‘Huis aan de vaart verdwijnt op mysterieuze wijze in de nacht', kopten verschillende lokale kranten in Boortmeerbeek rond 1751.
Tijdens de uitgraafwerken van de vaart, verdween een huis 'zomaar' in 1 nacht. Dronken arbeiders zouden die nacht de bakstenen hebben zien 'wegkruipen', uiteraard kreeg hun getuigenis amper gehoor. Ingenieurs daartegen verklaarden dat het huis was weggezakt in een zinkgat tengevolge van onnauwkeurige graafwerken. Echter werd nooit ook maar één baksteen van het huis teruggevonden.
De dagen erna meenden verschillende arbeiders snel bewegende bakstenen op de droge vaartbodem te zien passeren. Maar telkens opnieuw werden hun observaties weggelachen.
Maar professor Vandiependonck bracht een studie uit die het verschijnsel beschreef. Het zou gaan om nog niet ontdekte schildpadachtigen die 1 keer per 100 jaar met hun honderden tegelijk van schild wisselen. De schildpadachtigen zouden gelijkheid belangrijk vinden en daarom massaal hetzelfde soort schild kiezen. Zoals de honderden bakstenen van een huis... Professor Vandiependonck verloor zijn status en geloofwaardigheid met zijn hypotheses.
Toch zou onze slimme professor gelijk kunnen hebben. Want af en toe, als je voorzichtig de vaartrand afspeurt, heb je de kans om een mysterieus schild terug te vinden...en wie weet zelfs een onbekend levend wezen.
OPGEPAST: Probeer NIET in de vaart te vallen want dat is koud, nat en maakt nogal veel lawaai.