Odkryj Piękno Beskidu Wyspowego
Lubogoszcz #B05
Lubogoszcz (968 m) – wybitny szczyt górski w Beskidzie Wyspowym.
Znajduje się pomiędzy Szczeblem, Śnieżnicą, Wierzbanowską Górą i grzbietem Czarnego Działu, oddzielony od nich głębokimi dolinami rzek Raby, Mszanki i potoków Kasinianka i Słomka. Wznosi się ponad miejscowościami: Mszana Dolna, Kasinka Mała i Kasina Wielka, znajduje się więc całkowicie w obrębie gminy Mszana Dolna. Ma długi grzbiet, w którym w kierunku od zachodu posiada trzy wierzchołki: zachodni (Zapadliska 766 m, środkowy (Lubogoszcz Zachodni 953 m) i wschodni, najwyższy – Lubogoszcz 968 m. Pomiędzy Lubogoszczem Zachodnim, a najwyższym wschodnim wierzchołkiem znajduje się grzbiet zwany Kozią Brodą. Na południowym zboczu, niedaleko zielonego szlaku można wyróżnić polanę Podchodną.
Grzbiet Lubogoszcza niegdyś był bezleśny, znajdowały się na nim hale pasterskie i miał wieżę widokową na szczycie. Obecnie jest pokryty lasem, a drewniana wieża z czasem zbutwiała i zawaliła się. W 1924 roku na zachodnim stoku, w Kasince Małej, w przysiółku Kopieniec, przy czarnym szlaku na wysokości ok. 580-590 m n.p. została wybudowana Baza Szkoleniowo-Wypoczynkowa "Lubogoszcz" (szlak czarny z Kasinki Małej). Z Lubogoszczem związane jest wiele legend o czartach, utopcach, płanetnikach i boginkach. Na północnych stokach, nad Kasiną Wielką znajduje się, zaznaczane jeszcze na mapach miejsce o nazwie Zamczysko lub Gródek. Nazwa mogłoby wskazywać, że kiedyś w tym miejscu istniał gród, w trakcie badań archeologicznych nic jednak nie znaleziono.
Powyżej wysokości 500–550 m n.p.m. Lubogoszcz jest całkowicie lesisty. Porastający go drzewostan uważany jest za cenny i nasiona rosnących tutaj drzew iglastych gromadzone są w centralnym banku nasion. Dawniej przy wschodnim wierzchołku istniała duża polana, uległa jednak zalesieniu ze szkodą dla walorów widokowych. Obecnie widoki roztaczają się jedynie z dolnych części szlaków, oraz z wiatrołomów. Na Lubogoszczy znajduje się także jedno z dwóch tylko w całym Beskidzie Wyspowym stanowisk paproci języcznik zwyczajny (drugie stanowisko w rezerwacie przyrody Kostrza). Na Lubogoszczy paproć tę odkryto dopiero w 2003 roku i jej populacja tutaj liczy około 500 sztuk.
Wszystkie skrytki umieszczone wzdłuż szlaku czarnego i potem czerwonego - nie niszcz przyrody, zachowaj ciszę.
Tekst zaczerpnięty z wikipedia.pl
Zdjęcia własne.