Toen
Klederdracht was onder meer een uitdrukking van beroep en godsdienstige achtergrond. Het waren vooral vrouwen die in klederdracht liepen. De kleding van mannen week minder af van de burgerdracht dan bij vrouwen. Er bestond een duidelijk verschil tussen de zondagse kleding en de daagse kleding. De eilanden Schokland en Urk kenden beiden hun eigen klederdracht.
Op Urk droegen de vrouwen een rijglijf, een soort korset, dat bekleed was met blauw damast. De kraplap (schouderdoek) was vaak gemaakt van mooi gekleurde zijde, met daarop geborduurde bloemetjes, het "hartje". Voor de zondagen kwam daar nog een zwarte, geplooide doek met franje overheen. Over het smal zilveren oorijzer werd een hul (muts) gedragen, met een meestal geel gekleurd kanten randje. Het schort was door de week van gestreepte stof en zondag van zwarte wol. Om de hals droeg men een snoer met meestal vier of vijf rijen glasgranaten, en een rechthoekig slot in de nek, dat vaak versierd was met ankertjes, klavertjes, hartjes of graveerwerk.
Op Schokland bestonden zelfs meerdere drachten, ondanks de geringe omvang van het eiland. De dorpen Emmeloord en Ens (Middelbuurt) hadden elk hun eigen dracht. Emmeloord was nauw verbonden met Urk en kende een dracht met een Hollands karakter. Ens had banden met Overijssel en de daar heersende dracht. De vrouwen van Ens droegen een hul met ondermuts en oorijzer. Het haar was niet zichtbaar; de hullerand stak nogal over het voorhoofd heen. Ze droegen een borstrok, maar daarover een kroplap en jak. De vrouwen van Emmeloord droegen een muts van geblauwd, gesteven linnen met platte bodem en loshangende kinbanden. Het haar kwam op het voorhoofd onder de mutsrand uit en aan weerszijden hingen lokjes. Ze droegen een kleurige borstrok met korte mouwen, afgezet met geel band, van voren ovaalvormig openstaand, met in de opening een rode borstlap, en daarover een blauw rompje, met passement, maar zonder mouwen, ook van voren open en met een veter geregen.
Nu
Na de ontruiming van Schokland in 1859 vonden de bewoners van de dorpjes Emmeloord en Ens elders een onderkomen, waar zij op den duur hun eigen taal en eigen kledij volkomen verloren. De klederdracht van Schokland duurt alleen in prenten en de herinnering voort. Op Urk bestaat klederdracht nog wel. Tegenwoordig wordt deze echter alleen gedragen door een beperkt aantal ouderen en op hoogtijdagen. De nieuwe bewoners die de Noordoostpolder na de inpoldering bevolkten kwamen van heinde en verre. Zij namen hun eigen dracht mee, maar die vervaagde geleidelijk. Er ontstond geen nieuwe vorm van klederdracht in deze regio, doordat een gezamenlijke geschiedenis ontbrak.
De cache
Op bovenstaande coördinaten vind je geen cache, maar de restanten van terp De Zuidert op Schokland. Om de cache te vinden los je onderstaande puzzel op.
De cache ligt op: N 52 37.ABC E 005 4D.EFG
A = Scheveningen : Bunschoten
B = Marken + Marken
C = Serie 1958 21 cent – Serie 1960 39 cent
D = Huizen + Friesland
E = Volendam - Volendam
F = Walcheren
G = Serie 1960 21 cent