De VVV van Ermelo heeft als leus “Ermelo buitenleven.” En dat betekent dat er veel plekken op het grondgebied van Ermelo zijn die zeer aantrekkelijk zijn en waar je echt het “buitenlevengevoel” van krijgt en prima kunt onthaasten. Naast de vaste attracties zijn er regelmatig diverse activiteiten.
Deze multi is ongeveer 44 km lang en gaat langs tien door mij gekozen highlights. De start is bij de molen “De Koe” en brengt u achtereenvolgens langs Strand Horst, de wijngaard, Oud-Groevenbeek, de brouwerij, de Oude Kerk, het Klimbos, het Solse Gat, Staverden en tenslotte de Schaapskooi. De cache zelf ligt in de nabijheid van de bebouwde kom in het bos.
De molen “de Koe” is herbouwd en gerestaureerd op het restant van de molen die in 1990 na blikseminslag door vuur verwoest werd. Na de brand heeft een flink aantal jaren een discotheek in de stomp en aanbouw gezeten. Er werd in 2005 een actie gestart voor herbouw van de molen. Deze was succesvol en zo werd de molen weer in oude staat hersteld en is er ook weer een molenaar aan verbonden.
Strand Horst is het meest westelijke puntje van Ermelo. Daar vinden allerlei watersportactiviteiten zoals windsurfen plaats en is de afvaart van het fietsveer naar Zeewolde. Ook zijn er een aantal strandjes. Het gebied is nog steeds in ontwikkeling.
De wijngaard bestaat sinds mei 2006 en is een van de noordelijkste wijngaarden en behoort tot de Veluwse wijnroute. Momenteel zijn er ongeveer 2400 wijnstokken. Een aantal wijnen van deze wijngaard zijn reeds in de prijzen gevallen. Onlangs is er een nieuw paviljoen met wijnkelder gereed gekomen.
Landgoed Oud-Groevenbeek wordt gedomineerd door een villa (sommigen noemen het een slot) in Jugendstil stijl. Begin vorige eeuw was het een geheel zelfvoorzienende locatie met o.a. een eigen druivenkas en watertoren. De druivenkas doet nog steeds dienst. De watertoren heeft zijn functie verloren maar de kelders zijn ingericht als schuilplek voor vleermuizen.
De brouwerij. Hier worden zeer regelmatig rondleidingen gegeven en kunnen diverse ambachtelijke biertjes worden geproefd. Het eerste weekend van augustus wordt hier het grote bierfeest gehouden waar veel kleine brouwers hun biertjes laten proeven.
De Oude Kerk van Ermelo is de oudste kerk in de wijde omgeving. Al in de elfde eeuw wordt deze kerk genoemd. Sinds die tijd heeft de kerk een aantal verbouwingen moeten doorstaan, maar er is nog steeds een stuk van de oude muur zichtbaar.
Bij het klimbos kan op een veilige manier een parcours op hoogte tussen de bomen afgelegd worden. De parcoursen zijn oplopend in moeilijkheidsgraad.
Het Solse Gat is gelegen in het Speulder- en Sprielderbos. Er zijn verschillende theorieën over het ontstaan ervan. Volgens sommigen is het een leemkuil waar boeren uit de omgeving leem haalden voor de muren van hun boerderijen, volgens anderen een pingo-ruïne. Het Solse gat heeft onderin moerasachtige omstandigheden waarin een aantal zeldzame planten groeien en daarom is het beschermd gebied.
Zoals zo vaak aan bijzondere plekken in het bos hangt er uiteraard ook aan deze plek een sage vast. Op www.eenwagenvolverhalen.nl staat het volgende: "Midden op de Veluwe - in het bos tussen Putten, Garderen en Drie - ligt het Solse gat, een grote kuil tussen de heuvels. Daar stond volgens de overlevering eens een machtig klooster met veel torens. Het werd omgeven door een gracht en een brede, statige laan die leidde naar de poort. Maar het was een boos klooster; de overste en alle monniken hadden hun ziel aan de duivel verkocht. Ze leidden een leven van overdaad en weelde. Midden in de nacht werd de zwarte mis gelezen waar alle heksen en spoken uit de omgeving aan deelnamen. Men dronk wijn uit emmers en de hele nacht werden er overvloedige maaltijden opgediend. De duivel zorgde ervoor dat de voorraad nooit opraakte en hij mengde zelf de wijn. Er werd gedanst, gezongen en gevloekt tot in de vroege morgen. Velen hadden 's nachts binnen het klooster vreemde en angstaanjagende geluiden gehoord en iedereen wist dat de hele nacht de vensters van alle zalen hel verlicht waren.
Dat heeft geduurd, tot in een stormachtige kerstnacht, nu al eeuwen geleden. De dorpelingen bleven tijdens die storm angstig in hun huizen en hoorden midden in de nacht plotseling één hevige donderslag. De volgende ochtend kwam een jongetje het dorp binnenrennen en vertelde dat het klooster in het bos geheel was verdwenen en er op die plaats een ijzingwekkend diepe kuil ontstaan was. De bomen er omheen lagen ontworteld ter aarde. Alle bewoners wilden het wonder zien. Men vond nog een met klinkertjes geplaveid straatje en de brede, statige laan; dat was alles wat van het klooster restte. De aarde had zich geopend en zich weer gesloten.
Sinds die tijd komt er om middernacht uit de diepte van het Solse gat een vreemd geluid. De klokken van het verzonken klooster beginnen onregelmatig en schor te luiden, alsof ze allen gebarsten zijn; eerst zacht, maar steeds harder en angstiger. Dan komen uit het duister van de brede laan de geesten van de monniken. Al klagend wandelen ze in een lange sombere rij: langzaam en gebogen gaan ze rondom het gat, waaruit een blauwe gloed opstijgt. Dan zweven ze allen rusteloos uiteen, om opnieuw uit de schaduw van de laan in een lange rij langzaam naar voren te treden. Dit gaat door tot aan het daglicht, dan vluchten ze plotseling jammerend weg in het diepste duister van de sombere kuil.
Zodra de zon schijnt, is het alsof er niets is voorgevallen. Alles is er rustig en men zou er haast aan twijfelen, dat even tevoren de schimmen verdwenen zijn in het water midden in de kuil van het Solse gat. " Tot zover de sage.
Staverden ligt op het meest oostelijke puntje van de gemeente Ermelo en is de kleinste stad met stadsrechten van Nederland. In de middeleeuwen was het de bedoeling dat Staverden zou uitgroeien tot een stad maar verder dan een landhuis op het fundament van een vroeger slot, een watermolen, een kerkje en een aantal boerderijen is het nooit gekomen. De leenheer van Staverden had de verplichting elk jaar witte pauwenveren te leveren voor op de helmen van de Heren van Gelre. Al in 1308 wordt melding gemaakt van witte pauwen op deze locatie. Op het landgoed is het heerlijk wandelen met als hoogtepunt een ontmoeting met de witte pauwen.
Tenslotte de Schaapskooi. Deze staat aan de rand van de Ermelosche Heide en herbergt een bezoekerscentrum en een stal voor de grote kudde schapen van het zeldzame ras Veluws Heideschaap. De kudde trekt dagelijks onder leiding van een herderin de Ermelosche Heide op. Na een bezoek aan deze attractie kunt u op een van de bankjes het eindcoördinaat uitrekenen.
Deze multi is bij voorkeur te doen met de fiets, maar kan ook met de auto gedaan worden (al moet je die dan soms parkeren en verder lopen). En voor de diehards kan het uiteraard ook te voet. Als je met de auto komt en verder per fiets of te voet wilt gaan, bedenk dan dat het startpunt gelegen is in een zogenaamde blauwe zone met een maximum parkeertijd van 1½ of 2 uur. In een aantal omliggende straten kan vrij geparkeerd worden. Let op, een deel van de waypoints en het eindpunt liggen in natuurgebied waar je uitsluitend toegang hebt tussen zonsopgang en zonsondergang.
Ik dank hierbij Marmarroo voor het controleren van de vragen en het eindcoördinaat. Tevens dank ik ook de gemeente Ermelo voor het mogen plaatsen van de cache.