Początkowo była to osada zwana Florianów. Nazwa pochodziła od założyciela Floriana Łaszcza Nieledowskiego i jego małżonki Katarzyny z Trzcieńskich. Florianów został założony w 1596, w 1648 zniszczony przez Kozaków. Ludność przeniosła się nieco na zachód, zakładając osiedle pod nazwą Narol Miasto. Swoją nazwę zawdzięcza nowej lokalizacji „na roli”, stąd też późniejsza nazwa Narol. W XVII wieku Narol był własnością Silnickich, następnie Potockich, w połowie XVIII wieku Antoniego Dziewałtowskiego, od roku 1753 do 1876 Łosiów, następnie Puzynów i w XX wieku Korytowskich. Tuż przed trzecim rozbiorem Rzeczypospolitej Obojga Narodów właściciele ziemscy zdecydowali na budowę pałacu na wzgórzu pomiędzy Narolem i Kadłubiskami a zaraz potem kościoła murowanego obok kaplicy św. Anny. W 1914 miasto zostało zniszczone przez Austriaków. Po reformie administracyjnej dwudziestolecia międzywojennego Narol najpierw uzyskał prawa miejskie w 1930 r.(Dz.U.Nr.38, poz.333) po czym szybko je utracił prawa miejskie – ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH z dnia 21 lipca 1934 r. o podziale powiatu lubaczowskiego w województwie lwowskiem na gminy wiejskie (Dz. U. Nr 68, poz. 596). Podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku pod Narolem toczyła walki 6 Dywizja Piechoty, przejściowo wypierając Niemców 18 września z miejscowości.
Po II Wojnie światowej ogrom zniszczeń i mała liczebność nie pozwalały również na używanie statusu miasta. Stopniowo odbudowywano Narol, który wchłonął w latach 50-tych miejscowość Krupiec leżącą po drugiej stronie rzeki Tanew, którą do chwili akcji Wisła zamieszkiwali Ukraińcy, którzy pozostawili po sobie do dnia dzisiejszego cerkiew unicką. Po ludności żydowskiej nie pozostała natomiast bożnica a jedynie cmentarz bez nagrobków – ponieważ Niemcy w czasie ostatniej wojny utwardzali nimi drogi w pochodzie na wschód, dzisiejsze położenie to tzw. „Okopisko” pomiędzy ul. Polną a ul. Józefowską. Od 1975 r. gmina Narol znajdowała się w województwie przemyskim].
Prawa miejskie odzyskał Narol w roku 1996
W centralnej części rynku znajduje się budowla powstała w latach 1928-1932. . Jest to prostokątny budynek, posiadający dwie kondygnacje. Jego dach jest dwuspadowy, blaszany, posiadający naczółki. Ratusz jest wybudowany z cegły, następnie pokryty tynkiem. Poddasze budynku jest częściowo zagospodarowane. Pośrodku kalenicy dachowej umieszczona jest ośmioboczna wieżyczka pokryta blachą, posiadająca kopulasty hełm z kulą i chorągiewkę na szczycie.