 |
PL
|
Po wojnie Lucim podlegał migracjom - przesiedleniom ze wschodu na zachód, a także ze wsi do miasta. Powstał tu też PGR, który gromadził pracowników z różnych okolic. Nie było tu wówczas jakiejś szczególnej wspólnoty, więzi i wspólnych tradycji, nie zdążyły się wytworzyć. Pojawiły się dopiero wskutek działania artystów z Torunia i Bydgoszczy. Stworzony przez nich niezwykły projekt społeczno-artystyczny, zapoczątkowany pod nazwą Akcja Lucim, a następnie przekształcony w Działania w Lucimiu, to pionierskie przedsięwzięcie z dziedziny sztuki społecznej, wielokrotnie nagradzane, m.in. nagrodą Ministerstwa Kultury.
Tak opisuje reakcje mieszkańców na propozycje Grupy Działania Monika Weychert Waluszko, kuratorka wystawy „Lucim żyje”, zorganizowanej w toruńskim CSW w roku 2009:
„Jedni Lucimianie byli entuzjastyczni i się mocno angażowali, inni traktowali artystów z dystansem, jako nieszkodliwych artystycznych wariatów, jeszcze inni byli zupełnie obojętni. Ale wszyscy ich popierali. Byli dumni. Byli wybrani przez artystów spośród okolicznych wsi. Powstał film, jeden, drugi. Jakaś gazeta napisała. To budowało poczucie wyjątkowości. Te działania były także interesującą propozycją dla młodzieży. No i ostatecznie Lucimian bardzo przekonała budowa Domu Ludowego.”
Tak z kolei początki Akcji Lucim wspomina jeden z jej członków, Wiesław Smużny:
„Postępowaliśmy bardzo metodycznie. Na początku urządziliśmy spotkanie w świetlicy szkolnej. Cała nasza piątka przedstawiła, co będziemy robić w ciągu najbliższych miesięcy. Następnym etapem były spotkania co dwa-trzy tygodnie, na których każdy z nas zapoznawał Lucimian ze swoją twórczością. Chodziło też o to, aby wchodząc w kontakt ze sztuką, mieli okazję dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Autor zawsze komentował swoje prace. […]
Wszystko po to, aby spotkanie ze sztuką nie było krótkotrwałe i powierzchowne. Bezpośredni kontakt mobilizował mieszkańców do zadawania pytań. Osobiście tworzyłem rzeczy, które mogły być odbierane jako niezrozumiałe, aby w pewien sposób kształtować samą ideę artystyczną. Spotkanie z mieszkańcami służyło później rozmowie nad prezentowaną twórczością. Główny nacisk kładliśmy na aspekt społeczny. Byliśmy zaciekawieni mieszkańcami i tym, na ile to my jesteśmy w stanie ich zaciekawić.”
Skrytka:
Aby ustalić kordy finałowe, uporządkuj chronologicznie nazwy, pod jakimi artyści działali w Lucimiu, i podstaw pod A.
N 53.23.[A/6x5-18]
E 017.50.A
gdzie
- Grupa Działania -> 2
- Grupa 111 -> 6
- Akcja Lucim -> 4
 |
EN
|
After the 2nd World War Lucim was affected by migrations - resettlement from east to west, and from the countryside to the cities. There wasn't any special community here, there hadn't been time to create it. It finally appeared here as a result of activities of the artists from Toruń and Bydgoszcz. An unusual socio-artistic project they launched, first called „Akcja Lucim” and later transformed into „Activities in Lucim”, was a pioneering initiative, award-winning, among others Award of the Ministry of Culture.
Below you can read how Mrs. Monika Weychert Waluszko, a curator of the exhibition „Lucim lives”, organized in the Centre of Arts in Toruń in 2009, describes how the residents reacted on the artists' proposals in Lucim:
„Some people were enthusiastic and heavily involved, others treated the artists from a distance, like artistic harmless lunatics, some simply didn't care. But all of them supported. And were proud. They felt they had been chosen by the artists from surrounding villages. Some films were created, some newspapers wrote. These contributed to the feeling of being special. Furthermore, the activities were an interesting proposal for the youths. And finally, the people in Lucim were excited by the idea of building the People's House.”
And that is how Mr. Wiesław Smużny, one of the creators of Akcja Lucim, reminds its beginning:
„We used to be methodic. At the beginning we arranged a meeting with the villagers in the school common room. Each 5 of us explained our plans for the nearest months. In the next stage there were meetings every 2 -3 weeks, during which we tried to make the people acquainted with our art. The aim was to give the people an opportunity to come into contact with art and to learn more about it. The author always commented on his works. [...]
Our goal was to make the people really involved in te art. So that celebrating it wouldn't be short-lasting and superficial. Direct contact mobilized the residents to ask questions. I did myself create things that could be perseived as incomprehensible, in order to somehow form an idea of art. And later meeting with the villagers was an opportunity to discuss presented art. We always focused on the social aspect of our activities. We were interested in the villagers and in that how we could intrigue them.”
The cache:
To define final coordinates, set the names under which the artists used to act in Lucim in chronological order – it’s your A. Then use the formula below.
N 53.23.[A/6x5-18]
E 017.50.A
where
- The Activity Group -> 2
- Group 111 -> 6
- The Lucim Action -> 4
