It Soal (Het zool)
It Soal is het (vaar)water tussen het IJsselmeer en de oude haven van Workum, langs het water vind aan de ene kant het recreatiegebied “It Soal” met onder andere een grote jachthaven, vakantiewoningen en een camping.
Als u de weg langs het recreatiegebied blijft volgen komt u uit bij het IJsselmeer strand, vele recreanten maken hier gebruik van om te recreëren, met een beetje wind zie je hier heel veel (kite)surfers.
Lopend langs het strand komt u bij de bovenstaande coördinaten , vanaf hier heeft u een prachtig uitzicht op “It Soal” en de vuurtoren van Workum.
De Vuurtoren van Workum (Bijnaam: Toarntsje) is de voormalige witte vierkante bakstenen vuurtoren of lichtopstand aan het IJsselmeer op de Hylperdyk bij de ingang naar de haven van Workum.
De oorspronkelijke vuurtoren werd in 1643 gebouwd toen ook de dijk tussen Workum en Hindeloopen werd aangelegd. Hij bestond toen uit vier eiken steunen, een vierkante eiken voet en een ijzeren plaat, waarop de vuurkorf stond. Die houten stellage werd door een stenen toren vervangen die drie verdiepingen had en in 1712 werd er een huis bij gebouwd.
Rond 1880 werd het open vuur vervangen door een olielantaarn. Toen veertig jaar later de kustverlichting werd genationaliseerd, bleef Workum zijn eigen toren onderhouden. De toren zorgde voor inkomsten, want langskomende schepen moesten vuur- en bakengeld betalen. Met de opbrengst hiervan werd de zeesluis onderhouden.
In 1932 werd de olielantaarn gedoofd, na de afsluiting van de Zuiderzee. Er werd een lichtenlijn van twee bakens van gaslampen geplaatst. Dit waren weer stellages met vier steunen, net als de eerste vuurbakens, maar deze werden van ijzer gemaakt.
Tot 1983 werd gebruikgemaakt van deze gaslampen. De vuurtorenwachter klom via een ladder tweemaal daags naar boven om de lampen handmatig te bedienen.
In 1984 werden de gaslampen overgenomen door de provincie. Nu zijn er elektrische lampen die op zonnecellen werken.
Tegen de witte vierkante toren staat het huis van de laatste vuurtorenwachter, Reid de Jong.
Strontrace
Eenmaal per jaar wordt in de herfstvakantie de Strontrace gezeild van Workum naar Warmond en terug. In 2004 werd als verrassing door de laatste vuurtorenwachter een vuur op de vuurtoren ontstoken. De marifoon meldde aan de schippers dat dit het baken van Workum is. Sindsdien wordt dat ieder jaar gedaan.
Zeilende tjalk Jonge Jan
De Strontrace is een zeilwedstrijd in Nederland, die vanaf 1974 elk jaar wordt gehouden, naar een idee van Reid de Jong. De start is in Workum, waarna via het IJsselmeer naar de Bollenstreek wordt gevaren waar kunstmest moet worden afgeleverd. Vervolgens moet naar Workum worden teruggekeerd. Het eerste jaar voerde de race naar Sassenheim, sindsdien is Warmond het keerpunt. De wedstrijd recreëert de historische vaarroute waarbij mest van Friese boeren naar de Hollandse geestgronden werd vervoerd.[1]
Racedoel
De bedoeling van de strontrace is zo snel mogelijk een paar zakken mest naar Warmond te vervoeren, hierbij mag alleen gebruik worden gemaakt van zeilkracht en handkracht. Bij ongunstige wind wordt het schip voortgetrokken door middel van jagen of voortgeduwd door te bomen. Aan de strontrace mogen alleen historische schepen meedoen in verband met het historische karakter van de race, daardoor wordt er voornamelijk met skûtsjes en tjalken gezeild.
Route
De route voert van Workum over het IJsselmeer naar Amsterdam. Op het Buiten IJ, het IJ en het Noordzeekanaal moet gemotord worden ("op stoom"). Dan kan de route op twee manieren afgelegd worden. De eerste optie is via Amsterdam door de Kostverlorenvaart naar het Nieuwe Meer en verder de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder af naar Warmond. De andere optie is via Spaarndam (door de kolksluis; dit is de historische route) en Haarlem en dan de Ringvaart af naar Warmond. Na het keerpunt in Warmond moet teruggekeerd worden via de andere weg.
De race wordt door velen gezien als de zwaarste race met historische schepen. Er wordt namelijk non-stop, dus dag en nacht, gevaren. Het bij ongunstige wind bomen en jagen vereist vooral veel uithoudingsvermogen en vakmanschap.
De race wordt elk jaar gehouden in de herfstvakantie, tegelijkertijd met het Beurtveer en de Visserijdagen.
De (virtuele)cache.
Er heeft eerder een cache bij deze plek gelegen maar het is hier met name in het hoogseizoen erg druk en niet zo goed een “veilige” plek te vinden voor een cache.
Wat ben ik dan ook gelukkig dat ik een virtuele cache mag “plaatsen”, om u alsnog via onze mooie hobby deze plek te kunnen laten zien.
Van begin april tot oktober vind ik het zelf heerlijk om via het strand naar dit punt te lopen en dan terug over het terrein van de camping te lopen, je kunt dan ook prachtig het paadje langs het water volgen.
Om deze virtuele cache te mogen loggen maak ik het u niet te moeilijk , een foto van uzelf, team, teamgenoot of een mascotte, waarop de vuurtoren (Toarntsje) is te zien, vanaf de plek van boven vermeld coördinaat.
Log’s zonder foto worden weg gehaald !!!!!!
The (virtual) cache.
.There has previously been a cache at this place, but it is very busy here, especially in high season, and not so good to find a "safe" place for a cache.
How happy I am to be able to “place” a virtual cache, to be able to show you this place through our beautiful hobby.
From the beginning of April to October I love to walk to this point via the beach and then walk back over the campsite.
You can also follow the path along the water.
.To be able to log this virtual cache, I am not making it too difficult for you to take a picture of yourself, team, teammate or a mascot, which shows the lighthouse (Toarntsje), from the location mentioned above.
Logs without a photo are taken away !!!!!!
Virtual Rewards 2.0 - 2019/2020
This Virtual Cache is part of a limited release of Virtuals created between June 4, 2019 and June 4, 2020. Only 4,000 cache owners were given the opportunity to hide a Virtual Cache. Learn more about Virtual Rewards 2.0 on the Geocaching Blog.