Rembertowskie Różności (RR#XX) to znak rozpoznawczy serii przybliżającej historię i przedstawiającej ciekawostki związane z Rembertowem.
Patroni rembertowskich ulic – Eugeniusz Bocheński „Dubaniec”
To kolejny kesz z serii poświęconej obronie i obrońcom radiostacji Komendy Głównej AK w Rembertowie.
Zamierzam przybliżyć ich sylwetki w kilku kolejnych keszach więc proszę zapisać sobie dodatkowy kod umieszczony w logbooku. Może się przydać!
Ulica Eugeniusza Bocheńskiego „Dubańca” wcześniej nosiła nazwy: Sosnkowskiego, Krótka (dołączona do ul. Sosnkowskiego), Daszyńskiego, Hibnera, Naftalego Botwina.
W punkcie startowym znajduje się tablica informacyjna. Jednak nie jest ona zbyt widoczna, a treść jest z natury rzeczy niewiele mówi o tym młodym człowieku.
Krótka notka biograficzna mogłaby wyglądać tak:
Eugeniusz Bocheński (ur. w 1921 r.-zm. 4 marca 1944 w Rembertowie), syn Wacława i Elizawiety, pseudonim "Dubaniec" - kapral podchorąży, podharcmistrz. Dowódca Oddziału Dywersji Bojowej "Deby" III Rejonu "Rembertów" VII Obwodu "Obroża" Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej i zastępca komendanta Roju Szarych Szeregów "Romb-Osa" w Rembertowie, w Chorągwi Mazowieckiej. ODB "Dęby" wg stanu na 1 lipca 1943 roku liczył 36 osób. Szczególnym osiągnięciem ODB "Dęby", oprócz dużej liczby akcji wykonanych na rozkaz komendanta III Rejonu, było wysadzenie w powietrze stacji goniometrycznej SS na Grochowie 6 stycznia 1943 roku. Dowódca ODB "Dęby" działał na zasadzie podwójnego podporządkowania: komendantowi III Rejonu oraz "Kedywowi" OW. Poległ 4 marca 1944 roku w Rembertowie przy ul. Gawędziarz 24 (d. Okuniewskiej), w walce w obronie tajnej radiostacji KG AK. Miał wówczas 23 lata.
Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Eugeniusz Bocheński "Dubaniec"
W 1969 roku upamiętniono ich dodatkowo w kościele parafialnym w Falenicy. Na tablicy ufundowanej przez żołnierzy „Skrytego” z nazwiskami poległych i pomordowanych żołnierzy AK z Oddziału „Skrytego” wymieniono nazwiska obu obu rembertowskich harcerzy zastrzelonych w obronie radiostacji.
We wrześniu 1982 r. odsłonięto pomnik w pobliżu budynku, gdzie pracowała radiostacja AK,
a 18 czerwca 1998 r. imieniem Eugeniusza Bocheńskiego "Dubańca" nazwano jedną z ulic Rembertowa.
Zręby konspiracji w Rembertowie od jesieni 1939 roku tworzyła spośród mieszkańców miasta kadra wojskowa (gen. Antoni Chruściel, późniejszy dowódca Powstania Warszawskiego , ps. „Monter”, Karol Ziemski ps. „Wachnowski”, w Powstaniu dowódca obrony Starego Miasta), a także patriotyczna młodzież, zwłaszcza harcerze. Wśród nich był podharcmistrz Eugeniusz Bocheński ps. „Dubaniec”.
W Rembertowie znajdowało się dowództwo Rejonu III „Dęby”, Obwodu „Obroża” Armii Krajowej.
W strukturach Rejonu był pluton Dywersji Bojowej DB. Zorganizował go „Dubaniec”, absolwent podchorążówki AK z 1942 roku. Był on także referentem dywersji w dowództwie III Rejonu i podlegał majorowi Arłamowiczowi.
Utworzony przez Eugeniusza Bocheńskiego pluton liczył około 15 ludzi, ale od początku wojny aktywnie uczestniczył w działaniach przeciw Niemcom. Zbierano broń, realizowano „mały sabotaż”. Od 1941 roku kontakt z grupą nawiązał mjr Eugeniusz Grotowski ps. „Ers”, dowódca IV Rejonu Otwock.
Od 1943 roku grupa rembertowska weszła w skład Oddziału Dyspozycyjnego warszawskiej Komendy Dywersji - „Kedywu”. Dowódcą oddziału był cichociemny, porucznik Józef Czuma „Skryty” - stąd oddział nazywano Oddziałem „Skrytego”. Żołnierze z Rembertowa – po zawiadomieniu o każdej akcji – przemieszczali się do rejonu Wiązowny, na punkt zborny. Pluton „Dubańca” brał udział w wielu akcjach – przede wszystkim na niemieckie transporty wojskowe pod Otwockiem jesienią 1943 i zimą 1944 roku.
Eugeniusz Bocheński w pamięci kolegów pozostał jako młody (rocznik 1921), dobrze zbudowany blondyn, wysportowany i sprężysty mężczyzna.
Zastępcą Bocheńskiego był kpr. pchor. Stefan Łyszkiewicz „Pechowiec”.
W momencie niemieckiej obławy w budynku radiostacji znajdowali się: nieznany z nazwiska radiotelegrafista „Grajek”, dowódca osłony „Dubieniec”, żołnierze osłony „Pechowiec” i kpr. pchor. Jan Świdziński "Szczęsny" (lub „Soplica”) . Brat „Dubieńca” kpr. pchor. Artur Zbigniew Łyszkiewicz „Książę” stał na czatach na ulicy. Został on zaskoczony nagłym pojawieniem się Niemców i nie wziął udziału w walce. Na szczęście osłonie udało się powstrzymać wroga i radiostację zniszczono.
Następnie „Dubieniec” nakazał operatorowi i „Soplicy” przebijanie się, a sam z „Pechowcem” wziął na siebie ciężar walki osłaniając odwrót pozostałych. Dzięki temu udało się uciekinierom wyrwać poza zasięg obławy. Żołnierze osłony próbowali biec ich śladem, ale na trzeciej posesji zostali śmiertelnie ranieni. Poległych żołnierzy Niemcy zakopali w dole na odpadki.
Po kilku tygodniach towarzysze broni ekshumowali zwłoki i pochowali je na cmentarzu w Nowym Rembertowie. Po wojnie wykonano nagrobek ujawniający ich prawdziwe nazwiska.
Zadanie
Etap 1: na współrzędnych startowych znajdź tablicę informacyjną poświęconą „Dubańcowi”.
Aby znaleźć współrzędne kolejnego etapu policz ilość wierszy pod portretem „X” i ilość liter w trzech ostatnich wierszach „Y”.
Wyznacz odległość według wzoru (X³–Y+4)
Wyznacz azymut według wzoru (Y-11)
Etap 2:
Jeśli wynik obliczeń był prawidłowy, to tu powinien być betonowy obiekt z wyciśniętymi w betonie znakami. Są to dwie grupy liter i dwie liczby – dwucyfrowa „V” i kolejna dwucyfrowa „Z”
Finał znajduje się na współrzędnych: N52° 15.(3xV+13)' E021° 10.(13xZ+27)'
Task
Stage 1: on the starting coordinates find the information board dedicated to "Dubańcowi".
To find the coordinates of the next stage, count the number of rows under the "X" portrait and the number of letters in the last three "Y" lines.
Determine the distance according to the formula (X³-Y + 4)
Determine the azimuth according to the formula (Y-11)
Stage 2:
If the result of the calculation was correct, then here should be a concrete object with signs printed in concrete. These are two groups of letters and two numbers - a two-digit "V" and the next two-digit "Z"
The finale is on coordinates: N52 ° 15. (3xV + 13) 'E021 ° 10. (13xZ + 27)'