W Borowym Jarze, w miejscu zwanym "Koniec świata", powyżej hydroelektrowni Bobrowice II, znajdują się ruiny niewielkiego zamku zwanego po niemiecku Biberstein (Boberstein) lub Rauben Schloss, a po polsku Bobrowy Kamień (Bobrowa Skała), Zbójecki Zamek (Zamek Zbójców, Zamek Rycerzy Rabusiów) lub po prostu Zamczysko. O jego istnieniu wiedziano od dawna, m.in. z kronik jeleniogórskich. Jeszcze w XIX w. ponoć były widoczne jego pozostałości, m.in. schody wykute w skale i resztki murów.
W kilku opracowaniach (m.in. z roku 1837 i 1927) wspomina się o tej budowli. Nikt później nie opisał ani wyglądu zamku, ani jego ruin, ani nie udowodnił, że obiekt taki istniał naprawdę. Dopiero w kwietniu 1996 r. grupa jeleniogórskich archeologów, pod kierownictwem Stanisława Firszta, w ramach poszukiwań w okolicach Jeleniej Góry dawnych śladów pogórniczych, natrafiła w okolicach "Perły Zachodu" w Borowym Jarze, na wyraźnym skalnym cyplu, na pozostałości budowli kamiennej, która okazała się "zaginionym" Zamkiem Zbójeckim, zaznaczonym na mapach jako Wzgórze Zamczysko. W lipcu i sierpniu 1996 r. przeprowadzono tam niewielkie badania rozpoznawcze i sondażowe. Stwierdzono, że w naturalnie ukształtowanym do obrony miejscu (cypel na zakolu Bobru), na skalnym wzniesieniu, na którego szczyt nie sposób wspiąć się od zachodu, południa i wschodu, znajdują się ruiny kamiennego zamku, m.in. fragmenty kamiennego muru obronnego, fundamenty czworobocznej wieży obronnej oraz kamienna cysterna. Podczas oczyszczania murów, z założonych sondaży i czyszczenia cysterny pozyskano: nóż żelazny, kółko żelazne, fragment okucia pochewki noża, fragment podkowy, kilka gwoździ i około pół tysiąca fragmentów naczyń ceramicznych. Zabytki te pozwoliły datować funkcjonowanie zamku na XIV – XV w.
Kesz:
to klipsiak w maskowaniu z flizeliny, znajdujący się na kordach prawie na samym szczycie wzniesienia nad zakolem Bobru.
Na start zawierał logbook, ołówek, certyfikaty dla pierwszej 3ki znalazców oraz kilka drobiazgów na wymianę.
Do kesza można wdrapać się dosyć stromym podejściem od ścieżki idącej wzdłuż rzeki (nie polecam), ale jest też okrężne dojście wygodną dróżką od góry (polecam). Aby do niej dojść, trzeba przed lub za cyplem, wejść na górę łagodnym wzniesieniem.
Jak już będziesz na górze przy keszu, to zachowaj ostrożność i nie zbliżaj się do krawędzi.
Proszę o dobre maskowanie kesza.
Śnieżną zimą raczej będzie trudnoznajdywalny.