[PL] Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krynicy - Zdroju
Skrzynka
Skrytka PET zawiera logbook, ołówek i certyfikat dla pierwszego znalazcy, ukryta na kordach. Kościół znajduje się w bardzo widocznym miejscu więc proszę o rozważne podejmowanie. Bardzo proszę o odkładanie pojemnika w odpowiednie miejsce. Zapraszam.
Parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Jest to rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Krynicy - Zdroju. Parafia należy do diecezji tarnowskiej i dekanatu Krynica - Zdrój. Terytorium parafii: część miasta Krynica z ulicami: Czarny Potok, Kraszewskiego (od ul. Reja), Krótka, Ludowa, Nadbrzeżna, Reja (numery parzyste), Reymonta, Szczawiczne, Wiejska, Zawodzie.
Historia Kościoła
Życie religijne koncentrowało się przy dawnej cerkwi pw. Objawienia Pańskiego do 27.I.1997 roku, kiedy to biskup Józef Życiński przekazał świątynię wspólnocie greckokatolickiej. Wówczas rozpoczęto starania i budowę nowego kościoła parafialnego. Obecny kościół parafialny zbudowano w latach 2002-2010 według projektu Czesława Białego. Wmurowania kamienia węgielnego dokonał biskup Wiktor Skworc 21.IX.2003 roku. Prace budowlane zostały zwieńczone poświęceniem kościoła 29.VI.2010 roku przez biskupa Andrzeja Jeża. Projekt wyposażenia wnętrza Kościoła został opracowany przez Zespół profesora Wincentego Kumćmy (Krzysztof Kumćma i Zbigniew Prokop).
Pozłacane Tabernakulum z inskrypcją A/Ω jest otoczone czterema płaskorzeźbami, przedstawiającymi sceny biblijne; Rozmnożenie Chleba, Cud w Kanie Galilejskiej, Ostatnia Wieczerza i Jezus Zmartwychwstały rozpoznany przy łamaniu chleba. Nad Tabernakulum widoczny wizerunek Ukrzyżowanego, a pod Krzyżem obraz Patronki Matki Bożej Nieustającej Pomocy adorowany przez Aniołów. Ołtarz Ofiarny wykonany z litego bloku granitowego w formie stołu na froncie którego widnieje odlew Chrystusa w otoczeniu Dwunastu Apostołów. W nawach bocznych znajdują się: Ołtarz Miłosierdzia Bożego adorowany przez Świętego Jana Pawła II i Świętą Siostrę Faustynę, Ołtarz Chrzcielni ze sceną Chrztu pańskiego w odlewie z brązu i z marmurową Chrzcielnicą. W głębi nawy dwa przyścienne Ołtarzyki św. Józefa i św. Michała Archanioła. Na ścianach bocznych Stacje Drogi Krzyżowej wykonane w drewnie.
Historia Parafii w datach:
1547 – Założenie wsi Krynica
1664 – Władysław Kępiński kasztelan Muszyński sprowadza do Krynicy i Powroźnika popa Michała i nakazuje mu kupić ziemię Tymka Łuczkiewicza na użytek popostwa
1665 – Cerkiew zostaje erygowana
1865 – Cerkiew zostaje zburzona i rozpoczyna się budowa nowej
1875 – ks. proboszcz Żegiestowski kończy budowę
5 września 1946 – Po wysiedleniu ludności Łemkowskiej ks. Biskup Ordynariusz Jan Ślepka, powierzył opiekę duszpasterską ks. Stanisławowi Cieśli
29 grudnia 1951 – na miejscu parafii Grecko- Katolickiej zostaje erygowana parafia Rzymsko- Katolicka. Jej pierwszym proboszczem zostaje ks. Stanisław Cieśla
17 sierpnia 1953 – umiera ks. Stanisław Cieśla
Do 9 kwietnia 1954 – parafia nie miała proboszcza. Posługę duszpasterską pełnił najpierw ks. Kazimierz Podolski a następnie ks. Edward Norek wikariusz parafii Zdrojowej
9 kwietnia 1954 – ks. biskup ordynariusz Jan Stepa mianuje proboszczem ks. Władysława Podrazę, wikariusza z Zakliczyna
1954 – w październiku z okazji wizytacji kanoniczej zostają ufundowane dzwony
W czasie posługi ks. Władysława Podrazy jako proboszcza były dokonywane liczne remonty i wykonana została elewacja kościoła.
1995 – w czerwcu ks. prałat Władysław Podraza przechodzi na emeryturę i zostaje w parafii jako rezydent
25 czerwca 1995 – parafię obejmuje ks. Proboszcz Eugeniusz Szymczak
31 grudnia 1996 – cerkiew zostaje przekazana notarialnie parafii Greko- Katolickiej
27 stycznia 1997- biskup ordynariusz tarnowski Józef Życiński odprawa uroczyste nabożeństwo z okazji przekazania świątyni i podejmuje decyzję o budowie nowej świątyni
Patronka Kościoła - Matka Boża Nieustającej Pomocy
Ikona powstała na Krecie. Wyszła spod pędzla nieznanego malarza. Przez jakiś czas była na Krecie w kościele, a potem pewien kupiec przywiózł ją do Rzymu. Tam ikona była znana pod wezwaniem Nieustającej Pomocy. Jest wiele dokumentów, które ten tytuł potwierdzają. Od dawna obok obrazu umieszczona była tabliczka z napisem: Święta Maryja Nieustającej Pomocy. Innym oficjalnym dokumentem z roku 1579, przekazującym ten tytuł, jest napis umieszczony na fasadzie świątyni pw. św. Mateusza w języku łacińskim: Matce Boga, Dziewicy Maryi Nieustającej Pomocy i Świętemu Apostołowi i Ewangeliście Mateuszowi. Również tak nazywali Ją kaznodzieje. W 1715 r. jezuita, o. Carocci głosił w kościele Il Gesu w Rzymie kazanie o wizerunku Dziewicy (który jest czczony u św. Mateusza) i zapraszał wszystkich, by nawiedzili go jako wyraz synowskiego oddania. Tamten wizerunek nazywa się Nieustającej Pomocy.
W 1863 r. inny jezuita, o. Blosi, głosił również w tym samym kościele kazanie i mówił o wizerunku, który przez długie lata znajdował się w kościele św. Mateusza, a teraz jest w nieznanym miejscu. Oczywiście chodziło o obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. To wezwanie zgadzało się ze szczerym doświadczeniem ludu. Ta Dziewica czyniła cuda na Krecie i w Rzymie. Jej czciciele czuli, że są przez Nią wspomagani w każdym momencie i potrzebie. Imię to zachowało się i pozostało na zawsze ozdobą wschodniej ikony. Jest to imię, które nie zrodziło się na ziemi, bo pochodzi ono z natchnienia Niebios i wrażliwości człowieka religijnego. W nim dochodzi do głosu wyczucie ufności chrześcijańskiej. W tej ikonie wydają się być ukazane największe tajemnice Maryi: Boskie i duchowe macierzyństwo, Jej współczucie i pośrednictwo. Ale tajemnicę tej ikony odkryje się dopiero wtedy, kiedy stanie się przed nią w postawie wiary.
Literatura:
www.mbnpkrynica.diecezja.tarnow.pl
www.krynica_mbnp-wiz.diecezja.tarnow.pl
