Niewielka miejscowość ukryta pomiędzy beskidzkimi wzniesieniami kryje w sobie tajemnicę długoletniego kultu oddawanego Najwspanialszej Matce.
W obrazie Opłakiwania cała uwaga koncentruje się na martwej postaci Chrystusa i na współczuciu, które wraz z Matką Najświętszą okazują Mu na Kalwarii świadkowie Jego śmierci, zdjęcia z krzyża i pogrzebu. Jest to plastyczny opis skłaniający widza do wzięcia udziału we współczującym opłakiwaniu i do pokuty za swoje winy. Obraz ten ma charakter wyłącznie chrystologiczny.
Obecny obraz Matki Boskiej Bolesnej też dotyczy tematu Męki Pańskiej i również przedstawia martwe ciało Jezusa, jednakże główny akcent jest w tym obrazie położony na postać Matki Boskiej. Ona tutaj ukazuje wiernym to martwe ciało, a czyni to w celu, by pobudzić grzeszników do refleksji nad własnym życiem i do poprawy. Ma zatem ten Obraz charakter maryjny i dlatego sanktuarium w Czarnym Potoku jest poświęcone Matce Boskiej Bolesnej.
Nasuwa się jednak pytanie, dlaczego ów dawny obraz Opłakiwania będący znakomitym dziełem sztuki zastąpiono po dwustu latach nowym obrazem, tym obecnym, który wkrótce zasłynął cudami?
Otóż miała na to wpływ sytuacja w jakiej znalazł się wtedy kościół. W wieku XVI do walki z kościołem przystąpili reformatorzy: Marcin Luter, Jan Kalwin i Urlich Zwingli. Odpadła od Kościoła znaczna część Niemiec, Szwajcarii, Anglia i Kraje Skandynawskie.
W Polsce naukę Lutra przyjmowało mieszczaństwo, natomiast wśród szlachty szerzył się kalwinizm. Na Sądeczczyźnie wiele dworów szlacheckich przyjmowało odmianę kalwinizmu zwaną arianizmem.
Arianie odrzucali prawdę o Trójcy Świętej, Jezusa uznawali tylko za człowieka, a Matce Najświętszej odmawiali godności i tytułu Bogurodzicy. W tym czasie w wielu kościołach z woli dziedzica ze dworu, dochodziło do wyrzucania i niszczenia obrazów i przedmiotów kultu. W końcu wieku XVI i w wieku XVII przyszło otrzeźwienie umysłów i rozpoczął się powrót do kościoła katolickiego. Nawróceni przywracali kościoły do poprzedniego kultu i sprawiali nowe obrazy oraz ołtarze. W treści tego nowego wyposażenia wnętrz w ołtarzach widzimy często Boskie Osoby Trójcy Świętej oraz Matkę Bożą.
Tak właśnie stało się w Czarnym Potoku. U szczytu głównego ołtarza króluje postać Boga Ojca z kulą ziemską w dłoni oraz Ducha Świętego w postaci gołębicy, zaś w centrum ołtarza znalazł się właśnie wtedy obecny cudowny obraz, na którym Matka Boska Bolesna okazuje wszystkim, że to Jej Syn dokonał odkupienia świata jako Bóg-człowiek.
Przybywając zatem do Czarnego Potoku i klęcząc przed cudownym obrazem uświadamiamy sobie, jak mocno jest on związany z terenem Sądecczyzny. Umieszczono go tu w roku 1649 na przebłaganie Boga w Trójcy Jedynego za odstępstwo od wiary i wynagrodzenie krzywd wyrządzonych wtedy Chrystusowi Panu i Jego Matce.
Obraz Matki Boskiej Bolesnej zasłynął łaskami, gdyż już w kilkadziesiąt lat później (1727 r.) założono pierwszą Księgę Łask. Pojawiły się także liczne wota. Kult Matki Bożej od 1867 r. szerzyło miejscowe Bractwo Różańcowe. Należało do niego 1000 osób. Najstarszą z wyproszonych tu łask jest uzdrowienie w 1678 r. Jędrzeja Szwarcenberga, syna stolnika wołyńskiego, za co złożył on 13 grzywien srebra na korony i sukienki. Kult rozwija się do dzisiaj.
Szczególnym wyrazem czci, jaką otaczana jest Matka Boża z Czarnego Potoku, są dwa doroczne odpusty: jeden w piątek przed Niedzielą Palmową, a drugi w niedziele po 15 września. Duża liczba wiernych przystępujących wtedy do spowiedzi i Komunii Świętej jest najlepszym świadectwem, że Maryja prowadzi wszystkich do Chrystusa.
Na terenie Kościoła znajduje się również najstarsza i najgrubsza lipa szerokolistna w Polsce. Jest ona ustanowiona pomnikiem przyrody. Drzewo ma obwód 881 cm, wysokość 21 m. Jedne ze źródeł podają jej wiek jako około 515 lat, natomiast w ocenie dendrologów lipa ta może liczyć około 650 lat! Wewnątrz pnia znajduje się dziupla o wymiarach 120 cm wysokości i 50 szerokości. Niezbyt rozłożysta korona składa się z kilku niegrubych, w większości zdrowych konarów, wyrastających bocznie z głównego pnia. Część głównego pnia wypróchniała i została przykryta drewnianym dwupoziomowym daszkiem pokrytym gontem. W podłużnym otworze zewnętrznym umiejscowiono podświetlaną, kapliczkę szafkową z figurką Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Ciekawostką jest, iż dawniej w pniu wypalano drewno i stosowano jako specyfik w leczeniu paradontozy.
Na przełomie 2013-2014 roku Figura barokowa Matki Boskiej z Dzieciątkiem z kapliczki w Lipie pochodząca z XVIII została poddana renowacji, pokryta złotem i umieszczona wewnątrz kościoła. Natomiast w lipie umieszczono kapliczkę z kopią tejże figurki.
Skrytka:
Pojemnik wielkości mikro, zawiera logbook i ołówek.
Powodzenia :)
Ps. W porze wieczornej zalecamy uważać na wiejskie schadzki mugoli na parkingu :') :') :')
Ps.2. Jest lipa, a nawet 3.