katarzyną Kuropatnicką z Łętowskich w 1789r. przewieziono do kościoła w Tarnowcu i umieszczono w głównym ołtarzu.
Additional Hints
(Decrypt)
fyhc